شایعه ی رفع مشکل آب شیرین رحیم خان

+ نوشته شده در سه شنبه بیست و سوم اردیبهشت 1393 ساعت 21:7 شماره پست: 60

به گفته ی بعضی از اهالی روستای رحیم خان در مورد خشک شدن اب شیرین چشمه ی  خوگه لدی که مدتها بود خشک شده بود گفته می شود که شکایت هایی که از عزیز باییز کرده بودن به ثمر رسید وبا آوردن کارشناس تبریزی نتیجه ی برسیهای خودد در صد به نفع مردم رحیم خان زده و عزیز بایز باید موتور چاه اب خد را خاموش کرده و خسارات هفت سالی بی ابی زمین های کشاورزی اهالی روستای رحیم خان را بپردازد.

شیان ذکر است که پیش از این کارشان سان بوکانی نتیجه یتحقیق های خود را به نفع عزیز باییز زده بودند که طی تحقیقاتی معلو شده که عزیز باییز به آهنها رشوه داده بوده است.

اما شایان ذکر است که عزیز باییز در سالهای گذشته با روش های عجیبی اقدام به پر کردن راههای رسیدن آب به قنات های این روستا کرده است که مردم رحیم خان با پرداخت یک ملیون تومان به پسر شخصی که کار ذکر شده را برای عزیز باییز انجام داده بود برای مشخص کردن مکان پرشده ،محل پر شده را پیدا کرده واقدام به باز کردن آن کرده بود.

اخرین اخبار به دست آمده از این واقعه را در هفهات آینده به اطلاع شما خواهیم رساند

اهالی روستای رحیم خان بوکان «آب» می خواهند، مسئولان «وعده» می دهند

+ نوشته شده در سه شنبه شانزدهم اردیبهشت 1393 ساعت 17:14 شماره پست: 58

وضعیت تست گیری باشگاه نوروز از بازیکنان بوکان وحومه

+ نوشته شده در چهارشنبه سوم اردیبهشت 1393 ساعت 23:59 شماره پست: 51

حمله بولدوزرهابه غار قلایچی

+ نوشته شده در چهارشنبه سوم اردیبهشت 1393 ساعت 23:57 شماره پست: 49

له بولدوزرهابه غار قلایچی

ئیواری یه ک له گل دایکی شیرینم

+ نوشته شده در چهارشنبه سوم اردیبهشت 1393 ساعت 23:55 شماره پست: 47

احتمال پارگی رباط صلیبی دروازبان نوروز بوکان/ وضعیت عثمانی نامشخص است.

+ نوشته شده در چهارشنبه سوم اردیبهشت 1393 ساعت 23:53 شماره پست: 45

نظام عزیزکردزبان

+ نوشته شده در جمعه پانزدهم فروردین 1393 ساعت 22:47 شماره پست: 43

این خواننده که به تازگی دست خیلی از هنرمندان و خوانندگان را از ژشت بسته است زاده ی شهر سلیمانیه ی کردستان  عراق بوده.

او در دوران جوانی خود به ایران آمده و در شهر بوکان شروع به باغلمه زدن می شود که ژس از چندی از سوی مصطفی شه واو دعوت می شود تاهمراه خواند موسیقی کردی یه مصطفی شه واو در مراسمات عروسی او باغلمه بزندپس از مدتی ویکه دارای صدای خوبی بوئه بعضی اوقات در مراسمات همراه مصطفی شه واو می خواندوبعدازیکی دو سال  گروه موسیقی شاد را را راه اندازی می کنند ولی چندان موفق نخواهند شدوژس مدتی فرزاد فرامرزی استعداد یاب موسیقی بوکان همراه با هیرش مصطفی زاده ارگ زن بسیارخوب بوکای ونظام عزیز گروه موسیقی هنر را احیا کرده وبا صدای بسیار شبیه نظام عزیز به بختیار صالح و آراس محمد غوغای زیادی در بازار موسیقی بوکان می کنند ولی هنوز اوج فرمانروایی نظام عزیز شروع نشده بود وپس از چندی هیرش مصطفی زاده از جمع آنها جدا شده وگروه با آوردن  میران حیدری پادشاه ارگ زدن ایران که صابقه ی کار با آراس محمد را داشته فرمانروایی نظام عزیز وگوره دموسیقی هنر آغاز می شود.

ودحال حاضراین گروه کار خود را هنوز در بوکان انجام می دهند برخی از آهنگ های این گروه امروزه بر روی اپارات موجود بوده که باکلمی نظام عزیز بروی گوگل می توان به شنیدن این آهنگ ها پرداختیا در استریو های کیان,پیام واستریو استیران بوکان و... موجود می باشد

پایگاه تحلیلی بوکان

 

این خواننده که به تازگی دست خیلی از هنرمندان و خوانندگان را از ژشت بسته است زاده ی شهر سلیمانیه ی کردستان  عراق بوده.

او در دوران جوانی خود به ایران آمده و در شهر بوکان شروع به باغلمه زدن می شود که ژس از چندی از سوی مصطفی شه واو دعوت می شود تاهمراه خواند موسیقی کردی یه مصطفی شه واو در مراسمات عروسی او باغلمه بزندپس از مدتی ویکه دارای صدای خوبی بوئه بعضی اوقات در مراسمات همراه مصطفی شه واو می خواندوبعدازیکی دو سال  گروه موسیقی شاد را را راه اندازی می کنند ولی چندان موفق نخواهند شدوژس مدتی فرزاد فرامرزی استعداد یاب موسیقی بوکان همراه با هیرش مصطفی زاده ارگ زن بسیارخوب بوکای ونظام عزیز گروه موسیقی هنر را احیا کرده وبا صدای بسیار شبیه نظام عزیز به بختیار صالح و آراس محمد غوغای زیادی در بازار موسیقی بوکان می کنند ولی هنوز اوج فرمانروایی نظام عزیز شروع نشده بود وپس از چندی هیرش مصطفی زاده از جمع آنها جدا شده وگروه با آوردن  میران حیدری پادشاه ارگ زدن ایران که صابقه ی کار با آراس محمد را داشته فرمانروایی نظام عزیز وگوره دموسیقی هنر آغاز می شود.

ودحال حاضراین گروه کار خود را هنوز در بوکان انجام می دهند برخی از آهنگ های این گروه امروزه بر روی اپارات موجود بوده که باکلمی نظام عزیز بروی گوگل می توان به شنیدن این آهنگ ها پرداختیا در استریو های کیان,پیام واستریو استیران بوکان و... موجود می باشد

نامه فدايت شوم ...

+ نوشته شده در جمعه بیستم دی 1392 ساعت 16:48 شماره پست: 41

 

کیک بوکسینگ کار بوکانی رکورد جهانی را شکست

+ نوشته شده در جمعه بیستم دی 1392 ساعت 16:38 شماره پست: 38

ورزشکار بوکانی رکورد مشت زنی خود را در رکوردهای ملی ایران ثبت کرد

+ نوشته شده در جمعه بیستم دی 1392 ساعت 16:27 شماره پست: 36

۱۶ گزینه محتمل برای فرماندار آینده بوکان

+ نوشته شده در جمعه بیستم دی 1392 ساعت 15:6 شماره پست: 33

 

مسابقات فوتسال نوجوانان استان آذربایجان غربی به مناسبت گرامیداشت هفته دفاع مقدس که از 23 تا 26 شهریور با شرکت 13 تیم از سراسر استان در اشنویه برگزار شد تیم بوکان مقام اول این بازی ها را کسب و راهی مسابقات کشوری شد...

کشف آثار فرهنگی با بیش از پنج هزار سال قدمت در بوکان+ تصویر آژانس خبری- تحلیلی زریان؛ سرپرست مشترک تیم کاوش در تپه علی آباد بوکان گفت: آثار فرهنگی به جا مانده از عصر مفرغ با قدمتی بیش از پنج هزار سال در تپه علی آباد بوکان کشف شده است. به گزارش زریان ، با اینکه از شهرستان شدن بوکان کمی بیش از بیست سال می گذرد اما وجود دو رودخانه پر آب سیمینه رود و زرینه رود منطقه را در طول تاریخ محلی جذاب برای اقوام مختلف باستانی قرار داده است. شهر بوکان با اینکه تاریخ مدونی ندارد، اماطبق کشفیات باستانشناسی سال ۱۳۵۰ که توسط وزارت فرهنگ آن زمان به ثبت رسیده‌است، معلوم می‌گردد که سه هزار سال پیش در این محل أبادی وجود داشته‌است. با مراجعه به ۳۱ فقره آثار مکشوفه باستانی بوکان واطراف آن وهمچنین وجود تنورهام خرد شده وگورهای بسیار دراعماق زمین برقدمت این نواحی می‌توان پی برد. محوطه باستانی در زیر بافت مسکونی در بوکان خبرهای در سطح شهر حاکی از کاوش باستان شناسی در منطقه علی آباد بوکان بود. بسیار کم اتفاق افتاده است که محلی در بوکان مورد کاوش باستان شناسی قرار بگیرد و این امر سبب شد جهت تهیه یک گزارش میدانی به محل موردنظر رجوع کنم. در حالی که باستان شناسان در حیاط منزل شخصی به نام رسول رسولی در حال خاک برداری از این محل بودند و سر صحبت را باستان شناسان باز کردم. « نادر فرجی » در گفت‌و‌گو با ما اظهار داشت: از 25آذر کاوش باستان‌شناسی به صورت لایه نگاری در تپه علی آباد در یکی از محله های شهر بوکان به همین نام در شمال این شهر آغاز شده است. وی تصریح کرد: این محوطه باستانی در زیر بافت مسکونی منطقة علی‌آباد قرار گرفته است و کاوش هایی که در حال انجام است تنها فرصت مطالعات باستان شناسی به صورت علمی و سیستماتیک و آخرین شانس برای شناخت فرهنگ و تمدنی است که در این منطقه دفن شده است. فرجی در خصوص اینکه چرا به این نتیجه رسیدندکه تپه علی آباد بوکان یک منطقه باستانی است، گفت: در جریان حفر چاه های آب در این منطقه توسط اهالی علی آباد، در اعماق مختلف تعداد زیادی سفال مربوط به عصر مفرغ جمع آوری و مطالعه شد وما را به این نتیجه رساند که این محوطه سایتی باستانی است. این باستان‌شناس خاطر نشان کرد:از آنجایی که یافته‌های مکشوفه از حفر این چاه‌ها نشان از پیش‌ از تاریخی بودن را داشت، این امید را بوجود می‌آورد که با ثبت و ضبط و کاوش علمی آن، تغییر جدی و مهمی در دانش ما نسبت به استقرارهای پیش‌ از تاریخی منطقه حاصل شود.   قلایچی تنها محوطه باستانی کاوش شده در بوکان به گفته این باستان‌شناس، پیش از این محوطة قلایچی تنها محوطة باستانی کاوش شده در منطقة بوکان بود که اطلاعات مستند باستان‌شناسی این منطقه محدود به هزارة اول پیش ‌از میلاد و فرهنگ مانایی در سه هزار سال پیش از امروز بود. وی اضافه کرد: اما با کاوش علمی محوطة علی‌آباد این امید می رود که اطلاعات تاریخی منطقه تا شش هزار سال پیش از امروز گسترش یابد. از دیگر سو، محوطة علی‌آباد در زیر بافت مسکونی قرار گرفته بود و تمامی کوچه‌های آن نیز بتن ریزی شده است، به همین دلیل، تعجیل در مستند کردن اطلاعات تاریخی آن امری ضروری به نظر می‌رسید. این دانشجوی دکتری باستان شناسی دانشگاه میسور هندوستان درباره اهداف علمی کاوش‌های تپه علی آباد توضیح داد: توالی لایه‌نگاری و پیشینه استقراری در محوطة علی‌آباد، بررسی دامنة گسترش فرهنگ یانیق در جنوب دریاچة ارومیه،شناسایی مشخصه‌های باستان‌شناختی فازهای انتقالی مس‌ و سنگ به مفرغ در جنوب دریاچة ارومیه از مهمترین اهداف این کاوش‌هاست. استخوان های جانوری مکشوفه در اختیار جانور شناسان قرار گرفت سرپرست مشترک تیم کاوش ضمن تشکر از حاج رسول رسولی برای اجازه کاوش در حیاط منزل اظهار کرد: «نادر فرجی»، دانشجوی دکتری باستان شناسی دانشگاه میسور هندوستان (سرپرست کاوش) ، «یوسف حسن زاده» ، کارشناس موزه ملی ایران (سرپرست کاوش) ، «سلمان خسروی» ، دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه بوعلی همدان، «اسماعیل معروفی اقدم»، دانش آموخته کارشناس ارشد از دانشگاه تربیت مدرس تهران، «مسعود قادری» ، کارشناس مرمت از دانشگاه هنر تبریز، مهندس رسول کدخدا محمدی ، نقشه بردار اعضای تیم این حفاری هستند. وی با بیان این که از تمامی خاکسترهای به دست آمده نمونه‌برداری شده تا پس از شناورسازی خاکستر‌ها درون آب و زدودن خاک‌های آن، بقایای دانه‌های گیاهی در اختیار متخصصین باستان‌گیاه‌شناس قرار گیرد، اضافه کرد: بدین ترتیب وضعیت زراعت و آب‌وهوایی منطقه در هزاره‌های سوم و چهارم پیش‌ از میلاد بازسازی می‌شود. او تصریح کرد: همه استخوان‌های جانوری مکشوفه در اختیار باستان‌جانور‌شناس نهاده می‌شود تا وضعیت معیشتی ساکنان علی‌آباد در آن برهه زمانی بررسی شده و همچنین اطلاعات لازم در مورد گونه‌های جانوری منطقه در این دوره زمانی به دست آید.سرپرست مشترک تیم کاوش تأکید کرد: گرچه مطالعات در نخستین مراحل خود قرار دارد، لیک مطالعات اولیه نشان می‌دهد که محوطة علی‌آباد حداقل از هزارة چهارم پیش‌ از میلاد مسکونی بوده است . وی افزود: کاوشگران تلاش دارند تا علاوه بر ثبت و ضبط دقیق نهشته‌ها، اطلاع‌رسانی‌های لازم را نیز برای مردم داشته باشند و با دعوت از آنها برای بازدید از کاوش، مردم را با اهمیت نهشته ها، سفال‌ها و حتی خاکستر‌ها در مطالعات باستان‌شناسی آشنا کنند. مسئله‌ای که عموما در اثر فعالیت‌های سوداگران فرهنگ و قاچاقچیان به طمع یافتن« گنج » از بین می‌رود. برای دیدن سایز اصلی تصاویر، روی آنها کلیک کنید

کشف آثار فرهنگی با بیش از پنج هزار سال قدمت در تپه کشف آثار فرهنگی با بیش از پنج هزار سال قدمت بوکان کشف آثار فرهنگی با بیش از پنج هزار سال قدمت بوکان کشف آثار فرهنگی با بیش از پنج هزار سال قدمت بوکان کشف آثار فرهنگی با بیش از پنج هزار سال قدمت در تپه کشف آثار فرهنگی با بیش از پنج هزار سال قدمت بوکان کشف آثار فرهنگی با بیش از پنج هزار سال قدمت بوکان کشف آثار فرهنگی با بیش از پنج هزار سال قدمت دربوکا کشف آثار فرهنگی با بیش از پنج هزار سال قدمت بوکان کشف آثار فرهنگی با بیش از پنج هزار سال قدمت بوکان

با عرض سلام خالصانه به استاد بزرگوار اقای سعید نجاری ملقب به {ماموستا اسو} که این شعر قشنگ وپر معنا را برای تیم فوتبال نوروز بوکان ملقب به عقابهای سفید بوکان سرود
" تیمی نەورۆز" هەڵبەستی " ئاسۆ"
تیمی نەورۆز ئاگری سەرکەوتنە دەیکاتەوە
ئاگری نەورۆزە پشتیوانی هه ر دەیباتەوە
ئەو هەڵۆ سپیانە وا ئەو تیمەیان رازاند
هەر وەکو بەرقن کە وەختی دێتە نێومەیدانەوە
چونکە دەروازەی لە پۆلایە بە هیچکەس ناشکی
سەددی بۆکانن دڵٶپێکی لە دیوار ناتکێ
شووتی وان دەیخاتە مەیدان رەقیبان زەلزەلە
شاری بۆکان پشتیوانیانە بە چەپڵە و هەلهە‌لە
چونکە یارانی رەقیبان وەک رەفیق چاو لێدەکەن
بۆیە لە هەر چی تیمە سەرپاکی حەسوودیان پێ دەبەن
یاوەرانیان داوەرانن خۆشەویستی هاندەران
بۆیە خەڵکیش ئیحترامیان گشت دەبێتە سەرسەران
شیعری ئاسۆیان رەفیقه بەو هەموو ئاواتەوە
دڵنیا بن تیمی نەورۆز حەتمەنە دەیباتەوە
ئاسۆ، بۆکان ٢٨/۶/٩٢

 

www.fcnewrozbukan.com
قول دکتر عثمانی در حمایت وجذب اسپانسر برای تیم فوتبال نوروز بوکان 
حضور دکتر عثمانی در نیمه دوم بازی با شاهیندژ ونشستن روی سکوی استادیوم در بین هواداران هزاران نفری نوروز را به فال نیک میگیریم وبا پیروزی نوروز در این بازی وحضور در لیگ سه کشوری دکتر عثمانی در رختکن در بین مدیریت وکادر فنی وبازیکنان نوروز اعلام کرد که برای حمایت وحضور قدرتمند نوروز درلیگ سه با مسئولین کارخانه سیمان کاوان صحبت نموده وکارخانه کاوان موافقت کرده که در سال اینده اسپانسر نوروز در این مسابقات باشد وقرار است در هفته اینده نشستی با حضور دکتر عثمانی وکارخانه سیمان کاوان وریئس اداره ورزش ومسولین بوکان هیئت فوتبال وکادر مدیریتی نوروز داشته باشند باشگاه فرهنگی ورزشی نوروز بوکان امیدوار است که اینکار عملی شود زیرا هزینه شرکت در لیگهای کشوری براستی از توان این باشگاه خارج است واحتیاج به حمایت همه مسئولین دارد زیرا تیم نوروز متعلق به مردم ونماینده تمام مردم شهر بوکان در این مسابقات میباشد

به نام یزدان پاک

با عرض سلام وسپاس بی پایان بر تماشاگران وهواداران فوتبال نوروز بوکان که در روز جمعه با حضور چشمگیر وخالصانه به عنوان یار دوازدهم در استادیوم نقش اساسی در این پیروزی داشتند تبریک عرض میکنیم  وامیدواریم که در سال اینده همچنان یار ویاور تیم باشند

لازم به گفتن است بعد ازدو باخت متوالی تیم نوروز در بازی برگشت لیگ برتر برابر زرین دانه شاهیندژ واشور ارومیه جهت تقویت ونتیجه گیری وقهرمانی در لیگ برتر علی خدامرادی مدیر عامل نوروز با دعوت از  سعید شوکتی ریئس هیئت فوتبال بوکان ومربی وبازیکن قدیمی جهت تقبل پست سرمربیگری وکمک به تیم نوروز بدون چشم داشت وارد کارزار شد وتوانست تیم نوروز را قهرمان استان کند واینجا از ایشان کمال قدر دانی و تشکر بی پایان داریم

بیوگرافی سعید شوکتی 

1- عضویت در تیم منتخب بوکان وکاوه وپرس پولیس بوکان به مدت 12 سال

2- تا سیس تیم امید بوکان وبعدا تغییر نام به سردار از سال 82 الی 87

3-قهرمانی استان در سال 84 وحضور سردار در لیگ دسته سه

4- حضور 3 ساله سردار در لیگ سه و جزو بهترین تیم شهرستان منطقه غرب تا سال 87

5- اگر مسئولین وقت در سال 86 و87 به شوکتی وسردار کمک میکردند الان سردار بوکان در لیگ دسته یک حضور داشت

6- قهرمانی با تیم نوروز در سال 92 وحضور دوباره در لیگ دسته 3

 و لازم است در اینجا از تمامی بازیکنان نوروز و اقایان اسماعیل سلطانی ومحسن فتخی ثانی مربی دروازه بانها حسن صالحیراد وانور احمد نژاد سر پرستان وحسین میرحسامی سرمربی اسبق تیم فوتبال نوروز و لیدرهای نوروز بوکان ایوب حسینی پور وناصر بانه ای که برای این تیم زحمات زیادی کشیدند تشکر کنیم

در ضمن همچنین ازسیروان اسماعیل سرخ مسئول چمن استادیوم و خالد کاکی تدارکات وارام رحمانی و مجید خسرو زاده دکترهای تیم واقایان صلاح وسامان ابراهیمی به  صورت رایگان فیلمبرداری وعکس بازیهای نوروز را به عهده گرفتند دست مریزاد بگیم

 

پیروزی عقابهای سفید وخلق حماسه حضور هواداران نوروز بوکان

+ نوشته شده در پنجشنبه نوزدهم دی 1392 ساعت 22:44 شماره پست: 26

ایوب حسین پور لیدر تیم فوتبال نوروز بعداز پایان بازی

 

ایوب جان چشمان گریانت واشکهایت را میبوسم  

 

عقابهای  سفید بوکان در اخرین بازی خود درلیگ برتر استان در بوکان برابر زرین دانه شاهیندژ با نتیجه 5 بر 4  به پیروزی  رسید وجواز حضور در لیگ 3 کشور را کسب کرد

هواداران نورور بوکان با حضور پر رنگ خود در این بازی که قریب 3000 نفر بودند با تشویق بی امان خود از تیم محبوبشان نوروز شاهد خلق حماسه بی نظیر وبه عنوان یار دوازدهم ثابت کردند که درغرب کشور بعد از تراکتور سازی تبریز از نظر هوادار در رده دوم قرار دارند باشگاه فرهنگی ورزشی نوروز بوکان از اینجا دست تک تک انها را میبوسد اخبار وگزارش بازی به طور کامل در چند ساعت اینده به عرض علاقه مندان باشگاه نوروز خواهد رسید 

لازم به توضیح است گلهای تیم نوروز توسط کمال قربانی 2 گل در دقایق 9و18 رافع سیدی 1 گل در دقیقه 35 ومحسن محمود وند 2 گل 80 و85 زده شد
گفتنی است نیمه اول بازی 3 بر1 به نفع نوروز به اتمام رسید
با شروع نیمه دوم تیم شاهیندژ در دقایق 50 و65 و70 سه گل وارد دروازه نوروز کرد و4بر3 جلو افتاد 
گل چهارم ومساوی نوروز در دقیقه 80 وارد دروازه شاهیندژ شد
گل پنجم وبرنده نوروز توسط بهترین بازیکن میدان محسن محمود وند در دقیقه 85 زده شد
بایدگفت بعد از اتمام بازی هواداران نوروز تا ساعتها به پایکوبی وشادمانی پرداحتند

نتایج بازیهای روز اخر لیگ

نوروز بوکان 5  زرین دانه شاهیندژ 4

شهرداری مهاباد 3 اشور ارومیه 0

کیوان مرغ مهاباد 2 یاران اشنویه 0

 

نظرات هنز کمه بالای ۲۰نظر یه مطلب ججدییدددوقوووولللاااااباااالای۱۲

یک شب
نوع مطلب : نجیبه احمد ، یک شب «می‌خواهم نباشد این عمر و زندگی را كه من می‌گذارانم. این راه خراب شده، تمامی ندارد. چهار ساعت این سر و چهار ساعت آن سر. آن هم تو این تابستان.»این همهٔ غرولندی بود كه اعضای خانواده هر پانزده روز یك بار، كم و بیش، آن را از مادرشان می‌شنیدند و هیچ نمی‌گفتند.عرق سر و صورتش را با گوشهٔ آستین بلندش پاك كرد. كوله بارش را از پشتش گرفت. یك لیوان آب به او داد. نوشید. كمی از آب در لیوان مانده بود، آن را كف دستش ریخت و به سرو صورت و گردنش زد. -اوه، چه‌قدر گرمم شده.یك استكان چای برایش ریخت. آن را سر كشید و پیاله‌اش را كناری گذاشت؛ كمی آرام شد.-مادر جان، خوش آمدی. لیلا چه طور بود؟ او را دیدی؟-بله دیدم. احوال همهٔ شما را پرسید. خانه‌شان آباد، مثل دفعه‌های پیش نبود كه از پشت قفس هم‌دیگر را ببینیم. دو ساعت كنار هم نشستیم. چیزهای زیادی هم برایش بردم. انشاالله مسالهٔ مهمی ندارد. ولی نمی‌دانم چرا بی‌طاقت بود. هر چه برایش حرف می‌زدم، دلش پیش من نبود. این كیسه را هم به‌من داد كه بیاورم.شلوار و بلوزی را از كیسه در آورد. بوی خیلی چیزها از آن به مشام می‌رسید. كمی لباس‌ها را زیرو رو كرد. جیب و كمر شلوار را جستجو كرد. بعد به بلوز خیره شد. یقهٔ بلوز دو لایه بافته شده بود. آن را شكافت. دست مالید. خش خش چیزی به گوش‌اش خورد. جایی را كه شكافته بود با تیغ گشاد كرد و چند تكه كاغذ از آن بیرون آورد.گله جان! آسمان این‌جا فقط یك‌جور است و یك رنگ دارد. خورشید در آن نه طلوع می‌كند نه غروب. وقت می‌گذرد. از دوازده به دوازده و از دوازده‌ای به دوازده‌ای دیگر. اما كی به این دوازده‌ها توجه می‌كند؟! كدام‌شان ظهر است و كدام‌شان نیمه شب؟ حتی وعده‌های غذا خوردن طوری با هم قاطی شده‌اند كه بیشتر آدم را سردرگم می‌كند. در این‌جا مرگ از راست‌گویی و دروغ، از وفاداری و بی‌وفایی، از خدمت و خیانت، حتی از عشق و محبت بیشتر حضور دارد. در این جا گاه، مرگ تابلو است، گاه نمایش. گاه یك جرعه آب است و گاه دستی كه سینه‌ای را لمس می‌كند.كاغذ را كنار گذاشت. تكه كاغد دیگری برداشت كه مثل سیگار لوله شده بود. آن‌را باز كرد.وقتی بود از وقت‌های بی آفتاب این‌جا. نگهبان در را باز كرد.غضبناك و خشن. ورقه‌ای در دست داشت:- لیلا غفور و پروین غلام.هر دو با هم گفتیم:- بله.- تا ده دقیقهٔ دیگر وصیت‌نامه و هر سفارش دیگری دارید برای كس و كارتان بنویسید و سر جای‌تان بگذارید...آماده باشید.دو برگ كاغد و دو قلم هم برای ما گذاشت.هر دو به هم نگاه كردیم. دست‌پاچه شدیم. پروین از من آشفته‌تر بود. دست و پای خود را گم كرده بود. می‌لرزید. سیران هم از آن‌طرف پریشان بود؛ گاه گاه نیز می‌گفت:- خدا كریم است.پروین گریه كرد.- لیلا جان! یعنی ما تمام شده‌ایم؟ به پایان رسیده‌ایم؟ به همین زودی! آخر چه بنویسم؟ چه بگویم؟من هم دستم با قلم سست شد. می‌خواستم برخی واژه‌ها را به یاد بیاورم. در آن لحظه واژه‌ای نمانده بود. لحظه‌های حساسی بودند. گریهٔ پروین بیش از حد من را ناراحت كرد. بلند شدم، شانه‌هایش را گرفتم و تكان دادم.- چرا گریه می‌كنی؟ فكر می‌كنی ما را برای میهمانی به این‌جا آورده‌اند؟ مرگ چی هست كه از آن می‌ترسی؟ تو روزی چند بار با مرگ دست به یقه می‌شوی. در غذا خوردن؛ در آب خوردن؛ وقتی تو را به دستشویی می‌برند؛ وقتی تو را به توالت می‌برند! پس بنویس، چیزی برای كس و كارت بنویس.خودم هم با خط درشت نوشتم عزیزانم مرا ببخشید.ده دقیقه گذشت و از سیران خداحافظی كردیم.خیلی زود چشم‌های‌مان را بستند. همان لحظه پروین به نفس نفس افتاد. گاهی صدای پای نگهبان نمی‌گذاشت صدای نفس‌های او را بشنوم. ناگهان خرخر او قطع شد. متوجه شدم كه او را به‌جای دیگری برده‌اند.نگهبان سه-چهار پله مرا پایین برد و در آخرین پله گفت: - كفش‌هایت را در بیاور.اتاقی فرش شده بود و كسانی در آن‌جا بودند. بعد از غرولندی، كسی شروع به حرف زدن كرد.- قبل از آن كه اعدام بشوی باید شوهری داشته باشی، لذا ما اكنون تو را عقد می‌كنیم.واژهٔ عقد مثل سیخی در دلم فرو رفت. فریاد زدم:- جناب لازم نیست كسی را عقد كنید. در این زندان، همه زن هستند.سیلی محكمی بیخ گوشم را سرد كرد. بعد نگهبان دستم را كشید و برد. كمی بعد گفت:- پله...من هم پله‌ها را در خیال خود می‌شمردم...یك،دو...كه ناگهان كسی من را هل داد. تلو تلو خوران جلو رفتم. فكر كردم من را به زیر زمین می‌اندازند؛ اما خود را روی زمین یافتم. اتاق دیگری بود. نمی‌دانم چند نفر در آن اتاق بودیم، باز هم خرخر پروین را شنیدم. یك نفر آمد و دست‌های مان را از پشت محكم بست. لحظه‌ای بعد، شخص دیگری حكم اعدام را خواند.]چون شماها، یعنی این گروه، ‌علیه رژیم اقدام كرده‌اید، باید به سزای اعمال‌تان برسید.[من از این حكم تعجب كردم. اعدام كردن كه این‌طور نمی‌شود! چرا اسم‌ها را نمی‌خوانند؟ چرا نمی‌گویند مطابق حكم به این شماره و فلان جرم در فلان روز و تاریخ حكم اعدام‌تان صادر می‌شود؟ من داشتم با خودم یك و دو می‌كردم كه ناگهان شلیك رگبار و جیغ بلندی سكوت را شكست. منتظر بودم به من هم شلیك شود، اما نشد. نگهبان دوباره دستم را گرفت و من را به راه پرپیچ و خمی برد كه در بعضی جاها از دویا سه پله بالا می‌رفت. خلاصه نفهمیدم از كجا من را برد و كجا به من گفت كفش هایت جلو پایت است، بپوش! چشم‌هایم را باز كرد و من را در داخل اتاقی انداخت. تازه فهمیدم كه اتاق خودمان است.سیران با خوشحالی من را در آغوش كشید و گفت:- آه لیلی جان! برگشتی؟ الحمدوالله طوری نشد. پس پروین كو؟ من همان‌طور به او خیره شده بودم و نمی‌دانستم چه بگویم.- پروین؟ نمی‌دانم.طولی نكشید كه پروین را هم آوردند. به تدریج تك تك درهای این طرف و آن طرف‌مان باز می‌شد و صدای قهقهه در سلول‌ها می‌پیچید.آن شب تا صبح به این نمایش خندیدیم. از پروین پرسیدم راستی آن صدای جیغ چه بود كه پس از رگبار به گوش رسید؟ پروین خندید و گفت: - آن هم نمایش بود!تكه كاغذ لوله شدهٔ دیگری در آورد. در آن نوشته شده بود:این نمایش گاه گاه تكرار می‌شود و به مساله‌ای عادی تبدیل شده است.هر بار كه به یكی از ما می‌گویند وصیت‌نامه‌ات را بنویس، لبخندی می‌زند و به دیگران می‌گوید: اگر بازنگشتم، برایم بنویسید. آن‌های دیگر هم لبخند می‌زنند و می‌گویند: - برمی‌گردی! عقدت می‌كنند و برمی‌گردی.پانزده روز بعد از آن ملاقات، مادرش دوباره رفت. غروب، دیرهنگام، ساعتی از شب گذشته بود كه برگشت. مثل سابق بی‌صدا وارد خانه نشد؛ با صورت خراشیده، سر و موی آشفته و دو مشت گل بر شانه‌هایش مالیده بود كه داشتند خشك می‌شدند. فریاد «روله رو» و وای وای‌اش به عرش می‌رسید، اهالی محل به خانه ریختند. یك كیسه كوچك آخرین یادگاری لیلا بود.گلاویژ جان! ساعت یازده بود. در باز شد. نگهبان صدایم كرد، كه رفتم. چیزی در دست نداشت. این بار چشم‌هایم را نبست. شانه به شانهٔ خودش من را می‌برد. من از این كار تعجب كردم. سه روز قبل با دوست محمد بیگ روبه روی‌مان كردند. او بریده بود. خیلی چیزها را لو داده بود. حتی نام پدرم را هم دقیقاً به‌آن ها گفته بود؛ چون تا آن لحظه من اسم پدر بزرگم را به جای اسم پدرم به آن‌ها گفته بودم.در اتاق بزرگ فرش كرده‌ای مادرم منتظرم بود. دو كیسهٔ بزرگ وسایل برایم آورده بود. به ما گفتند تا دل‌تان می‌خواهد بنشینید و حرف بزنید.مادرم برای آن‌ها دعای خیر كرد. اكنون كه نامه را می‌نویسم برای سادگی و بی‌كسی مادرم گریه‌ام گرفته است.آه، مادر جان! آن چند ساعت در راه به چه فكر كرده‌ای؟ چند بار گفته‌ای: این كه پیش خدا چیزی نیست، كه وقتی به آن‌جا برسم، دل آن‌ها نرم شده باشد و بگویند: دخترت هیچ گناهی ندارد، بیا او را با خودت ببر! آن‌وقت یك ماشین دربست كرایه می‌كردم و تا دم در خانه توقف نمی‌كردم و در آن‌جا چنان جشن و شادمانی راه می‌انداختم كه نپرس. با این فكرها چه شادی و سروری به تو دست داده باشد... یا چند بار فكرهای بد به دلت خطور كرده و با انشاالله و خدا نكند، آن را از خودت دور كرده باشی؟گه له گیان! امروز سیزدهم ماه «حزیران» است. ماه «جوزردان» خودمان. یعنی امروز هفت ماه و دو هفته است كه دست‌گیر شده‌ام... دو ساعت بیشتر نشستیم. بلوز و شلواری را به او دادم كه بیاورد. بعد هم‌دیگر را در آغوش گرفتیم. درست مثل آن روزی كه پدرم برای همیشه ما را ترك كرد. دل‌تنگ شدم. كیسه‌ها را برداشتم و همراه نگهبان پیش رفقایم برگشتم. آن‌ها هم از این ملاقات تعجب كردند. سیران وسایل را كه دید، قهقهه‌ای سر داد و گفت:- مادرت فكر كرده در این جا مراسم مولودخوانی داریم.- دخترها، از این ماجرا سر در نمی‌آورم. وقتی من را بردند، چشم‌هایم را نبستند. دو ساعت بیشتر نشستیم. غدا و خوراك خوبی به ما دادند! چه غذایی!پروین كه همیشه دوست دارد من را عصبانی كند، با صدایی شبیه صدای پیرزن‌ها گفت:- پتیاره! نكند با آن‌ها روی‌هم ریخته باشی؟!من هم عصبانی شدم و فریاد زدم:- خفه شو، حرف بی‌خود نزن.- باشه،باشه. عصبانی نشو، شوخی كردم.گله جان! غروب نگهبان آمد و به ما گفت:- خودتان را برای حمام آماده كنید.با عجله حوله و صابون و لباس‌های تمیزمان را آماده كردیم.در این‌جا تا دادگاهی نشوی لباس مخصوص زنان نمی‌پوشی. به همین خاطر، لباس‌های امروزم نه تنها تمیز، بلكه نو است. حمام این‌جا هم چه حمامی! همین‌قدر فرصت داری كه خودت را گربه شور كنی. فورا صدا می‌زنند و می‌گویند تمام!حالا شب است و دور هم نشسته‌ایم. میوه و شیرینی‌هایی را كه مادرم آورده است، وسط گذاشته و داریم گل می‌گوییم و گل می‌شنویم. پروین كه در دنیای شاد خودش است، به من می‌گوید: - دختر، الهی بابات نمیره! مثل این كه امشب می‌خواهند عروس‌ات كنند. خودت را نونوار كرده‌ای؛ این همه میوه و شیرینی ریخته‌ای؛ اگر از ترس این قرمساق‌ها نبود، شروع می‌كردم به هلهله و كف زدن و آواز خواندن. چه می‌دانیم، كی می‌گه امشب هم دوباره عقدمان نمی‌كنند؟با عجله برخاست و روی دیوار نوشت: یادگار شب سیزده حزیران. شب بسیار خوبی بود. ساعت ۱۱سیران، پروین، لیلاو هر سه زیر نام خود را امضا كردیم.گله جان! اكنون ده دقیقه به دوازده است. صدای چرخیدن كلید در قفل به گوش می‌رسد. هر سه به یك‌دیگر نگاه می‌كنیم. تصور می‌كنیم به خاطر سرو صدای ما است كه می‌گویند خفه شوید!نگهبان بود. به من گفت:- بیا این قلم و كاغذ. وصیت نامه‌ات را بنویس.هر سه با صدای بلند خندیدیم. سیران می گوید:- خودت را خسته نكن؛ من بعداً برایت می‌نویسم.پروین هم می‌گوید:- نه... باید خودش بنویسد.]عزیزانم من را ببخشید[. این سومین بار است كه من را به این نمایش می‌برند. فكر می‌كنی امشب این تأتر چگونه خواهد بود؟! مثل دفعات قبل یا شكل دیگر؟ امشب برای چه كسی عقدم خواهند كرد؟!(شب ۱۳ حزیران خواهرت لیلا)دست هایش را از پشت بستند. پارچه‌ای را كه با آن چشم‌هایش را بسته بودند، محكم‌تر كردند. گوش‌اش را تیز كرد تا بفهمد، آیا مثل دفعه‌های قبل صدا یا حركت كسی را حس می‌كند؟ هیچ صدایی نبود. پچ پچی به گوش‌اش رسید. آن‌گاه شخصی با صدای گرفته و بلند او را به عقد در آورد. برای او مهم نبود آن‌كس كیست. در دل خود گفت: باز هم نمایش. در این لحظه نفهمید چرا زیر پایش به خارش افتاد. به این حالت خنده‌اش گرفت. با انگشت بزرگ پای دیگرش آن را خاراند.غلغلك‌اش آمد. این غلغلك، او را به یاد روزهایی انداخت كه پنج –شش ساله بود. پدرش ظهرها از اداره می‌آمد. كمی دراز می‌كشید. او فوراً خودش را روی سینه‌اش می‌انداخت. پدرش كمی با او بازی می‌كرد. چند بار زیر پایش را می‌خاراند. آن‌قدر می‌خندید تا مادرش به صدا در می‌آمد و می‌گفت:- دیگر بس است. دل درد می‌گیرد.پس از آن پدرش بلند می‌شد و بسته‌ای نقل از جیبش در می‌آورد و می‌گفت:-این هم نقل برای نقل خانم.او هم آن را می‌گرفت و باز می‌كرد و یكی از نقل‌ها را به دهانش می‌انداخت.- آه از مزهٔ آن نقل‌ها!آب دهان را قورت داد. مزهٔ نقل و لبخند هنوز روی لب‌هایش بود. انگشت بزرگ‌اش هنوز زیر پای دیگرش را می‌خاراند كه افسر شروع به خواندن حكم كرد.]در اجرای حكم شمارهٔ ۱۱۷ و به جرم فعالیت علیه رژیم، دادگاه در آخرین جلسهٔ خود در شب ۱۳ حزیران، دستور اعدام متهم، لیلا غفور غریب را صادر كرد و همان شب نیز اجرا خواهد شد.[همین كه واژهٔ «اجرا خواهد شد» را شنید، یك ردیف گلوله، با مزهٔ نقل و لبخند روی لپش قاطی شد. نجیبه احمد برگردان:علی اشرف درویشیان سلام چهارشنبه 4 آبان 1390   04:40 ب.ظ نوع مطلب : سید علی صالحی ، سلام!حال همه‌ی ما خوب استملالی نیست جز گم شدنِ گاه به گاهِ خیالی دور،که مردم به آن شادمانیِ بی‌سبب می‌گویندبا این همه عمری اگر باقی بودطوری از کنارِ زندگی می‌گذرمکه نه زانویِ آهویِ بی‌جفت بلرزد و نه این دلِ ناماندگارِ بی‌درمان!تا یادم نرفته است بنویسمحوالیِ خوابهای ما سالِ پربارانی بودمی‌دانم همیشه حیاط آنجا پر از هوای تازه‌ی باز نیامدن استاما تو لااقل، حتی هر وهله، گاهی، هر از گاهیببین انعکاس تبسم رویاشبیه شمایل شقایق نیست! راستی خبرت بدهمخواب دیده‌ام خانه‌ئی خریده‌امبی‌پرده، بی‌پنجره، بی‌در، بی‌دیوار ... هی بخند!بی‌پرده بگویمتچیزی نمانده است، من چهل ساله خواهم شدفردا را به فال نیک خواهم گرفتدارد همین لحظهیک فوج کبوتر سپیداز فرازِ کوچه‌ی ما می‌گذردباد بوی نامهای کسان من می‌دهدیادت می‌آید رفته بودیخبر از آرامش آسمان بیاوری!؟نه ری‌را جاننامه‌ام باید کوتاه باشدساده باشدبی حرفی از ابهام و آینه،از نو برایت می‌نویسمحال همه‌ی ما خوب استاما تو باور نکن! سید علی صالحی کرد گرافیک کرد گرافیک شعری برای تو نوع مطلب : فروغ فرخزاد ، شعری برای تو   این شعر را برای تو می گویم در یک غروب تشنه ی تابستان در نیمه های این ره شوم آغاز در کهنه گور این غم بی پایان   این آخرین ترانه ی لالائیست در پای گاهواره ی خواب تو باشد که بانگ وحشی این فریاد پیچد در آسمان شباب تو   بگذار سایه ی من سرگردان از سایه ی تو ، دور و جدا باشد روزی به هم رسیم که گر باشد کس بین ما ، نه غیر خدا باشد   من تکیه دادم به دری تاریک پیشانی فشرده ز دردم را می سایم از امید بر این در باز انگشتهای نازک وسردم را   آن داغ ننگ خورده که می خندید بر طعنعه های  بیهده ، من بودم گفتم : که بانگ هستی خود باشم اما دریغ و درد که " زن "  بودم   چشمان بی گناه تو چون لغزد بر این کتاب در هم بی آغاز عصیان ریشه دار زمان ها بینی شکفته در دل هر آواز   اینجا ستاره ها همه خاموشند اینجا فرشته ها همه گریانند اینچا شکوفه های گل مریم بی قدر تر ز خار بیابانند   اینجا نشسته بر سر هر راهی دیو دروغ و ننگ و ریاکاری در آسمان تیره نمی بینم نوری ز صبح روشن بیداری بگذار تا دوباره شود لبریز چشمان من ز دانه ی شبنمها رفتم ز خود که پرده در اندازم از چهره پاک مریم ها   بگسسته ام ز ساحل خوشنامی در سینه ام ستاره ی طوفانست پرواز گاه شعله ی خشم من دردا ، فضای تیره ی زندانست   من تکیه دادم به دری تاریک پیشانی فشرده ز دردم را می سایم از امید بر این در باز انگشتهای نازک و سردم را   با این گروه زاهد ظاهر ساز دانم که این جدال نه آسانست شهر من و تو ، طفلک شیرینم دیریست کاشیانه شیطانست   روزی رسد که چشم تو با حسرت لغزد بر این ترانه ی درد آلود جوئی مرا درون سخنهایم گوئی به خود که مادر من او بود...                                          فروغ فرخزادمرداب سه شنبه 22 شهریور 1390   09:59 ق.ظ نوع مطلب : فروغ فرخزاد ، مرداب   شب سیاهی کرد و بیماری گرفت دیده را طغیان بیماری گرفت دیده از دیدن نمیماند ، دریغ دیده پوشیدن نمیداند ، دریغ رفت و در من مرگزاری کهنه یافت هستیم را انتظاری کهنه یافت آن بیابان دید و تنهائیم را ماه و خو.رشید مقوائیم را چون جنینی پیر ، بازهدان به جنگ میدرد دیوار زهدان را به چنگ زنده ، اما حسرت زادن در او مرده ، اما میل جاندادن در او خودپسند از درد خود  نا خواستن   خفته از سودای بر پا خاستن خنده ام غمناکی بیهوده ای ننگم از دلپاکی بیهوده ای غربت سنگینم از دلدادگیم شور تند مرگ در همخوابگیم نامده هرگز فرود از بام خویش در فرازی شاهد اعدام خویش کرم خاک و خاکش اما بویناک بادبادکهاش در افلاک پاک ناشناس نیمهء پنهانیش شرمگین چهرهء انسانیش کوبکو در جستجوی جفت خویش می دود، معتاد بوی جفت خویش   جویدش گهگاه و ناباور از او جفتش اما سخت تنهاتر از او هر دو در بیم و هراس از یکدگر تلخکام و ناسپاس از یکدگر عشقشان ، سودای محکومانه ای وصلشان ، رؤیای مشکوکانه ای  آه اگر راهی به دریائیم بود از فرو رفتن چه پروائیم بود گر به مردابی ز جریان ماند آب از سکون خویش نقصان یابد آب جانش اقلیم تباهی ها شود ژرفنایش گور ماهی ها شود     آهوان ، ای آهوان دشتها گاه اگر در معبر گلگشت ها جویباری یافتید آوازخوان رو به استغنای دریاها روان جاری از ابریشم جریان خویش خفته بر گردونهء طغیان خویش یال اسب باد در چنگال او روح سرخ ماه در دنبال او ران سبز ساقه ها را میگشود عطر بکر بوته ها را میربود بر فرازش ، در نگاه هر حباب انعکاس بیدریغ آفتاب خواب آن بیخواب را یاد آوریدمرگ در مرداب را یاد آورید بازگشت سه شنبه 22 شهریور 1390   09:54 ق.ظ نوع مطلب : فروغ فرخزاد ، بازگشت   عاقبت خط جاده پایان یافت من رسیدم ز ره غبار الود نگهم بیشتر ز من می تاخت بر لبانم سلام گرمی بود شهر جوشان درون کوره ظهر کوچه می سوخت در تب خورشید پای من روی سنگفرش خموش پیش می رفت و سخت می لرزید خانه ها رنگ دیگری بودند گرد الوده تیره و دلگیر چهره ها  در میان چادرها همچو ارواح پای در زنجیر جوی خشکیده همچو چشمی کور خالی از اب و نشانه ی او مردی اوازه خوان ز راه گذشت گوش من پر شد از ترانه ی او گنبد اشنای مسجد پیر کاسه های شکسته را می ماند مومنی بر فراز گلدسته با نوایی حزین اذان می خواند می دویدند از پی سگها کودکان پا برهنه سنگ به دست زنی از پشت معجری خندید باد ناگه دریچه ای را بست از دهان سیاه هشتی ها بوی نمناک گور می امد مرد کوری عصا زنان می رفت اشنایی ز دور می امد در انجا گشوده گشت خموش دستهایی مرا به خود خوانندند اشکی از ابر چشمها بارید دستهایی ز خود مرا راندند روی دیوار باز پیچک پیر موج می زد چو چشمه ای لرزان بر تن برگهای انبو هش سبزی پیری و غبار زمان نگهم جستجو کنان پرسید در کامین مکان نشانه ی اوست لیک دیدم اتاق کوچک من خالی از بانگ کودکانه ی اوست از دل خاک سرد ایینه ناگهان پیکرش چو گل رویید موج زد دیدگان مخملی اش اه در وهم هم مرا می دید تکیه دادم به سینه ی دیوار گفتم اهسته این تویی کامی لیک دیدم کز ان گذشته ی تلخ هیچ باقی نمانده جز نامی عاقبت خط جاده پایان یافت من رسیدم ز ره غبار الود تشنه بر چشمه ره نبرد و دریغ شهر من گور آرزویم بود فروغ فرخزاد مرغ دریا سه شنبه 22 شهریور 1390   09:22 ق.ظ نوع مطلب : شعر احمد شاملو ، مرغ دریا خوابید آفتاب و جهان خوابیداز برج ِ فار، مرغک ِ دریا، بازچون مادری به مرگ ِ پسر، نالید.گرید به زیر ِ چادر ِ شب، خستهدریا به مرگ ِ بخت ِ من، آهسته.سر کرده باد ِ سرد، شب آرام است.از تیره آب ـ در افق ِ تاریک ـبا قارقار ِ وحشی‌ ِ اردک‌هاآهنگ ِ شب به گوش ِ من آید; لیکدر ظلمت ِ عبوس ِ لطیف ِ شبمن در پی ِ نوای  گُمی هستم.زین‌رو، به ساحلی که غم‌افزای استاز نغمه‌های  دیگر سرمست‌ام.می‌گیرَدَم ز زمزمه‌ی  تو، دل.دریا! خموش باش دگر!                             دریا،با نوحه‌های  زیر ِ لبی، امشبخون می‌کنی مرا به جگر...  دریا!خاموش باش! من ز تو بیزارموز آه‌های سرد ِ شبان‌گاه‌اتوز حمله‌های  موج ِ کف‌آلودتوز موج‌های  تیره‌ی  جان‌کاه‌ات...ای دیده‌ی  دریده‌ی  سبز ِ سرد!شب‌های  مه‌گرفته‌ی  دم‌کرده،ارواح ِ دورمانده‌ی  مغروقینبا جثه‌ی ِ کبود ِ ورم‌کردهبر سطح ِ موج‌دار ِ تو می‌رقصند...با ناله‌های مرغ ِ حزین ِ شباین رقص ِ مرگ، وحشی و جان‌فرساستاز لرزه‌های  خسته‌ی  این ارواحعصیان و سرکشی و غضب پیداست.ناشادمان به‌شادی محکوم‌اند.بیزار و بی‌اراده و رُخ‌درهمیک‌ریز می‌کشند ز دل فریادیک‌ریز می‌زنند دو کف بر هم:لیکن ز چشم، نفرت ِشان پیداستاز نغمه‌های ِشان غم و کین ریزدرقص و نشاط ِشان همه در خاطرجای  طرب عذاب برانگیزد.با چهره‌های گریان می‌خندند،وین خنده‌های  شکلک نابینابر چهره‌های ماتم ِشان نقش استچون چهره‌ی جذامی، وحشت‌زا.خندند مسخ‌گشته و گیج و منگ،مانند ِ مادری که به امر ِ خانبر نعش ِ چاک چاک ِ پسر خنددساید ولی به دندان‌ها، دندان!خاموش باش، مرغک ِ دریایی!بگذار در سکوت بماند شببگذار در سکوت بمیرد شببگذار در سکوت سرآید شب.بگذار در سکوت به گوش آیددر نور ِ رنگ‌رفته و سرد ِ ماهفریادهای ذلّه‌ی محبوساناز محبس ِ سیاه...خاموش باش، مرغ! دمی بگذارامواج ِ سرگران‌شده بر آب،کاین خفته‌گان ِ مُرده، مگر روزیفریاد ِشان برآورد از خواب.خاموش باش، مرغک ِ دریایی!بگذار در سکوت بماند شببگذار در سکوت بجنبد موجشاید که در سکوت سرآید تب!خاموش شو، خموش! که در ظلمتاجساد رفته‌رفته به جان آیندوندر سکوت ِ مدهش ِ زشت ِ شومکم‌کم ز رنج‌ها به زبان آیند.بگذار تا ز نور ِ سیاه ِ شبشمشیرهای آخته ندرخشد.خاموش شو! که در دل ِ خاموشیآواز ِشان سرور به دل بخشد.خاموش باش، مرغک ِ دریایی!بگذار در سکوت بجنبد مرگ... احمد شاملو بابا انار نداره پنجشنبه 17 شهریور 1390   11:58 ق.ظ نوع مطلب : یغما گلرویی ، بابا انار نداره یغما گلرویی   کاش یکی بود ،یکی نبود اول قصه ها نبود  اون که تو قصه مونده بود ، از اون یکی جدا نبود ماه پیشونی رها بود از طلسم دیوای سیاه  پلنگ عاشق می پرید تا لب شیروونی ماه سیاوش شاهنامه رو کاش کسی گردن نمی زد کاش کسی توی قصه ها از عاشقی تن نمی زد تقویم باغچه ی ما برگ بهار نداره جاده ی قصه هامون عطر سوار نداره   شهر بزرگ قصه ، پنجره هاش رو بسته حتی تو دفتر مشق ، بابا انار نداره کاش توی قصه های شب برق ستاره کم نبود تو قصه ی جن و پری دلهره دم به دم نبود مادربزرگ قصه هاش رو بالای طاقچه جا می ذاشت یه عاشق تازه نفس تو شهر قصه پا می ذاشت قصه های قدیمی رو یه جور تازه می نوشت آدم و حوا رو می برد دوباره می ذاشت تو بهشت   اما تا اون بیاد باید با بی کسی سر بکنیم ترانه های کهنه رو دوباره از بر بکنیم تقویم باغچه ی ما برگ بهار نداره جاده ی قصه هامون عطر سوار نداره شهر بزرگ قصه ، پنجره هاش رو بسته حتی تو دفتر مشق ، بابا انار نداره نوشته شده توسط : افشین کربلایی نظرات(00)  ارسال به دختر و بهار پنجشنبه 17 شهریور 1390   11:48 ق.ظ نوع مطلب : فروغ فرخزاد ، دختر و بهار از فروغ فرخزاد دختر کنار پنجره تنها نشست و گفت ای دختر بهار حسد می برم به تو عطر و گل و ترانه و سر مستی ترا با هر چه طالبی بخدا می خرم ز تو  بر شاخ نوجوان درختی شکوفه ای با ناز میگشود دو چشمان بسته را میشست کاکلی به لب آب نقره فام آن بالهای نازک زیبای خسته را خورشید خنده کرد و ز امواج خنده اش بر چهر روز روشنی دلکشی دوید موجی سبک خزید و نسیمی به گوش او رازی سرود و موج بنرمی از او رمید خندید باغبان که سرانجام شد بهار دیگر شکوفه کرده درختی که کاشتم دختر شنید و گفت چه حاصل از این بهار  ای بس بهارها که بهاری نداشتم خورشید تشنه کام در آن سوی آسمان گویی میان مجمری از خون نشسته بودمی رفت روز و خیره در اندیشه ای غریب دختر کنار پنجره محزون نشسته بود عبدالله گوران ( پدر شعر امروز کردستان ) چهارشنبه 16 شهریور 1390   08:10 ب.ظ نوع مطلب : عبدالله گوران ، عبدالله گوران ( پدر شعر امروز کردستان ) بابک صحرانورد   □   عبدالله گوران فرزند سلیمان بیگ در سال 1904 در شهر حلبچه عراق به‌دنیا آمد. گوران خواندن را نخست از پدر می‌آموزد اما پس از مدتی کوتاه به مسجد «پاشا»‌ی حلبچه می‌رود و درس طلبگی را در آنجا فرامی‌گیرد . در سال 1912 برادر بزرگ‌ترش محمد او را به مدرسه علمیه کرکوک می‌فرستد اما پس از چند ماه تحصیل، آنجا را نیز رها می‌کند. سال 1926 در اداره‌ای مشغول به‌کار شده و از همان سال زندگی ادبی خود را نیز شروع می‌کند. او در سال 1958 در دانشکده بغداد، استاد زبان و ادبیات کردی می‌شود. یک سال بعد سردبیری ماهنامه‌ای ادبی را به‌نام « شفق» به‌عهده می‌گیرد که یک‌سال در این سمت می‌ماند. سال 1962 به‌واسطه‌ی بیماری که داشته به مدت سه ماه در یکی از بیمارستان‌های شهر مسکو به نام کرملین بستری می‌شود اما سلامتی‌اش را بازنمی‌یابد و سرانجام در همان سال پس از بازگشت به زادگاهش در حلبچه از دنیا می‌رود. آثار او عبارتند از : بهشت و یادگار، یادگار کهن، اشک و هنر، سرشت و دورن   پاییز   پائیز پائیز عروس موی زرد من غمگین و تو رنجیده هر دو هم‌دردیم من اشكم و تو بارانی  من نفسم و تو باد سردی من اندوه و تو ابر گریانی پائیز  پائیز  سینه و گردن عریان من غمگین و تو رنجیده هر دو با هم هرگاه که گلی پژمرده شود ما می‌گرییم آنگاه که درختی از ریشه‌اش جدا شود ما می‌گرییم پرندگان که کوچ می‌کنند ما می‌گرییم  گریه كن  اشک‌هامان را نزداییم هرگز هرگز پائیز  پائیز می تراود مهتاب چهارشنبه 19 مرداد 1390   03:44 ب.ظ نوع مطلب : نیما یوشیج ، می تراود مهتابمی تراود مهتاب می درخشد شبتاب نیست یكدم شكند خواب به چشم كس و لیكغم این خفته چندخواب در چشم ترم می شكندنگران با من استاده سحرصبح می خواهد از منكز ملارك دو او آورد این قوم به جان باخته را بلكه خبردر جگر لیكن خاریاز ره این سفرم می شكندنازك آرای تن ساق گلیكه به جانش كشتنو به جان دادمش آب ای دریغا به برم می شكنددستها می سایمتا دری بگشایمبر عبث می پایمكه به در كس آیددر و دیوار به هم ریخته شانبر سرم می شكندمی تراود مهتاب می درخشد شبتابمانده پای آبله از راه درازبر دم دهكده مردی تنهاكوله بارش بر دوشدست او بر در، می گوید با خود:غم این خفته چندخواب در چشم ترم می شكند عاشقانه2 چهارشنبه 12 مرداد 1390   04:43 ب.ظ نوع مطلب : شعر احمد شاملو ، عاشقانه2 آنكه می گوید دوستت می دارم خنیاگر ِ غمگینی ست كه آوازش را از دست داده است ای كاش عشق را زبان ِ سخن بود هزار كاكُلی شاد در چشمان توست هزار قناری خاموش در گلوی من عشق را ای كاش زبان ِ سخن بود آنكه می گوید دوستت می دارم دل ِ اندوهگین ِ شبی ست كه مهتابش را می جوید ای كاش عشق را زبان ِ سخن بود هزار آفتابِ خندان در خرام ِ توست هزار ستاره ی گریان در تمنای ِ من عشق را ای كاش زبان ِ سخن بود نوشته شده توسط : افشین کربلایی نظرات(11)  ارسال به مهتاب شنبه 1 مرداد 1390   04:29 ب.ظ نوع مطلب : فریدون مشیری ، بی تو ، مهتاب شبی باز از آن کوچه گذشتمهمه تن چشم شدم خیره به دنبال تو گشتمشوق دیدار تو لبریز شد از جام وجودمشدم آن عاشق دیوانه که بودم !در نهانخانه جانم گل یاد تو درخشیدباغ صد خاطره خندیدعطر صد خاطره پیچیدیادم آید که شبی با هم از آن کوچه گذشتیمپر گشودیم و در آن خلوت دلخواسته گشتیمساعتی بر لب آن جوی نشستیمتو همه راز جهان ریخته در چشم سیاهتمن همه محو تماشای نگاهتآسمان صاف و شب آرامبخت خندان و زمان رامخوشه ماه فرو ریخته در آبشاخه ها دست برآورده به مهتابشب و صحرا و گل و سنگهمه دل داده به آواز شباهنگیادم آید : تو بمن گفتی :ازین عشق حذر کن !لحظه ای چند بر این آب نظر کنآب ، آئینة عشق گذران استتو که امروز نگاهت به نگاهی نگران استباش فردا ، که دلت با دگران استتا فراموش کنی ، چندی ازین شهر سفر کن !با تو گفتنم :حذر از عشق ؟ندانمسفر از پیش تو ؟هرگز نتوانمروز اول که دل من به تمنای تو پَر زدچون کبوتر لب بام تو نشستمتو بمن سنگ زدی ، من نه رمیدم ، نه گسستمباز گفتم که : تو صیادی و من آهوی دشتمتا به دام تو درافتم ، همه جا گشتم و گشتمحذر از عشق ندانمسفر از پیش تو هرگز نتوانم ، نتوانم … !اشکی از شاخه فرو ریختمرغ شب نالة تلخی زد و بگریخت !اشک در چشم تو لرزیدماه بر عشق تو خندیدیادم آید که دگر از تو جوابی نشنیدمپای در دامن اندوه کشیدمنگسستم ، نرمیدمرفت در ظلمت غم ، آن شب و شبهای دگر همنه گرفتی دگر از عاشق آزده خبر همنه کنی دیگر از آن کوچه گذر هم !بی تو ، اما به چه حالی من از آن کوچه گذشتمفریدون مشیری به آنان که پس از ما به دنیا می آیند شنبه 1 مرداد 1390   04:12 ب.ظ نوع مطلب : برتولت برشت ،  به آنان که پس از ما به دنیا می آیند   1 به راستی در دورانی ظلمانی به سر می برم ! کلام بی آلایش نشان بلاهت است و پیشانی بی چین نشان بی عاری . آن که می خندد خبر هولناک را هنوز نشنیده است .   چه دورانی که سخن گفتن از درختان کم و بیش جنایتی است زیرا چنین سخن گفتنی دم فروبستن بر جنایت های بی شمار است !   آن که آرام در خیابان راه می رود آیا برای دوستان نیازمندش دیگر دست یافتنی نیست ؟   درست است : هنوز هم هزینه ی زندگیم را در می آورم ولی باور کنید تنها از سر تصادف است از آنچه که می کنم هیچ مرا سزاوار این نمی کند که شکمم را سیر کنم . به تصادف ایمنم . ( اگر بخت به من پشت کند حسابم پاک است . )   می گویند : بخور و بیاشام ! خوشحال باش که داری ! اما چگونه می توانم بخورم و بیاشامم هنگامی که آنچه می خورم از دست ربوده ام و تشنه ای محتاج لیوان آب من است ؟ با این همه می خورم و می آشامم .   کاش فرزانه می بودم . در کتاب های کهن آمده است که فرزانگی چیست : خود را از کشمکش های جهان دور داشتن و پنج روزه ی عمر را عاری از بیم به سر آوردن بهره نجستن از خشونت بدی را با نیکی پاداش دادن آرزوها را بر نیاوردن و حتی فراموش کردن شان این است فرزانگی . اما این همه از من یکی بر نمی آید : به راستی در دورانی تیره به سر می برم !   2 در زمانه ی آشوب شهرها پانهادم وقتی گرسنگی فرمان می راند . در زمانه ی شورش به میان مردم آمدم و به آن ها پیوستم . چنین گذشت پنچ روزی که بر زمین نصیبم بود .   خوراکم را در میانه ی نبردها خوردم . در میان جانیان خفتم عشق را خوار می داشتم و بی حوصله به طبیعت نگاه می کردم . چنین گذشت پنج روزه ی عمرم در این جهان   در زمانه ی من خیابان ها به مرداب می رسید . زبان مرا به دژخیمان لو می داد . توانم ناچیز بود امام فقط امید داشتم که حاکمان البته بی من مطمئن تر بر مسند می نشینند . پنچ روزه ی عمرم در این جهان چنین گذشت .   توان ها ناچیز بود و هدف بس دور و به وضوح در دید هر چند برای من به ندرت دست یافتنی می نمود . چنین گذشت پنچ روزه ی عمرم در این جهان .   3 اما شما شمایی که سر بر خواهید آورد از دل خیزاب سهمگینی که ما را به کام خود کشید هنگامی که از ناتوانی های مان سخن گوئید به یاد اورید روزگار تیره و تاری را که خود از آن جان به در برده اید ! بدانید ما بیش از آن که کفش عوض کنیم کشور عوض کردیم و از دل نبردهای طبقاتی گذشتیم مایوس از این جایی ستم فرمان می راند و هیچ شورشی نبود .   در عین حال بر این واقفیم که حتی نفرت از دون مایگی چهره را از ریخت می اندازد . و نیز خشم بر بیدادگری صدا را خشن می کند . اما افسوس ما که می خواستیم زمین را آ ماده ی مهربانی کنیم خود نتوانستیم با هم مهربان باشیم .   اما شما که پس از ما می آیید اگر بدان جا رسیدید که انسان  یاور انسان باشد از ما به بزرگواری یاد آرید !      نوشته شده توسط : افشین کربلایی نظرات(11)  ارسال به ستاره دور شنبه 1 مرداد 1390   04:08 ب.ظ نوع مطلب : نادر نادرپور ، ستـــاره دور   تصویرها در آینه ها نعره می کشند : - ما را ز چارچوب طلایی رها کنید ما در جهان خویشتن آزاد بوده ایم .   دیوارهای کورکهن ناله می کنند : - ما را چرا به خاک اسارت نشانده اید ؟ ما خشت ها به خامی خود شاد بوده ایم .   تک تک ستارگان همه با چشم های تر دامان باد را به تضرع گرفته اند : کای باد ! ما ز روز ازل این نبوده ایم ما اشک هایی از پی فریاد بوده ایم !   غافل که باد نیز عنان شکیب خویش دیریست کز نهیب غم از دست داده است . گوید که ما به گوش جهان با بوده ایم من باد نیستم اما همیشه تشنه ی فریاد بوده ایم . دیوار نیستم اما اسیر پنجه ی بیداد بوده ام نقشی درون آینه ی سرد نیستم   اما هر آنچه هستم بی درد نیستم : اینان به ناله آتش درد نهفته را خاموش می کنند و فراموش می کنند . اما من آن ستاره دورم که آبها خونابه های چشم مرا نوش می کنند                                                            " نادر نادر پور " خانه ام آتش گرفته ست یکشنبه 15 خرداد 1390   07:48 ب.ظ نوع مطلب : مهدی اخوان ثالث ، خانه ام آتش گرفته ست ، آتشی جانسوز هر طرف می سوزد این آتش پرده ها و فرشها را ، تارشان با پود من به هر سو می دوم گریان در لهیب آتش پر دود وز میان خنده هایم تلخ و خروش گریه ام ناشاد از دورن خسته ی سوزان می کنم فریاد ، ای فریاد ! ی فریاد خانه ام آتش گرفته ست ، آتشی بی رحم همچنان می سوزد این آتش نقشهایی را که من بستم به خون دل بر سر و چشم در و دیوار در شب رسوای بی ساحل وای بر من ، سوزد و سوزد غنچه هایی را که پروردم به دشواری در دهان گود گلدانها روزهای سخت بیماری از فراز بامهاشان ، شاد دشمنانم موذیانه خنده های فتحشان بر لب بر من آتش به جان ناظر در پناه این مشبک شب من به هر سو می دوم گریان ازین بیداد می کنم فریاد ، ای فریاد ! ای فریاد وای بر من ، همچنان می سوزد این آتش آنچه دارم یادگار و دفتر و دیوان و آنچه دارد منظر و ایوان من به دستان پر از تاول این طرف را می کنم خاموش وز لهیب آن روم از هوش ز آندگر سو شعله برخیزد ، به گردش دود تا سحرگاهان ، که می داند که بود من شود نابود خفته اند این مهربان همسایگانم شاد در بستر صبح از من مانده بر جا مشت خاکستر وای ، آیا هیچ سر بر می کنند از خواب مهربان همسایگانم از پی امداد ؟ سوزدم این آتش بیدادگر بنیاد می کنم فریاد ، ای فریاد ! ای فریاد "مهدی اخوان ثالث" روزگاری است سخت بی‌بنیاد چهارشنبه 28 اردیبهشت 1390   06:30 ب.ظ نوع مطلب : مسعود سعد سلمان ، روزگاری است سخت بی‌بنیاد کس گرفتار روزگار مباد شیر بینم شده متابع رنگ باز بینم شده مطاوع خاد نه بجز سوسن ایچ آزادست نه بجز ابرهست یک تن راد نه نگفتم نکو معاذالله این سخن را قوی نیامد لاد مهترانند مفضل و هر یک اندر افضال جاودانه زیاد نیست گیتی بجز شگفتی و نیز کار من بین که چون شگفت افتاد صد در افزون زدم به دست هنر که به من بر فلک یکی نگشاد در زمان گردد آتش و انگشت گر بگیرم به کف گل و شمشاد بار انده مرا شکست آری بشکند چون دوتا کنی پولاد نشنود دل اگر بوم خاموش نکند سود اگر کنم فریاد گرچه اسلاف من بزرگانند هر یک اندر همه هنر استاد، نسبت از خویشتن کنم چو گهر نه چو خاکسترم کز آتش زاد چون بد و نیک زود می‌گذرد این چو آب آن یکی دگر چون باد نز بد او به دل شوم غمگین نه ز نیکش به طبع گردم شاد این جهان پایدار نیست از آن که بر آبش نهاده شد بنیادمسعود سعد سلمان ن ارسال به شب و نازی،من و تب دوشنبه 26 اردیبهشت 1390   06:48 ب.ظ نوع مطلب : حسین پناهی ، شب و نازی،من و تبمگه یادش که همیشه یادشه یادمه قبل از سوال کبوتر با پای من راه می رفت جیرجیرک با گلوی من می خوند شاپرک با پر من پر می زد سنگ با نگاه من برفو تماشا می کرد سبز بودم درشب رویش گلبرگ پیاز هاله بودم در صبح گرد چتر گل یاس گیج می رفت سرم در تکاپوی سر گیج عقاب نور بودم در روز سایه بودم در شب بیکرانه است دریا کوچیکه قایق من های ... آهای تو کجایی نازی عشق بی عاشق من سردمه مثل یک قایق یخ کرده روی دریاچه یخ ، یخ کردم عین آغاز زمین نازی : زمین ؟ یک کسی اسممو گفت تو منو صدا کردی یا جیرجیرک آواز می خوند من : جیرجیرک آواز می خوند نازی : تشنته ؟ آب می خوای ؟ من : کاشکی تشنه م بود نازی : گشنته ؟ نون می خوای ؟ من : کاشکی گشنه م بود نازی : په چته دندونت درد می کنه ؟ من : سردمه نازی : خب برو زیر لحاف من : صد لحاف هم کمه نازی : آتیشو الو کنم ؟ من : می دونی چیه نازی ؟ تو سینه م قلبم داره یخ می زنه اون وقتش توی سرم کوره روشن کردند سردمه مثل آغاز حیات گل یخ نازی : چکنم ؟ ها چه کنم ؟ من : ما چرامی بینیم ما چرا می فهمیم ما چرا می پرسیم نازی : مگس هم می بینه گاو هم میبینه من : می بینه که چی بشه ؟ نازی : که مگس به جای قند نشینه رو منقار شونه به سر گاو به جای گوساله اش کره خر را لیس نزنه بز بتونه از دور بزغالشو بشناسه خیلی هم خوبه که ما میبینیم ورنه خوب کفشامون لنگه به لنگه می شد اگه ما نمی دیدیم از کجا می فهمیدیم که سفید یعنی چه ؟ که سیاه یعنی چی؟ سرمون تاق می خورد به در ؟ پامون می گرفت به سنگ از کجا می دونستیم بوته ای که زیر پامون له می شه کلم یا گل سرخ ؟ هندسه تو زندگی کندوی زنبور چشم آدمه من : درک زیبایی ، درکی زیباست سبزی سرو فقط یک سین از البای نهاد بشری خرمت رنگ گل از رگ گلی گم گشته است عطر گل خاطره عطر کسی است که نمی دانیم کیست می آید یا رفته است ؟ چشم با دیدن رودونه جاری نمی شه بازی زلف دل و دست نسیم افسونه نمی گنجه کهکشون در چمدون حیرت آدمی حسرت سرگردونه ناظر هلهله باد و علف هیجانی ست بشر در تلاش روشن باله ماهی با آب بال پرنده با باد برگ درخت با باران پیچش نور در آتش آدمی صندلی سالن مرگ خودشه چشمهاشو می بخشه تا بفهمه که دریا آبی است دلشو می بخشه تا نگاه ساده آهو را درک بکنه سردمه مثل پایان زمین نازی نازی : نازی مرد من : تا کجا من اومدم چطوری برگردم ؟ چه درازه سایه ام چه کبود پاهام من کجا خوابم برد ؟ یه چیزی دستم بود کجا از دستم رفت ؟ من می خواهم برگردم به کودکی قول می دهم که از خونه پامو بیرون نذارم سایه مو دنبال نکنم تلخ تلخم مثل یک خارک سبز سردمه و می دونم هیچ زمانی دیگه خرما نمی شم چه غریبم روی این خوشه سرخ من می خوام برگردم به کودکی نازی : نمی شه کفش برگشت برامون کوچیکه من : پابرهنه نمی شه برگردم ؟ نازی : پل برگشت توان وزن ما را نداره برگشتن ممکن نیست من : برای گذشتن از ناممکن کیو باید ببینیم نازی : رویا را من : رویا را کجا زیارت بکنم ؟ نازی ک در عالم خواب من : خواب به چشمام نمی آد نازی : بشمار تا سی بشمار ... یک و دو من : یک و دو نازی : سه و چهار گرگ دوشنبه 26 اردیبهشت 1390   06:36 ب.ظ نوع مطلب : فریدون مشیری ، 'گرگ   گفت دانایی که: گرگی خیره سر، هست پنهان در نهاد هر بشر! لاجرم جاری است پیکاری سترگ روز و شب، مابین این انسان و گرگ زور بازو چاره ی این گرگ نیست صاحب اندیشه داند چاره چیست ای بسا انسان رنجور پریش سخت پیچیده گلوی گرگ خویش وی بسا زور آفرین مرد دلیر هست در چنگال گرگ خود اسیر   هر که گرگش را در اندازد به خاک رفته رفته می شود انسان پاک   وآن که با گرگش مدارا می کند خلق و خوی گرگ پیدا می کند   در جوانی جان گرگت را بگیر! وای اگر این گرگ گردد با تو پیر   روز پیری، گر که باشی هم چو شیر ناتوانی در مصاف گرگ پیر   مردمان گر یکدگر را می درند گرگ هاشان رهنما و رهبرند   اینکه انسان هست این سان دردمند گرگ ها فرمانروایی می کنند   وآن ستمکاران که با هم محرم اند گرگ هاشان آشنایان هم اند   گرگ ها همراه و انسان ها غریب با که باید گفت این حال عجیب؟... نظرات(11)  ارسال به اشکی در گذرگاه تاریخ یکشنبه 11 اردیبهشت 1390   06:25 ب.ظ نوع مطلب : فریدون مشیری ، اشکی در گذرگاه تاریخ از همان روزی که دست حضرت قابیل گشت آلوده به خون حضرت هابیل از همان روزی که فرزندان آدم زهر تلخ دشمنی در خون شان جوشید آدمیت مرده بود گرچه آدم زنده بود از همان روزی که یوسف را برادرها به چاه انداختند از همان روزی که با شلاق و خون دیوار چین را ساختند آدمیت مرده بود بعد دنیا هی پر از آدم شد و این آسیاب گشت و گشت قرنها از مرگ آدم هم گذشت ای دریغ آدمیت برنگشت قرن ما روزگار مرگ انسانیت است سینه دنیا ز خوبی ها تهی است صحبت از آزادگی پاکی مروت ابلهی است صحبت از موسی و عیسی و محمد نابجاست قرن موسی چمبه هاست روزگار مرگ انسانیت است من که از پژمردن یک شاخه گل از نگاه ساکت یک کودک بیمار از فغان یک قناری در قفس از غم یک مرد در زنجیر حتی قاتلی بر دار اشک در چشمان و بغضم در گلوست وندرین ایام زهرم در پیاله زهر مارم در سبوست مرگ او را از کجا باور کنم صحبت از پژمردن یک برگ نیست وای جنگل را بیابان میکنند دست خون آلود را در پیش چشم خلق پنهان میکنند هیچ حیوانی به حیوانی نمی دارد روا آنچه این نامردمان با جان انسان میکنند  صحبت از پژمردن یک برگ نیست فرض کن مرگ قناری در قفس هم مرگ نیست فرض کن یک شاخه گل هم در جهان هرگز نرست فرض کن جنگل بیابان بود از روز نخست  در کویری سوت و کور در میان مردمی با این مصیبت ها صبور صحبت از مرگ محبت مرگ عشق گفتگو از مرگ انسانیت است     فریدون مشیری

آموزش نماز (اهل سنت)

+ نوشته شده در شنبه هفتم بهمن 1391 ساعت 22:26 شماره پست: 20

هر یک از شما وقتی نماز مى خواند با خداوند مناجات مى کند.

و آن عـلامت محبت و دوستی بنده با خـدا و قدردانی او از نعمتهایش مى باشد.

و از بزرگی شأن و منزلت نماز نزد خداوند این است که اولین فریضه ای است که بر پیامبر (ص) فرض شده، و فرض شدن آن بر این امت در آسمان در شب إسراء و معراج بوده است.

و وقتی از رسول خدا (ص) سؤال شد: بهترین اعمال کدام است؟ آن حضرت (ص) فرموند: ((الصلاة على  وقتها)). [متفق علیه].

ادای نماز در اوقات آن.

و خداوند آنرا پاکیزکی از گناهان و کارهای ناشاپست قرار داده است، چنانکه رسـول خدا (ص) مى فرماید: ((أرأیتم لو أنَّ نهراً بباب أحـدکم یغتسل منه کلَ یومٍ خمس مرات هل یبقى  من درنه شیء؟ قالوا: لا قال: کذلک الصلوات الخمس یمحو الله بهن الخطایا)). [متفق علیه]. ببینید اگر جوی آبی بر درب خانه^ء یکی از شما جاری باشد و هر روز پنج بار در آن خودش را بشوید آیا از چرک وپلیدی بدن او چیزی باقی مى ماند؟ صحابه y گفتند: خیر، آنحضرت (ص) فرمود: همچنین نمازهای پنجگانه که خداوند بوسیله^ء آن خطاها و گناهان را محو و نابود مى کند.

و در حـدیث آمده که آخرین وصیت رسول الله (ص) برای امت و آخرین سفارش ایشان در وقت وداع گفتن این دنیا بسوی آخرت این بود که فرمودند: ((در اداى  نماز، وحقوق بردگان از خـدا بترسید، یعنی: به آنان احسان و نیکی کنید)). [أحمد ونسائی وابن ماجه].

و خداوند در قرآن امر نماز را بسیار بزرگ شمرده و نماز و اهل نماز را شرافت بخشیده است، و در مواضع بسیار زیادی از قرآن کریم آنرا یاد فرموده، و بطور خصوصی به آن سفارش نموده است، از آن جمله ارشاد بارى تعالی چنین آمده است: )حَافِظُواْ عَلَى  الصَّلَوَاتِ والصَّلاَةِ الْوُسْطَى  وَقُومُواْ لِلّهِ قَانِتِینَ(238)(. [البقرة].

[بر(گزاردن) نمازها و(بویژه) نماز میانه(عصر) پایبند باشید و برای خداوند فروتنانه(به عبادت) بایستید].

و همچنین خداوند مى فرمایـد: )وَأَقِمِ الصَّلاَةَ إِنَّ الصَّلاَةَ تَنْهَى  عَنِ الْفَحْشَاء وَالْمُنکَرِ(45)(. [العنکبوت].

[و نماز را بر پاى دار. که نماز از(کارهای) ناشایست و ناپسند باز مى دارد].

و باز مى فرماید: )یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ اسْتَعِینُواْ بِالصَّبْرِ وَالصَّلاَةِ إِنَّ اللّهَ مَعَ الصَّابِرِینَ(153)(. [البقرة].

[ای مؤمنان، از بردباری و نماز مدد بجویید، که خدا با بردباران است].

و همچنین مى فرمایــد: )إِنَّ الصَّلاَةَ کَانَتْ عَلَى  الْمُؤْمِنِینَ کِتَابًا مَّوْقُوتًا(103)(. [النساء].

[که نماز بر مؤمنان واجبی زماندار است].

و خداوند بر کسى که نماز را ضایع و پایمال کرده ادا نمى کند، عذابی دردناک واجب نموده و مى فرماید: )فَخَلَفَ مِن بَعْدِهِمْ خَلْفٌ أَضَاعُوا الصَّلاَةَ وَاتَّبَعُوا الشَّهَوَاتِ فَسَوْفَ یَلْقَوْنَ غَیًّا(59)(. [مریم].

[آنگاه پس از آنان ناخلفانی جانشین شدند که نماز را ترک کردند و از خواسته ها(ی نفسانی) پیروی کردند. پس(کیفر) گمراهی را خواهند یافت].

پس بر هر مسلمان واجـب است که بر نماز محافظت و پایبندی کند، و همچنانکه خداوند آنرا فرض نموده، و در اوقات خـودش آنرا ادا کند، با نیّت اینکه این عبادت به شکل درست، اطاعت از خدا و رسول خداست، و بداند که در صورت تخلف به خشم و غضب دردناک و عقاب خداوندی گرفتار خواهد شد.

 

 

طهارات و پاکیزگی

 طهارت و پاکیزگی: پاکی بـدن و لباس و جـایگاه خـواندن نماز را در بر مى گیرد، و طهارت بدن به دو چیز حاصل مى شود:

1 ـ غسل: از جنانب و حیض(عادت ماهانه) و نفاس (خـونی که بعد از وضع حمل مى آید) که با ریختن آب بر تمامی جسم و موی سر با نیّت طهارت، حاصل مى گردد.

2 ـ وضوء: خداوند مى فرماید: )یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ إِذَا قُمْتُمْ إِلَى  الصَّلاةِ فاغْسِلُواْ وُجُوهَکُمْ وَأَیْدِیَکُمْ إِلَى  الْمَرَافِقِ وَامْسَحُواْ بِرُؤُوسِکُمْ وَأَرْجُلَکُمْ إِلَى  الْکَعْبَینِ(6)(. [المائدة].

[ای مؤمنان، چون به (قصد) نماز برخیزید، روی خود و دستهایتان را تا آرنجها بشویید وسرتان را مسح کنید وپاهایتان را تا دو کعب^([1]) (قوزک بشویید)].

این آیه^ء کریمه شامل اموری است که مرعات نمودن آن در وقت وضوء واجب است:

1 ـ شستن صورت، که مضمضه و استنشاق نیز جزو صورت شمرده مى شوند.

یعنی شستشوی دهان و بینی بوسیله داخل کردن آب در آنها.

2 ـ شستن دو دست تا آرنج.

3 ـ مسح کردن تمامی سر، که گوشها نیز جزو آن است.

4 ـ شستن دو پا تا قوزک (شتالنگ ، بجلک).

و پاکیزگی لباس و جایگاه ادای نماز، این است که آنها را از نجاستها مانند إدرار و مدفوعات انسان و مانند آن پاک نمود.

 

 

نمازهای فرض

 

نمازهای فرض بر مسلمان در هر شبانه روز پنج وقت است که عبارتند از: نماز صبح که آنرا نماز فجر یا بامداد گویند، و نماز ظهر، و نماز عصر، و نماز مغرب، و نماز عشاء و یا خفتن.

1 ـ نماز صبـح: دو رکعت است و وقت آن از طلوع فجر صادق یعنی فجر دوم ـ و آن روشنی است که در آخر شب از جهت مشرق مى آید ـ تا طلوع آفتاب.

2 ـ نماز ظهر: چهار رکعت است و وقت آن از اول زوال (مایل شدن) آفتاب از وسط آسمان شروع مى شود و تا هنگامی که سـایه^ء هـر چـیز عـلاوه از سـایـه^ء اصلی آفتـاب یک بـرابـر آن شود ادامه دارد^([2]) .

3 ـ نماز عصر: چهار رکعت است و وقت آن بعد از انتهای وقت نماز ظهر شروع مى شود تا اینکه سایه^ء هر چیز دو برابر آن شود (و وقت ضرورت) تا قبل از غروب آفتـاب که رنگ آن زرد شود ادامه دارد.

4 ـ نماز مغرب: سه رکعت است و وقت آن از غروب آفتاب شروع شده وتا ناپدید شدن شفق سرخ ادامه دارد.

5 ـ نماز عشـاء چهار رکعت است و وقت آن بعد از انتهای وقت مغرب تا یک سـوم شب و یا نیمه أول شب ادامه پیدا مى کند.

 

 

صفت و چگونگی نماز

 

بعـد از اتمام طهارت و پاکیزگی بـدن و محل نماز با صفتی که ذکر کردیم انجام گرفت، و مسلمان از دخول وقت نماز مطمئن شد بطرف قبله که خـانه^ء خـدا در مکـه است ایستاده و برای هر نمازی که مى خواست بخواند اعم از فریضه و سنت و نافله در قلب خودش نیّت مى کند^([3]) و سپس اعمال ذیل را انجام مى دهد:

1 ـ در حالیکه به سجده گاه خودش مى نگرد تکبیر تحریمه ((الله أکبر)) مى گوید.

2 ـ در هنگام گفتن تکبیرة تحریمه هر دو دست خود را در تا برابر دو شانه و یا مقابل گوشها بالا مى برد.

3 ـ و سنت است که بعد از تکبیر تحریمه دعای استفتاح نماز بخواند^([4]) و بگوید: ((سبحانک اللهم وبحمدک وتبارک اسمک وتعالى  جدک ولا إله غیرک)).

بار إلها! ما تو را منزه مى دانیم، و تو را حمد و سپاس مى گوئیم، و نام تو را برتر مى دانیم و هیچ معبـود بر حقی غیر از تو وجود ندارد.

و اگر بخواهد بجای دعای گذشته این دعاء را مى خوانـــد: ((اللهم باعد بینی وبین خطایای کما باعدت بین المشرق والمغرب، اللهم نقنی من خطایای کما ینقّى  الثوب الأبیض من الدنس، اللهم اغسلنی من خطایای بالماء والثلج والبرد)).

بار إلها! همچنانکه بین مشرق و مغرب فاصله ایجاد کردی، بین من و گناهانم فاصله ایجاد کن . پروردگارا! همچنانکه لباس سفید از چرک پاک مى شود مرا از گناهانم پاک گردان . خداوندا! مرا از گناهانم با آب و یخ (برف) و تگرگ شستشو ده.

4 ـ سپس مى گوید: (أعوذ بالله من الشیطان الرجیم، بسم الله الرحمن الرحیم).

پناه میبرم به خدا از شر شیطان ملعون و نفرین شده، بنام خداوند بخشاینده^ء مهربان .

سپس سـوره^ء فاتحه را قراءت مى کند: )الْحَمْدُ للّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ(2)الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ(3)مَلِکِ یَوْمِ الدِّینِ(4)إِیَّاکَ نَعْبُدُ وإِیَّاکَ نَسْتَعِینُ(5)اهدِنَا الصِّرَاطَ المُستَقِیمَ(6)صِرَاطَ الَّذِینَ أَنعَمتَ عَلَیهِمْ غَیرِ المَغضُوبِ عَلَیهِمْ وَلاَ الضَّالِّینَ(7)( و بعد از آن مى گوید: ((آمین)).

[ستایش خدای راست، پروردگار جهانیان& بخشاینده مهربان& خداوند روزِ جزا& تنها تو را بندگی مى کنیم، و تنها از تو یاری مى جوییم& ما را به راهِ راست ره نما& راه کسانى که به آنان انعام کرده ای(راه پیغمبران و صدّیقان و شهیدان و صالحان)، نه آنان که مورد خشم قرارگرفته اند(یهود)، و نه راه گمراهان(نصاری)].

((آمـین)) دعای ما را بپذیر، و ما را به راه راست پایدار گردان.

5 ـ سپس سوره ای از سوره های قرآن که آنرا حفظ دارد قراءت مى کند مانند: )قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ(1)اللَّهُ الصَّمَدُ(2)لَمْ یَلِدْ وَلَمْ یُولَدْ(3)وَلَمْ یَکُن لَّهُ کُفُوًا أَحَدٌ(4)(.

[بگو: خداوند است که یگانه است & خداوند بى نیاز است& نه(فرزند) زاده، و نه زاده شده است& و هیچ کس همتای او(نبوده) و نیست].

یا سوره^ء: )إِذَا جَاء نَصْرُ اللَّهِ وَالْفَتْحُ(1)وَرَأَیْتَ النَّاسَ یَدْخُلُونَ فِی دِینِ اللَّهِ أَفْوَاجًا(2)فَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّکَ وَاسْتَغْفِرْهُ إِنَّهُ کَانَ تَوَّابًا(3)(.

[چون نصرتِ الهی و فتح فرا رسد& و مردم را ببینی که گروه گروه در دینِ خدا درمى آیند& پس پروردگارت را با ستایش(او) به پاکی یاد کن و از او آمرزش بخواه. بى گمان او توبه پذیر است].

6 ـ بعد از آن به رکـوع رفته مى گوید: ((الله أکبر)) و دو دست خود را بر زانوی خود مى گذارد و مى گوید: ((سبحان ربی العظیم)) (پاک است پروردگار بزرگ من).

و سنت است که سه بار یا بیشتر آنرا تکرار کند.

7 ـ سپس سر را از رکوع بلند کرده مى گوید: ((سمع الله لمن حمده)) (خدا مى شنود ـ و مى پذیرد ـ ستایش کسیکه او را ستایش نماید)، خواه إمام باشد و یا منفرد (تنهاگذار).

و بعد از راست شدن و آرام گرفتن از رکوع مى گوید: ((ربنا ولک الحمد حمداً کثیراً طیباً مبارکاً فیه مل^ء السموات ومل^ء الأرض ومل^ء ما بینهما ومل^ء ما شئت من شیء بعد)).

(ای پروردگار ما! ستایش حقیقی ویژه^ء تو است، بیشترین و بهترین و مبارکترین حمد و سپاسی که آسمانها و زمین، و آنچه بین آن دو است، و آنچه تو خواهی پر شود از آن).

اما اگر مقتدی باشـد در این هنـگام مى گوید: ((ربنا ولک الحمد ...)) تا آخر این دعاء.

8 ـ سپس سـجـده کرده مى گویـد: ((الله أکبر)) و بر اعضای هفتـگانه خود سـجده مى کند که عبارتنـد از:

پیشانی با بینی، و کف هر دو دست، و هر دو زانو، و سر انگشتان دو پا، و مى گوید: ((سبحان ربی الأعلى ))، پاک است پروردگار بزرگ من.

سه بار و یا بیشتر آنرا تکرار مى کند، علاوه بر آن هر چه دوست داشت مى تواند دعا کند.

9 ـ سپس در حالیکه سر خود را از سجـده بلند مى کند مى گویـد: ((الله أکبر)) آنگاه بر پای چپ خود مى نشیند و پای راستش را نصب مى کند و دستهایش را روی ران و زانویش مى گذارد و مى گویـد: ((رب اغفر لی وارحمنی وعافنی وارزقنی واهدنی واجبرنی)).

ای پروردگار من! از گناه و تقصیراتم درگذر، و بـه من رحم کن، و مرا عافیت ده، و مرا روزی عطا کن، و مرا هدایت فرما، ((واجبرنی)): آنچه بر انسان مى گذرد از نقص در بـدن، مانند مریضی و امثال آن، و در دین، مانند کوتاهی کردن در اوامر و دستورات، و افراط (زیاده روی) در محظورات که آنرا جبران فرماید.

10 ـ سپس در حالى که ((الله أکبر)) مى گوید سجـده^ء دوم را بجا مى آورد، آنچه در سجده^ء أول انجام داده در سجده^ء دوم نیز تکرارش مى کند.

11 ـ سپس ((الله أکبر)) گویان برای رکعت دوم بلند مى شود، بدین ترتیب رکعت أول تمام مى شود.

12 ـ سپس سوره^ء فاتحه و یک سوره (یا چند آیه^ء دیگر) از قـرآن مى خواند و به رکوع مى رود، از رکـوع بلند مى شود سپس عیناً مانند أول دو سجده مى کند.

13 ـ بعد از بلند شدن از سجـده^ء دوم همچنانکه بین دو سجــده نشسته بـود مى نشیند و آنگاه ((التحیات)) را به این ترتیب مى خواند: ((التحیات لله والصلوات والطیبات السـلام علیک أیها النبی ورحمة الله وبرکاته السلام علینا وعلى  عباد الله الصالحین، أشهد أن لا إله إلاَّ الله، وأشهد أنَّ محمداً عبده ورسوله)).

یعنی (تمام تعظیم ها و نمازها و سایر پاکیها فقط از آن خداست، سلام و رحمت و برکات خدا بر تو باد ای پیامبر، و سلام بر ما باد و بر بندگان نیکوکار خدا، گواهی مى دهم که جز خدای بر حـق معبودی نیست، و گواهی مى دهم که محمد رسول و فرستاده اوست).

سپس اگر نماز دو رکعتی بود مانند نماز صبـح و جمعه و هر دو عید، همچنان به نشستن خود ادامه مى دهد و نمازش را با خواندن این درود کامل مى کند: ((اللهم صلِ على  محمدٍ وعلى  آل محمد کما صلیتَ على  إبراهیم وعلى  آل إبراهیم إنَّک حمیدٌ مجید، وبارک على  محمدٍ وعلى  آل محمد کما بارکتَ على  إبراهیـم وعلى  آل إبراهیم إنَّک حمیدٌ مجید)).

(بار إلها! درود و رحمت نازل فرما بر محمد و آل محمد، چنانکه بر إبراهیم و آل إبراهیـم رحمت فرستادی، تو ستایش شده و بزرگوار هستی). (پروردگارا! برکت نازل فرما بر محمد و آل محمد، چنانکه بر إبراهیم و آل إبراهیـم برکت نازل فرمودی، تو ستایش شده و بزرگواری). و از چهار چیز به خداوند پناه مى برد: ((اللهم إنی أعوذ بک من عذاب جهنم، ومن عذاب القبر، ومن فتنة المحیا والممات، ومن فتنة المسیح الدجال)).

(خداوندا! من به تو پناه مى برم از عـذاب دوزخ، و عـذاب قبر، وفتنه^ء زندگی و برزخ، و فتنه^ء مسیح دجال). سپس آنچه از خیر دنیا و آخرت بخواهد دعا مى کند، چه اینکه در نماز فرض، و چه در نماز سنت و نفل باشد.

آنگاه بسوی راست سلام مى دهد: ((السلام علیکم ورحمة الله))، همچنان بسـوی چپ: ((السـلام علیکم ورحمة الله)).

و اگر نماز سـه رکعت باشد مانند نماز مغرب، و یا چهار رکعت باشد مانند نمازهای ظهر و عصر و عشاء بعد از التحیات ((الله أکبر)) گویان بلند مى شود و فقط سوره^ء الفاتحه را تلاوت مى کند.

سپس مانند دو رکعت أول رکوع و سجود مى کند، در رکعت چهارم نیز به همان ترتیب، بجز اینکه در وقت نشستن بطور متورک مى نشیند، یعنی: پای چپ خـود را زیر پای راست گذاشته و مقعد خود را بر زمین مى گذارد و پای راست خود را نصب مى کند.

آنگاه بعد از رکعت سوم در نماز مغرب، و بعد از رکعت چهارم در نمازهای ظهر و عصر و عشـاء تشهد أخیر را مى خواند، و بر پیامبر (ص) درود مى فرستد، و اگر خواست دعا مى کند. سپس به دو طرفش مثل أول سلام مى دهد، بدین ترتیب تا اینجا نمازش تمام شده است.

  سرس نام تنها سیاره کوتوله و خرد سیاره‌ای است که درون سامانه خورشیدی وجود دارد و همچنین بزرگترین سیارک این سامانه به شمار می‌رود.
خرد سیاره سرس (Ceres) جرمی سنگی-یخی با قطر 950 کیلومتر است و گفته می‌شود که کوچکترین سیاره کوتوله‌ است که تا‌کنون شناسایی شده‌است. این جرم که در ژانویه سال 1801،‌یعنی در حدود 212 سال پیش توسط جوزپه پیاتسی کشف شده،‌ اولین سیارکی به شمار می‌رود که توسط انسان شناسایی شده است، البته در زمان خود سرس یک سیاره معرفی شده بود. نام این سیارک از نام الهه کشاورزی،‌محصول و عشق مادری در اساطیر رومی برگرفته شده است. سطح سرس ترکیبی از یخ و مواد معدنی هیدراته از قبیل کربنات و رس است. لایه‌بندی بدنه این سیارک متشکل از هسته‌ای سنگی، جبه یخی و اقیانوسهایی از آب مایعدر زیر لایه رویی است. درخشش این سیارک به اندازه‌ای کم است که مشاهده آن از روی زمین با چشم غیر مسلح بسیار دشوار است، مگر اینکه در مکانی کاملا تاریک اقدام به رصد آن شود. فضاپیمای بدون سرنشین داون که در تاریخ 27 سپتامبر 2007 توسط ناسا به فضا پرتاب شده است،‌ اولین پرژه اکتشافی بر روی این سیارک را انجام خواهد داد و انتظار می‌رود این فضاپیما درسال 2015،‌در حدود دو سال به سرس برسد. این فضاپیما در تاریخ پنجم سپتامبر 2012 سیارک وستا را ترک کرده و راهی سیارک سرس شد. نظریه ابتدایی احتمال وجود سیاره‌ای در میان مریخ و مشتری اولین بار در سال 1772 توسط جان الرت بود ارائه شد؛ پیش از آن نیز کپلر در سال 1596 به وجود فضایی خالی میان این دو سیاره اشاره کرده بود. در نهایت جوزپه پیاتسی از آکادمی پالرمو در سیسیل سرس را در اول ژانویه سال 1801 کشف کرد. در آن زمان موقعیت سرس تغییر پیدا کرده بود و آنقدر به خورشید نزدیک شده بود که دیگر اخترشناسان قادر به تایید یافته پیاتسی نبودند اما در نهایت دو اخترشناس به نامهای ون‌زاک و هاینریش اولبرس در تاریخ 31 دسامبر 1801 موفق به رصد دوباره این سیارک شدند. طبقه‌بندی سرس از زمانی که کشف شد بارها تغییر پیدا کرد اما این جرم کیهانی برای نیم قرن به عنوان یک سیاره در کتاب‌ها و جدول‌های اخترشناسان باقی ماند. اما پس از اینکه نام سیارک یا خرد سیاره (Asteroid) در سال 1802 توسط هرشل برای این نوع از اجرام ابداع شد،سرس نیز تحت سیستم مدرن شماره‌گذاری سیارک‌ها قرار گرفت. درسال 2006 تلاش‌هایی برای سیاره نامیدن سرس انجام گرفت که توسط اتحادیه بین‌المللی نجوم رد شد و این جرم در عوض به دلیل نداشتن مدار مختص به خود یک سیاره کوتوله نامیده شد. با این همه این جرم به نامهای خرد سیاره،‌سیارک و سیاره کوتوله نامیده می‌شود. سرس بزرگترین جرم موجود در کمربند سیارکها در میان مشتری و مریخ به شمار می‌رود که احتمال وجود آب در آن گمانه‌زنی‌هایی درباره امکان وجود حیات در سرس به وجود آورده است.

کارنامه مظفر‌الدین ‌شاه از سلطنت تا مرگ

+ نوشته شده در جمعه ششم بهمن 1391 ساعت 17:54 شماره پست: 18

تصمیم کی روش در قبال رحمتی با استقبال عمومی مطبوعات و کارشناسان فوتبال ایران توام شده و آنها اصول گرایی سرمربی تیم ملی را تحسین می کنند

سایت گل - کارلوس کی روش در مصاحبه با برنامه نود با خونسردی هرچه تمام تر روی تصمیم سید مهدی رحمتی صحه گذاشت و  تاکید کرد کار رحمتی در تیم ملی به پایان رسیده است و او از بین 34 بازیکن انتخاب شده جانشین گلر شماره یک تیم ملی را بیرون خواهد کشید.

نکته مهم در حرف های کی روش اما ذکر این نکته بود که : اگر برای رحمتی مهم بود حتما قبل از خداحافظی ما در در جریان می گذاشت... که این مسئله و اعلام ناگهانی خبر لابد باعث عصبانیت کی روش شده است و او این واکنش را در قبال این رفتار انجام داده است.
جالب اینکه تصمیم کی روش در قبال رحمتی با استقبال عمومی مطبوعات و کارشناسان فوتبال ایران توام شده و آنها اصول گرایی سرمربی تیم ملی را تحسین می کنند. ...
البته در این بین نظر دیگری هم هست . این که ستاره ها مهمترین عناصر فوتبال هستند و اتفاقاتی مثل این احتیاج به پیگیری های کوچکی داشت و می توانست با دخالت و پدری سرمربی تیم ملی به سادگی حل بشود . چیزی که نفعش به تیم ملی می رسید چراکه حداقل فعلا رحمتی بی جانشین به نظر می رسد. این صاحب نظران متفق القول اظهار میکنند که در شرایط فعلی تغییر در اسکلت تیم ملی به نفع این تیم نیست خصوصا این نوع تغییر که هماهنگی بین دفاعها و دروازه بان نیاز به زمان داشته و اساسا مشخص نیست هماهنگی مدنظر سرمربی تیم ملی در کوتاه مدت  بوجود بیاید

با توجه به قطعیت برخورد با رحمتی که از این به بعد پسوند سابق را باید به صفت دروازه بان تیم ملی اش چسباند ؛ سایت گل از شما انتظار قضاوت و داوری دارد. آیا این روش برخورد با دروازهبان تیم ملی که یکی از مهم ترین چهره های فوتبال ایران در چتندسال گذشته محسوب می شود صحیح است؟ آیا اگر شما جای کی روش بودید نرمش پیشه نمی کردید؟
برای ما بنویسید...

معرفي يك دورگه ديگر/ محمد داوري، دروازه‌بان ايراني در بوندس‌ليگا

+ نوشته شده در جمعه ششم بهمن 1391 ساعت 17:17 شماره پست: 16

سال 2006 و در جام جهانی آلمان به‌عنوان تماشاگر، بازی تیم‌های ملی ایران و پرتغال را در ورزشگاه فرانکفورت دیدم. تجربه فوق‌العاده‌ای بود

سايت گل- در همين روزهايي كه درهاي فوتبال ايران دوباره به روي دروازه‌بان‌هاي خارجي باز شده، بد نيست بدانيد كه يك دروازه‌بان ايراني‌الاصل در بوندس‌ليگاي2 مشغول بازي است.

دانیال محمد داوری یکی ديگر از بازیکنان دورگه‌اي است که در رقابت‌های باشگاهی آلمان بازی می‌کند. او كه پدري ايراني و مادري لهستاني دارد، دروازه‌بان تیم فوتبال آینتراخت برانشویگ از دسته دوم آلمان است. گفت‌وگوي كوتاه اين دروازه‌بان ايراني‌الاصل را به نقل از مجله اینترنتی جهان و ورزش، در سايت گل بخوانيد.

خودت را برای ايراني‌ها بيشتر معرفی می‌کنی؟

اسم من دانیال محمد داوری است و 24 ساله هستم. من در گیسن در نزدیکی فرانکفورت زندگی می‌کنم. اینجا متولد و بزرگ شده‌ام. پدرم ایرانی و مادرم لهستانی است. فوتبال به‌سرعت تبدیل به یکی از مهم‌ترین بخش‌های زندگی من شد. البته به بسکتبال و تنیس هم علاقه خاصی دارم.

کجا فوتبال را آغاز کردی؟

از 6 سالگی بازی فوتبال را شروع کردم. نخستین باشگاهم «اس. وی گاربنتیش» نام داشت. یک باشگاه بسیار کوچک که برای سال‌ها در آن فوتبال بازی کردم. پس از 4 سال برای گیسن بازی کردم و بعد هم به ماینتس رفتم. در این تیم بوندس‌لیگایی نخستین تجربه حرفه‌ای خود را به‌دست آوردم. دوران آموزنده‌ای بود. اکنون عضو باشگاه آینتراخت براونشویگ در دسته دوم لیگ آلمان هستم.

در ایران زندگی یا به سرزمین پدری‌ات سفر کرده‌ای؟

تمام خانواده پدری‌ام در تهران زندگی می‌کنند. من بارها آن‌ها را دیده‌ام و واقعا خوشحال‌کننده بود که به سرزمین دوم خود سفر کرده‌ام. خیلی ناراحت‌کننده است که فرصت ندارم که بیشتر به ایران سفر کنم.

دوست داری روزی در تیم ملی ایران بازی کنی؟

این افتخار بسیار بزرگی برای من خواهد بود که برای تیم ملی ایران بازی کنم. فکر می‌کنم کل خانواده‌ام به این موضوع افتخار کنند.

اطلاعاتی درباره فوتبال ایران یا بازیکنان ایرانی داری؟

بازیکنانی که قبلا در لیگ آلمان بازی کرده‌اند برایم شناخته‌شده هستند. بازیکنانی مانند علی دایی، وحید هاشمیان، کریم باقری، فریدون زندی، علی کریمی، اشکان دژاگه و... را مي‌شناسم. سال 2006 و در جام جهانی آلمان به‌عنوان تماشاگر، بازی تیم‌های ملی ایران و پرتغال را در ورزشگاه فرانکفورت دیدم. تجربه فوق‌العاده‌ای بود، اما متاسفانه ایران آن بازی را 2 بر صفر باخت.

به گزارش خبرنگار ورزشي باشگاه خبرنگاران چندی پیش هواداران مسی و رونالدو که به شدت پیگیر مسائل خصوصی این دو بازیکن هستند به رازی عجیب پی بردند آن ها دریافتند که کریستیانو رونالدو 869 روز از مسی بزرگتر است و جالب این که کریستیانو رونالدو جونیوز پسر رونالدو نیز 869 روز از تیاگو پسر مسی بزرگتر است. جونیور در 17 ژوئن 2010 و تیاگو در 2 نوامبر 2012 به دنیا آمده اند./آق

 

انواع بوس ... تو كدومشو به من میدی ؟!

+ نوشته شده در سه شنبه سوم بهمن 1391 ساعت 22:27 شماره پست: 14

 

• این صفحه آخرین‌بار در ‏۱۰ سپتامبر ۲۰۱۲ ساعت ‏۰۰:۴۹ تغییر یافته‌است.
• همهٔ نوشته‌ها تحت مجوز Creative Commons Attribution/Share-Alike در دسترس است؛ برای جزئیات بیشتر شرایط استفاده را بخوانید.
  
  

منشاء کرد

+ نوشته شده در سه شنبه سوم بهمن 1391 ساعت 22:5 شماره پست: 12

قبل از اینکه در باره منشاء نژاد اکراد صحبت شود بهتر خواهد بود بدانیم چرا این طایفه را کرد مینامند ؟ و لفظ کرد از کجاست ؟ کتابهای تاریخی جدید و نژاد شناسی قدیم و جدید نظیر نوشته های تورودان ژن Thureau.Gin درایورdriver و پروفسور مینورسکی و همچنین گزنفون سردار و معرف معروف یونانی و استرابون و سرمارک سایس و نیز کتیبه های آشوری از فلاتی بنام Kardaka وطوایفی بنام کورتی Kortti که ساکن آنند صحبت میکنند و تا با مروز که آنرا دنبال مینمایند آن سرزمین حوضه بالای دجله و فرات و ناحیه کوه “جودی”و میان موش و دیاربکر و سرچشمه های زاب کبیر و ضغیر و کوههای زاگروس و مردم آن را “کردان”امروزی میدانند و این مطلب تقریبا “مسلم شده که از چنین هزار سال باین طرف هیچگونه تغییر و تبدیلی در ساکنان آن سرزمین صورت نگرفته است . با این حساب گوتی ها ،کورتی ها و قردوها و بقولی که منسوب به یونانی ها است کردوئن ها بگفته ارامنه کردوخ ها هم یکی بوده و همان اکراد امروزی میباشند. نظامی شاعر بلند آوازه ایران میفرماید: گر شد پدرم به نسبت جد یوسف پســـر زکی محمد گر مادر من رئیسه کـــرد مادر صفتانه پیش من مرد و این نظریه را دانشمند ان متبحر یچون همارتون (HOMARTON) و نولدکه (NOLDKE) و وایسباخ (WAISSBACK) تایید نموده و میگویند قوم کورتی که مورخان یونان قدیم در جزء طوایف ماد و پارس نام برده اند همین کرد فعلی است.نوشته های اردشیر بابکان سر سلسله ساسانیان و سایر مورخین عرب و ایرانی را دلیل این ادعا بیان میکنند. راسیک و دراور مستشرقین معروف این منظور را چنین بیان میکنند (در طول تاریخ تا آنجا که بیش از سه هزار سال به عقب برمیگردد. در هر جا به نامهای گوتی یا کورتی ، خالدی الکردی ،کاردا ، کار توخی، سیرتی غوردیای ، غوردوئه تی ، کارتاوایه ، کارداک ،……. برمیخوریم باید بدانیم همه آنها اجداد کردهای امروزی را تشکیل می داده اند و همین نام را به سرزمین خود که عبارت ازهمان مناطق فوق الذکر باشد داده اند ).ا.م دیاکو نوف در کتاب تاریخ ماد مینویسد: واژه کوتی فقط در هزاره سوم و دوم قبل از میلاد معنی و مفهوم داشته است و بیک گروه معینی اطلاق میشده که در مشرق و شمال غربی لولوبیان (سراسراراضی که از دریاچه اورمیه تا بخشهای علیای رود یاله ممتد بود ، گفته میشد که همان ناحیه شهرهای کنونی میاندواب و بانه و سلیمانیه و ذهاب و سنندج است) و در خاک آذربایجان کنونی و کردستان زندگی میکردند و در هزاره اول قبل از میلاد همه “اورارتوئیان” و مردم “ماننا” و”ماد” را”کوتی”مینامیدند و فقط گاهی در کتیبه های نظیر کتیبه “سارگوم دوم” مادهای ایرانی زبان از “کوتیان”مشخص و ممتاز گشته اند. عده ای دربعضی ازکتابها به استنادقرآن کریم درموردطوفان نوح وبساحل رسیدن کشتی حضرت نوح درکنارکوه “جودی” می نویسندهمان زمان اقوامی که دراطراف همین کوه زندگی می کرده اند،گوتی نام داشته اند و نام خود راهم بدان داده بوده اند که امروز با تغییر لفظ گوتی،جودی شده است. “ابن قتیبه”درکتاب “عیون الاخبار”مینویسد:اولین آبادی که پس ازطوفان نوح ساخته شده”بقردی”بودکه نامش درسوق الثمانین است ووجه تسمیه آن چنین است”نوح چون ازکشتی بیرون آمدآنجارابنانهادوبرای هریک از مردانی که باوی به کشتی پناه برده بودند خانه ای ساخت وچون هشتادنفربودندآنجارا”سوق الثمانین”خواندند. نظریه دیگردراینباره متعلق به فون لوشان است”می گویددر2500 سال قبل ازمیلاد آریائیها به ایران آمده اندو قسمتی ازآنها به فارس رفته ودسته دیگربه کوههای زاگروس رفته وطایفه طایفه شده بنامهای لولو،گوتی، کوسی،مانائی ،کاردوس،خالدی،کاردو وماد معروف شده اند. باتوضیحات فوق ومدارک وآثارموجود و کشف شده میشود بااطمینان گفت که برای تاریخ کرد و سابقه آن میتوان تاچند هزارسال پیش ازمیلاد به عقب برگشت که بقول دکتر”سپایرز”این رقم تاشش هزارسال قبل ازمیلادبه عقب برمی گردد و تابه آنجا میرسد که نخستین دوره به سال 3600قبل از میلادختم می شود که سلطنت “نارامسین” پسر”سارگون اول” پادشاه ” اکد ” بدست “گوتی”ها یا اکراد”آراراتی”منقرض گردید و سلاطین کردبیش از دوقرن برسرزمین “سومر،اکاد وعیلام”هم جزومتصرفات سلطنت “گوتی” یا اکراد قرارگرفت با توجه به یک چنین ماخذی است که نتیجه گیری این امرکه سابقه وجود سلطنت وحکومت دراکراد حکمرانی آنان(اکراد)درسرزمینهای جغرافیایی خودشان مربوط به خیلی پیش ازاین تاریخ است،کاملا منطقی وعلمی می نماید. چنانکه ماازپادشاهی بنام “سیراب” خبرداریم که پادشاه شاخه ای ازاکراد “لولوم ها”بود که خیلی پیش ازتاریخ قتح سومر”سومرواکد”بوده و نوشته های مختلفی هم که به آن اشاره کرده انداین نظریه را تائید میکنند، که البته ناقض نظریاتی نظیر اینکه میگویند :قدیمترین اثری که نام “کرد” بمیان آمده کتیبه “وارادنز”مربوط به 2272قبل ازمیلاد است، نمی شود بلکه مکمل و یاتصحیح کننده آنها میتوانند باشند.چنانکه باتوجه به اشاره “تورودانژن”Thuresll-Dangin که موردتائیدباستان شناسان و محققین این رشته است مطلب بیشترموردقبول قرار میگیرد. دکترسپانیررسابقه این امر راتا شش هزارسال قبل ازمیلاد درکوههای زاگروس تشخیص داده م”تاریخ ملتی که یگوید ن ترازکرد دراین سرزمین نشان نمی دهد”

نحوه یرمز کشایی خط میخی پارسی باستان

+ نوشته شده در جمعه بیست و نهم دی 1391 ساعت 15:19 شماره پست: 2

درود بر شما ، امروز نمي خوام زياده حرف بزنم چون مطلب امروز طولانيه و در مورد اين مطلب يكم بايد توضيح بدم . فقط اين رو بدونين كه مطلب امروز يه پيشكش به دوستداران زبان فارسي باستان ه ، خب ديگه وقتتون رو نمي گيرم ميرم سز اصل مطلب .

نمايشگاه كتاب امسال تو يكي از غرفه ها بصورت كاملا اتفاقي به انتشارات مهرنامگ برخوردم كه تو ليست كتابهاشون يك كتاب توجهم رو به خودش جلب كرد ، كتابي باعنوان :

راهنماي زبان فارسي باستان ( دستور زبان ، گزيده متون ، واژه نامه ) نوشته : دكتر چنگيز مولايي

 كتاب رو كه باز كردم بنظرم بسيار جالب اومد و سريعا اون رو خريدم امروز مي خوام اين كتاب رو معرفي كنم و يك مطلب از مطالب اين كتاب رو براتون بنويسم .

اين كتاب داراي يك مقدمه و سه بخش به شرح زير است :

در مقدئمه كتاب ، به تفصيل ، درباره زبان فارسي باستان و مسائل مربوط به خط و نظام كتابتي آن بحث شده است .

در بخش اول ، دستور زبان فارسي باستان مطابق اصول و روشمتعارف زبان شناسي تاريخي – تطبيقي تاليف شده و ساخت هاي مختلف دستوري در هر مورد با ساخت هاي همسان و مشابه خود در زبان هاي اوستايي و سنسكريت ، با امعان نظر ، به صورت اصلي آن در هندواروپايي ، مقايسه شده است .

در بخش دوم ، گزيده اي از متون فارسي باستان مشتمل بر متن كامل پنج كتيبه آمده ، در گزينش اين متن ها بيشتر ، نياز دانشجويان كارشناسي ارشد رشته فرهنگ و زبان هاي باستاني و به تبع آن گنجاندن سرفصل درس مقدماتي « زبان فارسي باستان »‌ مورد نظر بود . در حرف نويسي و آوا نويسي از روش رولاند كنت به لحاظ سادگي در امر آموزش فارسي باستان پيروي شده است .

در بخش سوم ، واژه نامه جامع فارسي باستان اختصاص يافته ، در اين بخش ، ذيل هر مدخل ، پس از ذكر معاني لغات و مشخصات دستوري لازم ، درباره ريشه و وجه اشتقاق واژه ها ، با مراجعه به تعابير و آراي دانشمندان بحث شده و گونه بازساخته آنها در هندواروپايي ،‌ معادلشان در زبان هاي اوستايي و سنسكريت و بازمانده آنها در زبان هاي ايراني ميانه و فارسي دري آمده است .و . . .

در خاتمه كتاب ، فهرستي از لغات فارسي دري به ترتيب الفبايي تنظيم يافته و در مقابل هر لغت ، شماره صفحه يا صفحه هايي كه واژه در آن مورد بحث شده قرار گرفته است .

در اينجا لازم است سخن نويسنده كتاب را از قسمت پيش گفتار كتاب مستقيما نقل كنم ، چراكه سخن ايشان سخن بنده نيز بوده و مطمئنا سخن شما نيز هست :

" در پايان برخود فرض مي دانم از سركار خانم سپيده نوروزي ، مدير محترم انتشارات مهرنامگ ، به سبب ياوري هاي بي دريغ و تلاش بي وقفه ، در چاپ و نشر اين كتاب سپاسگذاري كنم . هم ايشان بودند كه مرا واداشتند تا يادداشت هاي پراكنده خود را سامان بخشم ، و در قالب كتاب حاضر ، به پيشگاه ارباب فضل و ادب و دوستداران فرهنگ و زبان هاي باستاني ايران تقديم كنم . توفيق ايزدي همواره دليل راهشان باد . "

 

نحوه رمز گشايي خط ميخي فارسي باستان

خط ميخي فارسي باستان پس از انقراض دولت هخامنشي از رواج افتاد و خواندن آن فراموش شد ؛ تا اينكه ، اخبار و گزارش هايي كه جهانگردان و سياحان اروپايي از اوايل قرن هفدهم ميلادي به اين سوي ، به هنگام سير و سياحت در شرق و بازديد از ويرانه هاي تخت جمشيد ، فراهم كرده بودند ، توجه دانشمندان اروپايي را به آن جلب نمود . در قرن هجدهم ميلادي ،چندين كتيبه به خط ميخي فارسي باستان در اروپا منتشر شد ، از آن جمله است رونوشت كامل يكي از كتيبههاي داريوش در تخت جمشيد ( DPC ) كه ، شاردن Chardin جهانگرد معروف فرانسوي ، در سال 1711 ، آن  را منتشر كرد ؛ همچنين كتيبه اي از خشايارشا بر روي گلداني از سنگ مرمر كه كنت كايلوس Count Caylus ، در سال 1762 ، گزارشي درباره آن به محافل علمي آن روزگار ارائه نمود .

در سال 1765 ، كارستن نيبور Carsten Niebuhr رونوشتهاي دقيقتري از كتيبه سه زباني تخت جمشيد تهيه كرد و پس از بازگشت از شيراز ، در سال 1778 ، به انتشار آن پرداخت . نيبور از بررسي اين اسناد به خوبي دريافت كه ، كتيبه ها از چپ به راست و به سه گونه نظام خطي كاملا متفاوت از هم نوشته شده اند . چند صباحي بعد ؛ در سال 1798 م ؛ اولاف گرهارد تيخسن Olav Gerhard Tychsen پي برد كه اين سه نظام خطي متفاوت در كتيبه ها ، در حقيقت ، مبين سه زبان مختلف هستند و نشانه ميخ مانند موربي كه در ساده ترين نوع اين سه شيوه كتابت به طور منظم پس از چند علامت تكرار مي شود ، ظاهرا نشانه مقسم كلمات بوده است . اما او ، به اشتباه ، اين كتيبه ها را متعلق به دوره اشكانيان دانست . در سال 1802 م ؛ فردريش مونتر Friedrich Munter مستقل از تيخسن ، علامت واژه جداكن را در اين كتيبه ها تشخيص داد و تصور كرد كه ، گروهي از نشانه هايي كه در اين سنگ نبشتهها بيشتر از نشانه هاي ديگر تكرار مي شود ، احتمالا بر مفهوم « شاه » و « شاه شاهان » دلالت  مي كند . او از روي برخي از قراين احتمال داد كه كتيبهها متعلق به دوره هخامنشي هستند . عليرغم مساعي مستمر اين دانشمندان و چند تن ديگر ، هنوز پيشرفت واقعي در گشودن رموز خط ميخي فارسي باستان حاصل نشده بود ، تا اينكه گئورگ فردريش گروتفند Georg Friedrich Grotefend آلماني ، در سال 1802 ، به اين كار همت گماشت .

گروتفند كار خود را با تطبيق و مقابله دو كتيبه از تخت جمشيد ( كتيبه هاي DPA و XPE ) شروع كرد و ديري نگذشت كه به موفقيتي چشمگير دست يافت . او نيز ، تصور كرد كه  كتيبه ها به سه شيوه خطي متفاوت نوشته شده اند ، ميخ مورب در آنها علامت يا نشانه واژه جداكن است ؛ كتيبه ها به پادشاهان هخامنشي تعلق دارند و اساسا حاوي اسامي و القاب اين پادشاهان اند ، و زبان ساده ترين نوع اين نبشته ها – كه در اصل به فارسي باستان بود -  شبيه و همانند زبان اوستايي است . او همچنين ، احتمال داد كه القاب و عناوين پادشاهان هخامنشي مشابه القاب پادشاهان ساساني است و القاب  پادشاهان اخير در ا« زمان  ، توسط سيلوستر دوساسي Silvestre de sacy به اين صورت معلوم شده بود : « X شاه بزرگ ، شاه شاهان ، شاه ايران و انيران ، پسر Y شاه بزرگ »

پيش از ذكر  جزئيات مربوط به نحوه كار گروتفند ، براي سهولت مقايسه ، آوانوشت دو كتيبه اي كه اساس كار او در رمز گشايي خط ميخي فارسي باستان بود ، در ذيل ارائه مي شود :

 

كتيبه خشايارشا XPa		كتيبه داريوش DPa
xsayArsA		DArayavauS
xSAya"iya  vazarka		xSAya"iya  vazarka
xSAya"iya   xSAya"iyAnAm		xSAya"iya   xSAya"iyAnAm
DArayavauS  xSAya"iyahyA		viStAspahyA
Puca   HaxAmaniSiya		Puca   HaxAmaniSiya
		( haya imAm tacaram akuanuS )

 

گروتفند به روشني دريافت كه در اين دو كتيبه گروهي از نمادها عينا تكرار مي شود و گروهي ديگر با هم تفاوت دارد . بنابراين ؛ نتيجه گرفت كه كتيبه ها متعلق به دو پادشاه هستند ؛ گروهي از نشانه هايي كهعينا يا با جزئي اختلاف تكرار مي شود ، معرف كلمه « شاه » است و گروهي كه با هم تفاوت دارد ، بر اسامي اين دو شاه دلالت مي كند . بر پايه اين استدلال و نيز ، بر اساس الگوي ياد شده كتيبههاي ساساني ، او از اين دو نبشته ، كتيبه دوم ، يعني كتيبه خشايارشا را ، موقتا ، به صورت زير ترجمه كرد :

 

« X شاه بزرگ ، شاه شاهان ، Y شاه را پسر ، هخامنشي »

 

ترجمه « Y شاه را پسر » بر اساس اين تصور بود كه واژه Y در سنگ نوشته اول ، نخستين كلمه اي بود كه كتيبه با آن شروع مي شد و به نظر مي رسيد نام پادشاهي باشد كه كتيبه به نام او نوشته شده است ، اما همين نام در كتيبه دوم در جايگاهي پس از عنوان « شاه شاهان » با يك لاحقه اضافي به كار رفته بود . به همين دليل ، او تصور كرد كه اين واژه از طريق همين لاحقه اضافي با واژه بعدي ، كه مفهوم « پسر » داشت ، ارتباط يافته است . علاوه بر اين ، گروتفند متوجه شد نامي كه كتيبه اول با آن آغاز مي شود ، در كتيبه دوم در جايگاه نام پدر  « X شاه  » قرار گرفته است . از سوي ديگر ، در كتيبه دوم پس از نام پدر كلمه شاه به كار رفته ، در حالي كه در كتيبه اول پس از نام پدر ، اين كلمه استعمال نشده بود . از اين امر او نتيجه گرفت كه ، اين دو كتيبه متعلق به پدر و پسري است كه هر دو شاه بودند ، اما پدربزرگ پسر ، شاه نبود . بنابراين ، او در فهرست شاهان هخامنشي كه از روي منابع يوناني به دست آمده بود ، به دنبال نام پدر و پسري گشت كه داراي مشخصات فوق باشند . در ميان پادشاهان هخامنشي ، نام كوروش و كمبوجيه از يك سو ، و نام داريوش  و خشايارشا از ديگر سو ، مي توانست مشمول اين احتمال باشد . از اين اسامي ، گروتفند نام كوروش و كمبوجيه را كنار گذاشت ؛ چون تصور مي كرد اين دو نام بايد با حروف يكساني شروع شوند ، در حالي كه اسامي مذكور در كتيبه ها با دو حرف مختلف شروع شده ودند . البته ، در اينجا يك تصادف محض به ياري او شتافت ؛ چون نام كوروش و كمبوجيه در خط فارسي باستان بنا به پاره اي از دلايل كتابتي با دو حرف مختلف شروع مي شوند . به هر حال ، مجموع اين دلايل گروتفند را به اين عقيده رهنمون گشت كه نويسنده كتيبه دوم بايد خشايارشا باشد و نويسنده كتيبه اول پدرش ، داريوش ، كه پدر او گشتاسب ( ويشتاسپ ) عنوان شاه نداشت . مرحله بعدي ، تعيين ارزش آوايي اين علايم به عبارت ديگر تلفظ پارسي باستان اين اسامي بود . در اين مورد ، گروتفند به صورت اين اسامي در متون متاخر ايراني توجه كرد و ارزش آوايي كلمات مورد بحث را به صورت زير مشخص نمود :

 

گونه صحيح اسامي در كتيبه ها		تلفظ پيش نهادي گروتفند
V - i - s - T - a - S – p		g-o-sch-t-a-s-p
D - A - R - Y - V - U - s		d-a-r-h-e-u-sch
X - s - Y - A - R - S - A		Kh-sch-h-a-r-sch-a

 

بدين ترتيب ، گروتفند توانست ارزش آوايي 15 نشانه از حروف خط ميخي فارسي باستان را معين كند . البته ، بعدها ، معلوم شد كه از اين 15 حرف ، فقط ارزش آوايي 10 حرف صحيح بوده است . علاوه بر سه نام ياد شده ، لغات « بزرگ » و « شاه » تنها كلماتي بودند كه گرتفند به درستي آنها را  تشخيص داد و بعدها ، در سال 1815 ، نام كوروش را در كتيبه مرغاب CMA شناسايي كرد .

پس از تلاش هاي گروتفند ، به دنبال يك وقفه نسبتا طولاني ، در امر رمز گشايي ، خط ميخي فارسي باستان  ، دانشمندان دگرباره ، به اين كار اهتمام ورزيدند . در سال 1826 م ؛ راسموس راسك R. Rask دانماركي در عبارت « شاه شاهان » لاحقه اضافي جمع را شناسايي كرد . در سال 1836 م ؛ اوژن بورنوف O. Burnouf اوستا شناس فرانسوي توانست ارزش آوايي تعداد زيادي از حروف فارسي باستان را در يكي از كتيبه ها مشخص كند . او در سال 1839 ، پي برد كه تعدادي از صامت هاي متصل به مصوت a را شناسايي كرد . او در سال 1839 ، پي برد كه تعدادي از صامت ها فقط پيش از مصوت i و تعدادي ديگر پيش از مصوت u به كار مي روند ؛

در سال 1846 ، راولينسون H. Rawlinson و هينكس Hinks ؛ در سال 1847 ، اوپرت Oppert هر يك مستقل از ديگري دريافتند كه اين صامتها هر كدام  يك مصوت i يا u به همراه دارند .

اوپرت همچنين ، ساخت آواگروه هاي  ai و au را در كتيبه هاي فارسي باستان روشن كرد و ، يادآوري نمود كه صامت هاي غنه m و n در خط فارسي باستان پيش از واج هاي انسدادي به كتابت در نمي آيند . بدين تريتيب ، رمز خواندن خط ميخي فارسي باستان گشوده شد و نهايتا ، راه براي خواندن خطوط ميخي ديگر و به تبع آن دستيابي به ادبيات غني بين النهرين هموار گشت .

 

 

درباره تاريخچه رمزگشايي خط ميخي فارسي باستان

R.G.Kent , old Persian , Grammer , Texts , Lexicon , New Haven 1953 , pp . 10 seq.

منبع اصلي كتاب ( مطلب بالا )

دكتر چنگيز مولايي ، راهنماي زبان فارسي باستان ( دستور زبان ، گزيده متون ، واژه نامه ) ، نشر مهر نامگ ، قيمت 3000 تومان

 

خب اينم از مطلب امروز اميدوارم خوشتون اومده باشه و اميدوارم كه براي حمايت كردن از اين انتشارات و مخصوصا اين نويسنده ، كه كار بسيار بزرگي رو انجام دادند ، اين كتاب رو خريداري كنيد و اين كار باعث بشه بزودي كتاب آموزشي جديدي از آقاي مولايي و نشر مهرنامگ در منازلمون داشته باشيم . باز هم از ايشون و انتشارات مهرنامگ سپاسگذارم . . . پاينده ، آزاد و سربلند باشيد . قربان شما ناصر حاجلو . . . . جاويد ايران زمين .

english

+ نوشته شده در جمعه بیست و نهم دی 1391 ساعت 15:36 شماره پست: 10

در آغاز...

يكي بود، يكي نبود...ميگن غير از خدا هيچكس نبود، اما من ميگم غير از خدا ، عشق هم بود، چون اگه عشق نبود،خدا هم نبود! مگه غير اينه كه خدا همون عشقه؟!

 

 

اولش چي شد كه اين جوري شد؟!

 

بي مقدمه بگم؟! يه سياره بود.چه قدري؟! چه اهميتي داره! مهم اينه كه اين سياره، سياره فرشته ها بود! كجا بود؟! بازم چه اهميتي داره؟!هر جا! مهم اينه كه غير از فرشته ها،كسي توش نبود!چه زماني؟(اي بابا!فضول را بردن جهنم...!)بعله! ميگفتم...فرشته ها همه با هم زندگي ميكردن.روزاي تكراري ، هر روز، مثل ديروز! تا اينكه، يه روز ، از يه راه دور، كه معلوم هم نيست كجا، (اصرار نكنين منم نميدونم!) باد ، يه بذر عجيب با خودش به سياره ي فرشته ها آورد! همه ي فرشته ها دور اين بذر عجيب جمع شدن و نگاش كردن،نگاش كردن،نگاش كردن.همون خدا كه عشق بود، بارون رو فرستاد تا به اين بذر آب بده، خورشيد رو فرستاد تا گرمش كنه،بعد بذره شكوفا و سبز شد.رشد كرد و رشد كرد و رشد كرد! (نه...مطمئن باشين از توش لوبياي سحرآميز در نيومد!)اون بذر،  بذر يه موجود عجيب و غريب بود.موجودي كه سبز شده بود!

 

موجودي كه مثل فرشته ها دو تا چشم داشت و دو تا گوش و يه دهن.مي خواين بدونين كه فرشته ها چه شكلي بودن؟ عين من...عين تو...دو تا چشم، دو تا گوش، يه دهن...فقط يه فرق داشتن، قلب نداشتن! اصلا نمي دونستن قلب چيه؟(راستي قلب چيه؟!)

اما اون موجود عجيب ،منظورم همونيه كه از اون بذره سبز شد، يه فرقي با فرشته ها داشت!فرقش اين بود كه تو سينه اش يه چيزي گرومپ گرومپ مي كرد! همه مونده بودن اين چيه؟!ساعته؟!بمب اتمه؟!يا يكي داره ميخ مي كوبه؟!خلاصه...هيچ كي جوابي براش پيدا نكرد! اين بود كه موندن بگن اين موجود جديد اسمش چيه!

 

 

و اما نام گذاري...

 

فرشته ها دور هم جمع شدن و چون اون موجود با خودشون فرق داشت، گفتن بايد يه اسمي بذاريم كه معنيش اين باشه كه اون فرشته نيست!بالاخره بعد از كلي مشورت اسمشو گذاشتن:جادوگر! چون فكر مي كردن اون چيزي كه داره توي سينه اون گرومپ گرومپ مي كنه، هر چي هست يه چيز جادوييه! بعضي از فرشته ها هم كه كمي احساس فرنگي بودن مي كردن صداش مي كردن:

the witch!

 

 

بعدش چي شد ، كه چه جوري شد؟!

 

بعدش همون جوري كه فرشته ها بزرگ مي شدن، جادوگر قصه ما هم بزرگ شد...

اما از خدا پنهون نيست از شما چه پنهون، جادوگر قصه ي ما ، هميشه تنها بود.آخه اون يه چيزي داشت كه بقيه نداشتن.همون چيز جادويي عجيبي كه توي سينه اش گرومپ گرومپ صدا مي كرد!

تازه، يه فرقاي ديگه اي هم داشت! اون شي جادويي باعث مي شد جادوگر يه وقتايي دلش بگيره، يه وقتايي يه قطرات آبي از چشمش سرازير مي شد كه خودشم نمي دونست چيه! اين ديگه خيلي عجيب بود!

آخه مي دونين فرشته ها از چشماشون اشك نمي اومد، آخه دلي تو سينه شون نبود كه بشكنه..كه تنگ بشه..كه بگيره! خلاصه...جادوگره سعي مي كرد كسي از فرشته ها نفهمه كه از چشاي اون بارون مياد! اما شبا، وقتي مي خواست بخوابه، چشمش به ستاره ها كه مي افتاد انگار اون شي جادويي گرومپ گرومپش بيشتر مي شد.اون وقت چشماي اونم باروني مي شد.با خودش مي گفت:چرا من غريبم؟!چرا هيچ كس مثل من نيست؟!چرا هيچ كس هم زبون من نيست؟!من از كجا اومدم؟!كدوم يكي از اون ستاره ها خونه ي من بود؟به كدومش بر مي گردم؟اصلا تو اين همه ستاره يكيش مال من هست يا نه؟!

 

 

و اما حال و روز جادوگر...

 

يه شبايي جادوگره، يه صداهاي عجيب و غريبي مي شنيد.بعضي شبها حتي خوابشو ميديد. يكي بود، يه صدايي، كه اونو صدا ميكرد.كه بهش مي گفت: من اينجام! من هستم! من به تو فكر مي كنم! مي دوني كه شهر تو اونجائي نيست كه الان توشي؟ تو مال يه جاي دوري، يه جائي كه يه روزي بايد بهش برگردي...حالا دستت رو بده به من و تنهائيت رو با من قسمت كن تا ديگه يه جادوگر سرگردان نباشي...

 

اون وقت ، تا جادوگره، ذوق زده مي شد و از جا مي پريد كه بره سراغش و ببينه اون كه با مهربوني داره صداش مي كنه ، كيه، يك هو از خواب مي پريد!

تازه اين جا ، جادوگره فهميد كه يه فرق ديگه هم با فرشته ها داره! فرشته ها هيچ وقت خواب نمي ديدن! آخه فرشته ها ، چيز ديگه اي از زندگيشون نمي خواستن كه خوابشو ببينن!اما جادوگر قصه ي ما، چون يه چيزاي ديگه اي از زندگيش مي خواست، شبا خوابشون رو مي ديد.خواب يه صدا، يه لبخند، يه چيزي كه مبهم بود، اما هر چي بود، صداي گرومپ گرومپ دلشو بيشتر مي كرد!

چون جادوگره، نمي دونست چه جوري به اون صدا برسه، انقدر به جاده ها نگاه ميكرد كه چشماش پر  از آب ميشد! 

 

 

يه اتفاق مهم...

 

يه روز فرشته ها ديدن از خونه ي جادو گر يه سيل راه افتاده!

 

 

بعله! جادو گره داشت تو اشكاش غرق ميشد كه فرشته ها، نجاتش دادن!بعدشم بردنش پيش دكتر فرشته ها!اماهيچ جوشونده اي نتونست حال جادوگر رو بهتر كنه!آخه موجوداتي كه توي سينه شون چيزي گرومپ گرومپ نمي كنه، چه جوري مي تونن بگن اوني كه تو سينه اش يه چيزي گرومپ گرومپ ميكنه،چي كار كنه كه حالش بهتر بشه؟!

از اون به بعد جادوگره بيشتر تنها شد!فرشته ها بيشتر ازش دوري ميكردن چون حالا ديگه همه ميدونستن اون با همه فرق داره!اونا اسم مريضي جادوگر رو گذاشته بودند :عشق...چون عشق تنها مريضي اي بود كه فرشته ها به اون مبتلا نمي شدند! گفتم كه فرشته ها قلب نداشتند!! بچه فرشته ها هم از يه درخت كه ميوه اش ، بچه فرشته بود ، درمي اومدند!!!(اي بابا!دروغ كه خناق نيست ، تو گلو گير كنه!!!)

 

 

و بالاخره...

 

جادوگر قصه ي ما ديگه با هيچ كس درددل نكرد! اون از قبل هم تنها تر شد!حالا اينقدر دلش خون بود كه به جاي اشك ، از چشماش خون ميومد! تنها دوست اون ، اوني بود كه شبها توي خوابش ميومد و اونو صداش مي كرد!اما باز هم ، تا جادوگره، مي رفت ببينه اون كيه ، از خواب مي پريد!

اين جوري بود كه جادوگر قصه ي ما ، فهميد ، بين خواب و بيداري يه دنيا فاصله است ! اون وقت اون يه تصميم مهم گرفت!

 

 

تصميم مهم جادوگر...

 

اون يه قلم با شاخه ي درخت درست كرد و چون تو سياره فرشته ها ، مركبي وجود نداشت ، اون با اشكهاش كه حالا ديگه رنگ خون بودند، شروع كرد به نوشتن!

 

اون با هر كلمه ، يه تيكه از احساسشو مي گفت! اين جوري يه جورايي انگار گرومپ گرومپ دلش كمتر مي شد! اون نوشته هاشو فقط براي باد مي خوند. از اون موقع به بعد جادوگره ديگه تنها نبود چون باد حرفاي اون رو مي شنيد.باد با اون توي رازش سهيم شده بود!

باد نوشته هايي رو كه جادوگر مي سپرد به اون با خودش مي برد به سياره هاي دور دور دور...(آخه مي دوني اونا تو سياره شون كامپيوتر و اينترنت و وبلاگ نداشتند كه نوشته هاشونو بذارن توي يه وبلاگ! واسه همين جادوگر ما چاره ايي نداشت جز سپردن اونها به باد و اميدوار بودن به اين كه باد اون نوشته هارو به اهلش بسپاره!)

 

 

و در پايان:

 

نمي دونم باد با شما هم دوسته و نوشته هاي جادوگر رو براي شما هم مياره يا نه! حتي نمي دونم شما كه اينها رو مي خونين ، از جنس فرشته هاي بدون قلبين يا از جنس جادوگرايي كه يه چيزي تو سينه اشون گرومپ گرومپ مي كنه! نمي دونم شايد حتي يكي از شماها ، از جنس اوني باشين كه هر شب به خواب جادوگر ميره و اون رو توي خواب صدا مي كنه!  به هر حال ، با وجود اينكه نميشناسمتون بهتون سلام ميكنم و يه رازي رو بهتون مي گم!

 

 

يه راز مهم...

 

منم يه جادوگرم! يه جادوگر كه تو سياره خودم،بين فرشته ها گير كرده ام!منم نوشته هامو مي نويسم و مي سپرم به باد! شايد يه جادوگر ديگه، توي يه سياره ي ديگه، اونا رو بشنوه و بفهمه كه هيچ جادوگري توي دنيا تنها نيست!همه ي جادوگراي دنيا حتي اگه از هم دور دور دور باشند مي تونن هم رو دوست داشته باشند! همه ي جادوگرهاي دنيا مال يه سرزمين قشنگ و سبزن و يه روزي به اونجا بر مي گردن.تنها فرقش اينه كه بعضي ها زودتر مي رن و بعضي ها ديرتر. مهم اينه كه تا به اون سرزمين نرسيديم، خودمون رو واسه ي يه زندگي سبز در كنار هم آماده كنيم.

 

من خودم رو اين جوري بهتون معرفي ميكنم:

 

the witch 150!

 

اين كه چرا فعلا" اسمم جادوگر صد و پنجاهه، يه رازه ! مثل همه ي رازهائي كه به افسانه ي شخصي جادوگرها مربوط مي شه!این اسم رو زمانی که احساس کردم یک جادوگر سرگردان هستم روی خودم گذاشتم!

اما بعدا" می بینید که بله!در درسهای آتی به عنوان جايزه اسم خودم رو تو دفتر جادوگرها، يه پله بالاتر  برده ام  و مثلا"  گذاشته ام جادوگر طلائي و بعدش هم جادوگر سفيد و جادوگر عشق ...تا اينكه يه روز اسمم از جادوگر  به پيام آور محبت ( يوحنا) تغيير كنه. ( چرا يوحنا؟! اینم فعلا" یه رازه!.)

نمي دونم شما جادوگر شماره ي چندين؟! اگه شما هم از جنس ما جادوگرا بودين، اگه دوست داشتين، بنويسين جادوگر شماره ي چندين؟شايد اين جوري،يه روزي اينقدر تعدادمون زياد شد،كه تونستيم همه با هم يه سياره درست كنيم به نام سياره ي جادوگرا!

 

 

اينم بگم شماره تون هر چي كه بود، هر جاي دنيا كه بودين،هر چي كه توي دلتون مي گذشت،

 

هميشه يادتون باشه كه :

 

اگه يه جايي يه كسي رو ديديم كه با بقيه فرق داشت، به بهانه ي جادوگر بودن، تنهاش نذاريم.....

نویسنده :احسان پاریاو                                                                                                

علم بهتر است یا ثروت

+ نوشته شده در جمعه بیست و نهم دی 1391 ساعت 15:33 شماره پست: 8

پدید آورنده : احسان پاریاو

سؤالی که از دیرباز در بین دانش آموزان، آن هم در کلاس انشا مطرح بوده و هست، این است که «علم بهتر است یا ثروت؟» این جمله به ظاهر ساده، از مقطع ابتدایی تا دبیرستان و حتی دانشگاه نیز مورد سؤال است. به راستی، کدام یک بهتر است؟ علم یا ثروت؟ آیا علم را برای کسب ثروت فرا می گیریم; و یا ثروت را در راه تحصیل علم هزینه می کنیم؟ هر چه سن آدمی بالاتر می رود، زاویه دید در مورد این سؤال بازتر می شود و افق های تازه تری به روی انسان گشوده می شود. خوب یادم هست که در دوره راهنمایی چنین موضوع انشایی داشتیم. یکی از هم کلاسی ها طوری مشکلات مادی اش را در آن انشا انعکاس داده بود که در پایان انشا اشک در چشم همه حلقه زده بود. و سرانجام هم نتیجه گرفت که ثروت بهتر است. او نوشته بود: «اگر پول داشتیم، هر روز سیب زمینی نمی خوردیم، به جای میوه گندیده و ارزان، میوه ها و غذاهای سالم می خوردیم. اگر پولدار بودیم، با جورابی که پاشنه و پنجه اش به اندازه سیب زمینی سوراخ شده بود و با کفشی که در روزهای بارانی پر از آب می شد به مدرسه نمی آمدم و.. اگر پول داشتیم، مادرم را به بهترین بیمارستان می بردیم و معالجه می کردیم; آن وقت شاهد جان دادن مادرمان نمی بودیم...» با کمی تامل درمی یابیم که زیاد هم بی ربط نگفته; ولی اگر همه این گونه فکر کنند، نتیجه چه خواهد شد؟ آیا ثروت به تنهایی کافی است؟ اگر علمی نمی بود تا مانع مرگ مادر او شود، ثروت چه فایده ای داشت؟ آیا فقط با پول می توانست حیات مادرش را از خطر نجات دهد؟... حال از نقطه ای دیگر به موضوع می نگریم: آیا علم نیز، به تنهایی کافی است؟ در این که علم می تواند انسان را به ثروت برساند، شکی نیست. ولی از چه راهی؟ علمی که فقط برای کسب ثروت باشد، علمی که بدون تعهد باشد، صدها هزار انسان بی گناه را در هیروشیما و ناکازاکی و فلسطین و جنین و افغانستان و... به کام مرگ می فرستد!... آن کسی که ثروت دارد، ثروت او علم اوست. با آن می تواند علم را به استخدام خود درآورد و هرگونه استفاده ای از آن ببرد. برای مثال، امریکا را در نظر می گیریم. از خون دل توده مردم، ثروتی انبوه به هم زده و با ثروتش، مغزهای متفکر جهان را در اختیار دارد و از ذهن خلاق و فکر آنان استفاده می کند. همین امر موجب شده که بعضی از کشورها، آمریکا را کشوری با فن آوری بالا بدانند. و از سوی دیگر، آن که علم دارد، به نوعی ثروتمند است. علم او ثروت اوست. همین قدر که به خاطر علمش، در جوامع بشری مطرح می گردد و از دریای فکر و اندیشه اش همگان بهره مند می شوند، ثروتی تمام نشدنی دارد. پدیده فرار مغزها که نه تنها در ایران، بلکه در اکثر کشورهای در حال توسعه مشهود است، مؤید همین مطلب است; و نشان دهنده ثروتی ذاتی و بالقوه ای است که در صورت مساعد بودن زمینه و عرصه ای برای جولان اندیشه، به فعلیت خواهد رسید و برای صاحب مغز و کشورش ثروتی نگفت به دنبال خواهد داشت. اگر بخواهیم مطالب فوق را جمع بندی کنیم و به نتیجه ای برسیم باید بگوییم که علم و ثروت مکمل هم می باشند. نه آن و نه این، به تنهایی مشکلی را حل نمی کند. ثروتی خوب است که در خدمت علم باشد و علمی خوب است که در مسیر کمال هدایت شود.

 آيا كسي را مي توانيد بيابيد كه به اعتماد به نفس نيازي نداشته باشد و يا براي تقويت آن در وجود خود تلاشي نكند؟
به نظر مي آيد گاه اعتماد به نفس از نان شب واجب تر باشد. اگر خوب بنگريم مي توانيم سرمنشاء هر موفقيت را در داشتن اين خصيصه بدانيم. البته شايد تنها علت ممكن نباشد اما از اهميت والايي برخوردار است. اعتماد به نفس توان و نيروي آدمي را دوچندان مي كند و مسير را براي تلاش روشن تر مي نماياند. با اعتماد به نفس خلاقيت انسان هم براي به كارگيري توان موجود بالا مي رود و شايد بتوان گفت دو انسان با توان برابر و اعتماد به نفس متفاوت در زماني موفق ترند كه از اين ويژگي بيشتر بهره ببرند. خلاصه آنكه اعتماد به نفس موهبتي است كه ذاتي نبوده و هر زمان براي تقويت آن دير نخواهد بود. پس با ما همراه باشيد تا پند راهكار مناسب و مفيد را در اين زمينه به شما معرفي كنيم.

7 تكنيك براي داشتن اعتماد به نفس بيشتر

تفاوت ها و محدوديت هاي انسان ها را بپذيريد. توقع نداشته باشيد كسي كامل باشد به خاطر داشته باشيد كه ديگري، حق دارد متفاوت باشد و سعي نكنيد اصلاح گر باشيد.
1-خود را براي صعود و بالا رفتن سبك بار كنيد. محبوب باشيد. سعي كنيد از كساني باشيد كه مردم دوست دارند. اين باعث جلب حمايت آنها شده و به برنامه موفقيت ساز شما سوخت رساني مي كند.
2-در برقراري دوستي پيشقدم شويد. در هر فرصتي، خودتان را به ديگران معرفي كنيد. مطمئن شويد كه اسم طرف مقابل را درست ياد گرفته ايد و يقين كنيد كه او نيز نام شما را درست ياد گرفته است.
3-تفاوت ها و محدوديت هاي انسان ها را بپذيريد. توقع نداشته باشيد كسي كامل باشد به خاطر داشته باشيد كه ديگري، حق دارد متفاوت باشد.
4- به موج مثبت، يعني ايستگاه افكار خوب گوش دهيد. صفاتي را در مردم پيدا كنيد كه مايه دوست داشتن و تحسين كردن باشند نه مايه انزجار و تنفر. اجازه ندهيد ديگران طرز فكر شما را درباره يك شخص سوم، تحت نفوذ خود درآورند. نسبت به مردم مثبت انديش باشيد تا نتايج مثبت به دست آوريد.
5-سخاوت در مكالمه را تمرين كنيد. سعي كنيد مثل افراد موفق باشيد. يعني ديگران را به صحبت كردن ترغيب كنيد. اجازه دهيد ديگري از نظراتش، عقايدش و پيشرفت هايش براي شما حرف بزند.
6-هميشه و هميشه، سعي كنيد مودب و متواضع باشيد. اين رفتار باعث مي شود ديگران احساس بهتري پيدا كنند و موجب مي شود كه خودتان هم احساس بهتري داشته باشيد.

7-وقتي با يك شكست و عقب گرد مواجه مي شويد، ديگران را ملامت نكنيد. به خاطر داشته باشيد، طرز فكر شما به هنگام شكست تعيين كننده فاصله شما تا پيروزي است.

ehsanparyav

حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در نگاهی تبیینی به مراحل مختلف مبارزات ملت و پیروزی انقلاب اسلامی خاطرنشان کردند: ایران عزیز و ملت بزرگ ما از ۳۳ سال پیش به برکت بیداری اسلامی در راهی پرافتخار و خوش عاقبت در حال حرکتند.

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دفتر رهبری، حضرت آیت‌الله خامنه‌ای، مسیر پرپیچ و خم اما پرنشاط و پرتحرک سه دهه اخیر را ترجمان آیاتی از قرآن کریم مبنی بر همراه بودن «گشایش و آسایش» با «سختی و دشواری» دانستند و افزودند: بیداری اسلامی در برخی کشورهای منطقه، پدیده بسیار مبارکی است اما انقلاب اسلامی ملت ایران، از لحاظ عمق، گسترش و آرمان‌خواهی دارای ویژگی‌های استثنایی است.

ایشان وحدت همه مردم حول شعارها و آرمان‌های انقلاب، فراگیر بودن شور و نشاط انقلابی در سراسر کشور و حضور توده‌های مؤمن و جان برکف ملت در میدان مبارزه را از جمله این ویژگی‌ها خواندند و تأکید کردند: هر جا ملت‌ها، با ایمان و فداکاری در میدان حضور یابند، هیچ قدرتی توان مقابله با آن‌ها را ندارد چرا که بر اساس سنت الهی، خون بر شمشیر پیروز است.

رهبر انقلاب، حضور همه‌جانبه ملت در صحنه‌های مختلف را پشتوانه مستحکم مسئولان نظام در ایستادگی مقابل خواست‌های نامشروع دشمنان برشمردند و افزودند: برخی کشورهای انقلاب‌کرده، این روزها به خاطر فشار آمریکایی‌‌ها مجبور به بعضی موضع‌گیری‌ها می‌شوند در حالی که مسئولان نظام اسلامی در تمامی ۳۳ سال اخیر مقابل این گونه فشارها ایستاده‌اند.

ایشان تاکید کردند: امروز هم جمهوری اسلامی به برکت حضور مردم در صحنه، حرف و خواست هیچ ابرقدرتی را قبول نمی‌کند و تنها بر اساس مصلحت کشور و ملت تصمیم می‌گیرد ولو این که همه قدرت‌های عالم از این تصمیم خشمگین شوند.

رهبر انقلاب اسلامی روشن شدن هر چه بیشتر ابعاد مختلف آرمان‌های انقلاب را پیشرفتی بسیار اساسی دانستند و خاطرنشان کردند: با گذشت زمان، مفهوم آرمان‌هایی نظیر «جمهوری اسلامی، مردم‌سالاری اسلامی، استقلال و آزادی» برای مردم، نخبگان و سیاسیون، روشن‌تر و «بایدها و نبایدهای مسیر تحقق این اهداف» مشخص‌تر شده؛ ضمن این که در همه سال‌ها حرکت «بر اساس همین آرمان‌ها» ادامه یافته است که این مسئله مهم‌ترین پیشرفت است.

حضرت آیت‌الله خامنه‌ای، عمیق شدن ریشه‌ها و استحکام بدنه جمهوری اسلامی را از دیگر پیشرفت‌های مشهود نظام اسلامی خواندند و خاطرنشان کردند: در مقایسه با سال‌های اول انقلاب، امید دشمنان برای سرنگونی نظام منتخب ملت ایران، به مراتب ضعیف‌تر و در موارد بسیار به یاس و نومیدی تبدیل شده که این واقعیت، استحکام خدشه‌ناپذیر جمهوری اسلامی را نشان می‌دهد.

ایشان، پیشرفت‌های شگفت‌آور در رشته‌های مختلف علم و فناوری را از نشانه‌های طراوت و تازگی شاخه‌های پربرکت نظام اسلامی دانستند و افزودند: پیشرفت در عرصه‌هایی نظیر هسته‌یی و سلول‌های بنیادی، به گونه‌ای بوده است که حتی برخی دانشمندان محترم، برجسته و خدوم نسل گذشته کشور آنها را باور نمی‌کردند.

ایشان افزودند: هم‌اکنون نیز جوانان دانشمند ایران در زمینه‌های علمی، اکتشافات و ساخت‌و‌سازهای علمی، در حال پیشرفت‌هایی هستند که برای برخی باورنکردنی است.

رهبر انقلاب پس از تبیین پیشرفت‌های اساسی کشور تأکید کردند: حرکت همگانی و پرنشاط برای پیشرفت کشور باید ادامه یابد و این حقیقت، باوری همگانی شود که «کار و تلاش، بازنشستگی نمی‌شناسد و به پایان راه نمی‌رسد».

ایشان سیاه‌نمایی و تاریک جلوه دادن اوضاع کشور را از روش‌های شناخته‌شده دستگاه رسانه‌ای غرب و صهیونیزم برای متوقف کردن مسیر ملت ایران خواندند و خاطرنشان کردند: ملت ضمن بی‌اعتنایی به این سیاه‌نمایی‌ها، آگاه است که برای رسیدن به آینده تابناک کشور، نباید دچار غفلت شد و یا به خواب رفت.

رهبر انقلاب همچنین در بخش دیگری از سخنانشان، خانواده‌های نیروهای مسلح را شریک مجاهدت‌ها و افتخارات آنان دانستند و افزودند: نیروهای مسلح در بنای رفیع و باشکوه نظام اسلامی، نقش حساسی دارند که ایفای این نقش مهم، بدون همراهی، قدرشناسی و احساس افتخار خانواده های آنان، ممکن نیست.

حضرت آیت‌الله خامنه‌ای نظام اسلامی نوین را زمینه‌ساز تمدن نوین اسلامی خواندند و با تجلیل از صبر و بزرگواری خانواده‌های معظم شهیدان افزودند: اگر «صبوریِ ستایش برانگیز» این خانواده‌ها نبود، جریان شهادت، با این شکفتگی و طراوت در کشور جاری نمی‌شد و این حقیقت، منت بزرگ خانواده‌های سرافراز شهیدان بر ملت ایران است.

در ابتدای این دیدار، امیردریادار سیاری فرمانده نیروی دریایی ارتش اجتماع خانواده نیروهای مسلح در حضور فرمانده کل قوا را فرصتی برای نمایش برادری و همدلی خواند و افزود: بخش عمده ای از توفیقات نیروهای مسلح از زمان دفاع مقدس تاکنون مرهون همدلی و همراهی خانواده های آنان بوده است.

 نویسنده :احسان پاریاو

درود بر شما ، امروز ادامه مطالب مربوط به جناب آقاي كهلان رو بررسي مي كنيم ، باز هم تكرار مي كنم كه نوشتن اين مطالب توسط اين تارنما  دليل درستي مطالب نوشته شده نيست بلكه ، جهت معرفي تفكراتيست كه در حال رشد است و محققان و متفكران كشور با آنها آشنا شوند تا بتوانند سريعا از رشد اين تفكرات جلوگيري نمايند . ( شايسته آن است كه علاج واقعه قبل از وقوع كرد ) .

ايشون ( جناب اقاي كهلان ) سرگذشت خود را براي بنده ارسال كرده اند و بنده بنا به وظيفه خود ، اين سرگذشت را براي شما در ابتداي مطلب ايشان مي نويسم ، تا با شخصيت ايشان بيشتر اشنا شويد . پس از آن به سراغ نوشتار امروز ايشان مي رويم .

پيش از آنكه بحث امروز را آغاز كنم شايسته مي دانم ، به اطلاع ساير دوستان برسانم كه جناب آقاي كهلان ، با استفاده از قسمت نظرات بحث مربوط به جشن پوريم ، يك نظر بسيار جالب به اين نوشتار داده اند و جالب تر آنكه نظر ناصر پوربيزار را در اين مورد تائيد مي كنند . ايشان با ترجمه اسامي كه بيان كرده اند ،نظرات پوربيزار را تائيد مي كنند . اميدوارم ايشان با ديد بازتري به مسئله پوريم بنگرند و حقيقت را دريابند ، بنده نظر خود را در مورد اين جشن ، در همان مطلب داده ام . و ديگر نيازي به نوشتار بيشتر نمي بينم . همچنين ايشان يك ترجمه از نام خشايارشا داشته اند كه بنده در مطلبي كه در مورد زبان فارسي باستان خواهم نوشت ، پاسخ ايشان را خواهم داد .

ديگر آن كه بنده سوالات خود را از آقاي كهلان در پايان آخرين قسمت از مطالب مربوط به زرتشت خواهم نوشت و اميدوارم ايشان پاسخ گوي سوالات بنده باشند ، همچنين ايدوارم هرچه زودتر ايشان نتيجه ملاقاتشان را با موبدان زرتشتي ، براي بنده ارسال كنند تا بنده نتيجه آن را با شما قسمت كنم .

به علت طويل بودن متن امروز ، بحث را كم كرده و به سراغ جستار جناب آقاي كهلان مي روم . در  صورتي كه در مورد اين مطلب سوالي داريد ، مي توانيد با استفاده از قسمت نظرات ، آن را بپرسيد تا آقاي كهلان پاسخگوي پرسش هاي شما باشند .

 

شرح مختصری از زندگی این جانب جواد مفرد کهلان محقق تاریخ اساطيری ایران

 

پدر تحصیل نکرده ام عزیز، خدمتکار پیر ارباب بزرگ روستاهای اطراف مراغه اسدالله آصف  بود و مادر بیسواد و مسلولم دورنا مسئولیت خانه مان در روستای چیکان را داشت. بیشتر بچه های خانه از مرض سل مادر تلف می شدند. تنها بچه مسلول که به واسطه فیزیک نیرومند زنده ماند من بودم. سه تن هم که بدین مرض مبتلا نشده بودند زنده ماندند. خواهر بزرگ دختر و برادرم هاشم و خواهر کوچکتر از خودم مهین. از این میان برادرم که 5 سالی از من بزرگتر بود درس می خواند و راهگشای آیندهً من بود چه او با کتابهای تاریخ و جغرافی و کتابهای اساطیری از جمله شاهنامه به نثر آذری و فارسی که در خانه گرد می آورد من را عاشق و شیفتهً تاریخ و اساطیر ایران کرده بود. استعداد درسی من هم علاوه بر اینها  در ریاضیات خوب بود و شاگرد اول کلاس مشرک 10 نفری روستای چیکان و روستاهای اطراف آن بودم و در سال ششم ابتدائی معدلم بالای 19 بود . بهار سال 1348 هجری از بنای قسمت جدید  مسجد روستای چیکان که در کنار خانهً مان بود 2 مُهر اوستایی/ پهلوی بیرون آمد که من کلاس ششمی و روحانی روستا  نور الله آن را به اشتباه کوفی پنداشتیم. در این ایام من در اراضی روستای مجاورمان  علمدار بقایای یک آتشکده  به نام قاین دگبه (دخمهً استوار) را که مسجد روستا به آجرهای سبز ویرانهً آن آراسته شده بود تشخیص داده بودم. مردم این روستا به حق اراضی روستای خود را بقایای شهری می پنداشتند چه آجرهای پختهً  شکسته و حتی سالم در اغلب  اراضی این روستا قابل رؤیت بودند و یکی از خویشاوندان ما، پسر خالهً پدرم، عبدالرحمان که در روستای قره بلاغ زندگی می کرد به هنگام عبور از رودک این روستا کوزه ای با محتوای مقدارقابل توجهی طلا پیدا کرده و در شهر مراغه به نان و نوایی رسیده بود. خود اراضی روستای چیکان پر از دخمه غارها و بقایای تنورها و قناتهای متروکه بود. اینها معلوماتی بود که من دانشجوی سال اول آبیاری دانشگاه تبریز و تازه خلاص شده از مرض ارثی مادری در دست داشتم. درهمان سال با مطالعهً آثار اوستایی استاد  پور داود خصوصاٌ یشتها و یسنا ها و گزارش زاد و بوم زرتشت دکتر جمشید جی مدی  در یافتم که روستای زادگاهی من چیکان همان شی چیکان (یعنی محل قضاوت) پعنی محل نگهداری اوستا در دورهً ساسانیان بوده و آن آتشکده ویرانه که بعدها تبدیل به دخمه شده بوده ،  آتشکدهً معروف  آذرگشنسب بوده که استاد پور داود با پیروی از مارکوارت  با حسرت به درستی مکان ویرانه آن را در اراضی شهرستان مراغه حدس زده بود. از همان سال شروع به گزارش زادگاه زرتشت و تاریخ اساطیری ایران نمودم و دراواخر بهار سال  1357آنها را در 15 صفحه به وزارت فرهنگ وهنر گزارش کردم و تنها جواب  تشکرآمیز و نا کافی آن را در اردوی عمران ملی بندر عباس دریافت کردم.  در پاییزاستاد ادبیاتمان دکتر بهروز ثروتیان خواست که آنرا از فصلنامه دانشکدهً ادبیات  منتشر سازد که با طوفان انقلاب اسلامی مصادف گردید. در ادامه گزارش نتوانستم استادان سرکاراتی و ایرج افشار در تبریز و تهران به کشف این اماکن آستانه در خود متقاعد سازم و پیشنهاد حقیرانهً انجمن زرتشتیان تهران را هم که می خواست آن را در 150 صفحه به صورت کپی منتشر سازد مقبول طبع نیافتم.دو سال بعد به سبب عضویت در دانشجویان پیشگام دانشگاه تبریز از دانشگاه اخراج شده و سه سال بعد به طور قاچاقی سر از ترکیه در آوردم. در اینجا در جواب دوست پیشگام نزدیکم در جواب این سؤال که چگونه این گونه قاطعانه ادعا می کنی که زادگاه زرتشت را در یافته ای در صورتیکه این همه ایرانشناش خارجی و داخلی نتوانسته اند آن را کشف کنند، گفتم من زادگاه زرتشت را پیدا کرده و روی آن نشسته ام و به ریش بلند پروفسوری هم می خندم که این گونه حریصانه در دور و نزدیک به دنبال زادگاه زرتشت می گردد . دوستم اعتراف کرد که این پاسخ تو مرا ضربه فنی کرد. سال بعد من و دوستم در سوئد بودیم و اکنون بیست سال از آن می گذرد و ادامه گزارشات تبدیل به 8 کتاب ریز و درشت شده که 6 تای آنها در سوئد و ایران منتشر شده است.

با عرص احترام  جواد مفرد کهلان

 

اصل و نسب اشو زرتشث سپیتمان – بخش دو ديگر

 

گئوتمه بودا همان گئوماته زرتشت بوده است

 

چنان که دیدیم بنا به خبر یونانیان باستان از جمله هرودوت و پورفیریوس، گئوماته زرتشت در قرن ششم پیش از میلاد -  که به قرن تشکیل ادیان باستانی معروف است - شهرهً آفاق بوده است. به ویژه مردم آسیا وی را بسیار دوست داشته و او را می پرستیده اند. بنابراین، در اینجا این سؤال منطقی پیش می آید که بپرسیم که مردمان سمت آسیای میانه و هندوستان و چین وی را تحت چه نام و نشانی می شناخته اند؛ خصوصاٌ با علم بر این که وی مّدتی در آن سمت و سوی ، در باختر (بلخ) سکونت داشته و در آنجا هم رهبر سیاسی و هم رهبر دینی بوده است. همانجا که بعداٌ مرکز اصلی بودائیگری شده بود و معبد معروف نوبهار بلخ در آن قرار گرفته بوده است ؛ همان معبد بودایی- زرتشتی که نظامی در اسکندر نامهً خود در مورد آن چنین سروده است:   

                                                                                     

به بلخ آمد وآذر زردهشت           به طوفان شمشیر چون آب کشت

بهاردل افروز در بلخ بود               کز   و تازه گل را دهن تلخ بود

پری پیکرانی در او چون بهار           صمنخانه ها یی چو خّرم بهار

 

شواهد و دلایل لغوی و تاریخی روشنی معلوم می دارند که خود گئوتمه بودای تاریخی کسی جز گئوماته زرتشت نبوده است که بعداٌ آیینهایشان در شرق و غرب فلات ایران به صورت دو مکتب جداگانه ای درآمده و درهر دو حالت آن از فلات ایران به تبعید رفته و در شکل بودایی آن در شرق آسیا شکوفا شده است. در ای جا دلایل خود را در باب یکی بودن بودا و زرتشت به اختصار ارائه میدهیم:

1- بودا به معنی منّور و روشن است و اسم اصلی زرتشت یعنی سپیتاک نیز به معنی سفید و روشن می باشد. افزون بر این لقب مهّم ایشان یعنی گئوتمه (دانای"گاتها"، یعنی دانای سرودهای دینی) و گئوماته (دانای سرودهای دینی) یا همان پاتی زیت (نگهبان سرودهای دینی) هم یکسان است. می دانیم که گاتها (گاثاها) از سوی دیگر سرودهای دینی خود زرتشت به شمار می آیند.

2- نام والدین بودا یعنی سود دهودانا (مخلوق دانا و پاک تن) و مهامایا (دانای بزرگ) به وضوح با اسامی والدین زرتشت یعنی سپیتمه ( دانای سفید رخسار) و آمیتی دا (ماندانا، دانای خانه) مطابقت دارد

3- هر دو در قرن ششم پیش از میلاد در سمت شمال هندوستان و شرق فلات ایران فعالیّت روحانی- سیاسی داشته ومعبودشان یعنی برهما (خالق دانا) و اهورمزدا (سرور دانا) اسامی یکسانی داشته اند.

 4-  مطابق اخبار منابع بودایی و ایرانی شهر زادگاهی این هردو رهبردینی در محل تجمع جنگجویان قرار داشته که در نزدیکی آن کوه مرتفع و پربرفی(= هیمالیا، سهند) واقع شده بود. منظور از هیمالیا یعنی کوه پر برف در اینجا همان کوه سهند آذربایجان است.

 5- محّل فعالیّت سیاسی و فرهنگی گئوتمه بودا با قبیلهً سکیا و شهر کاپیلاویستو (خاک سرخ) پیوسته است؛ متقابلاٌ مطابق منابع کهن یونانی و ایرانی ناحیه ساتراپی گئوماته زرتشت ، سرزمین سکاییان دربیکی (سکاییان برگ هئومه، دریها) و شهر سوروگانه (شبورگان، یعنی جایگاه سرخ رنگ) در نزدیکی بلخ(سمت غرب آن)  و خود بلخ (= محل تقسیم آبها) بود ه است.  افزون بر این می دانیم رودی به نام سرخاب در سمت شرق شهر بلخ جاری است.

 6- محّل مدفن بودا یعنی کوسینا گارا (کوهستان مردم نیک بخت) به وضوح یادآور محّل دخمهً گئوماته زرتشت یعنی سیکایا اواوتی( یعنی آبادی خوشبختی، روستای سکاوند شهرستان نهاوند باختران) در ناحیهً کاسیان باستانی و مادهای سگارتی(سنگ کن) می باشد. قابل تذکر است که نام کاسیان (اسلاف لران) به صورت کوسیان نیز ذکر گردیده است: ترجمهً نام کاسیان در نام لران بختیاری و نام شاهنامه ای ارمائیل (یعنی مردم آسوده) برجای مانده است.

7- فرقهً بودایی ماهایانای ژاپنی ها گئوتمه بودا را نظیر گئوماته زرتشت دارای افکار و آمال سوسیالیستی معرفی می نماید. افزون بر این که این هردو تعلیمات اخلاقی اساسی خود را بر روی سه اصل پندارنیک ، گفتارنیک و کردارنیک بنیاد نهاده اند. علاوه براین که هردو مخالف ایجاد معابدخرافه پرستی و مردم فریبی بوده اند. گفتنی است که بودا برای طبقهً برهمنان یک بیگانه محسوب می شد. معهذا گئوماته زرتشت تحت نام گئوتمهً دیگری نزد برهمنان بومی شده است. چون گئوتمه نامی که به عنوان سرایندهً قسمتی از وداها معرفی شده باید همان گئوماته زرتشت باشد چه عنوان مناسب فرمانروایی خانوادگی وی یعنی راهوگنه (کشندهً راهزن) و همچنین لقبش یعنی انگیراس(فرد باشکوه و تنومند) به وضوح یادآور لقب گئوماته زرتشت بلند قامت یعنی تنائوکسار (یعنی دارای تن بزرگ) است. سرودهای ودایی وی از جمله درباب آگنی (آذر، ایزد آتش) و برهما ( اهورامزدا، در مقام ایزد دانایی و آتش) می باشد. تحت این نام و القاب وی در رزمنامهً بزرگ هندوان یعنی مهابهاراته نیز یاد شده است ناگفته نماند گئوتمه بودا در اساطیر به هیئت برهمنی جوان به نام َمگه (مغ) پدیدار میشود  که این به وضوح تعلق وی را به طبقهً روحانیان ماد یعنی مغان آشکار میگرداند.

8- سرانجام گفتنی است دوست وخویشاوند و نخستین حّواری بودا یعنی آناندا (ناندا, دانا به طرق مختلف) و زنش یشودهارا (دارندهً پاکی) به ترتیب مطابق با همان مدیوماه (دانای شایسته) پسر عم و نخستین مرید زرتشت و هووی (نیک نژاد) زن زرتشت می باشند. در خبرمولوی که زادهً بلخ بود زرتشت - بودا تحت عنوان صوفی فرزانه ای به نام ابراهیم ادهم (یعنی ابراهیم بور) ظاهر گردیده است. ابراهیم خلیل(کاووس) درواقع نام جدّ جدّ مادرزرتشت بوده است.

8- نام پسربودا یعنی راهوله (= روی هوره) با نام خورشیدچهر پسر زرتشت مترادف است. 

 

هود قرآن وهامان تورات در اصل همان سپیتمه و زرتشت سپیتمان می باشند

 

در زمانی که ادیان باستانی مهّم جهان شکل می گرفت یعنی تقریباٌحدود بین سالهای 330-600  پیش از میلاد ایران ابرقدرت شناخته شدهً جهان بود و بدین سبب تورات و قرآن نیزنظیر تاریخ هرودوت حاوی اخبار زیادی در باب ایرانیان می باشند:میدانیم در قرآن از قومی بائده یعنی معدوم شده ای به نام عاد سخن رفته که رهبر دینی- سیاسی اصلی ایشان هود نام داشته است. نگارنده را قبلاٌ عقیده براین بود که هود در اصل همان هوتها یعنی ایزد باران و رعد کاسیان (اسلاف لُران)  بوده است؛ ولی اخیراٌ دلیل منطقی تری یافته ام که نظر قبلی را منتفی مینماید چه کاسیان حکمرانان بین النهرین در اواسط هزارهً دوم پیش از میلاد بوده اند و این نسبت به زمان محمّد و قرآن بسیار دوراست. ثانیاٌ خود نام عاد ارتباط و ترادفی با نامهای کاسی (آرمانی و خوشبخت) و لُر(نوازنده) نداشته است. ثالثاٌ از هود به عنوان رهبر دینی مردم عاد یاد شده، نه خدای قبیله ای ایشان؛ بنابراین بنابه دلایل آشکاری که ذیلاٌ شرح داده خواهد شد قوم عاد باید همان قوم فراموش شدهً مغان باشد که از مادها (نجبا) بوده اند. زیرا هم نام قوم و هم نام رهبر نامی ایشان مناسبتی تامّ با قوم عاد و رهبرشان هود(=هوم اوستا، دانای نیک) دارد: چه نام قوم مغان یعنی واژهً مغ دقیقاٌ به لغت اوستایی به معنی انجمنی است که این از سوی دیگر معنی لفظی نام عبری عاد نیز می باشد. درکنار آن کلمات سامی حوت درزبان کُردی (به معنی مرد بلندقامت، لندهور) و هود زبان عبری را داریم که به معنی باشکوه و درخشان است. بنابراین به سمت گئوماته زرتشت بلندقامت کشیده می شویم که هم منابع یونانی و هم اساطیر زرتشتی صریحاٌ به قامت بلند وی اشاره کرده اند. اصلاٌ مسلم به نظر می رسد دو نام اساطیری لندهور (پسر خورشید) و عوج ابن عُنق(اوج ابن خنوک)، به معنی لفظی مرد بلندقامت فرزند مرد درخشان متعلق به گئوماته زرتشت (سپیتاک، بودای بامیان) باشند؛ چه همانطوری که ذکرشد نام پدرزرتشت (سپیتاک) یعنی سپیتمه را می توان سفید رخسار و نورانی معنی نمود. درباب مورد غضب ایزدی قرارگرفتن قبیلهً مغان (عاد) باید بگوییم، چنان که هرودوت خاطرنشان میکند در روز قتل گئومات (پاتی زیت) قتل عام بزرگی از مغان به راه افتاد. این واقعه در تورات به صورت اسطورهً قتل هامان (نیک اندیش،یا پسرهوم، گئوماته زرتشت)- به دسیسهً استر(ستاره) و مردخای (شاهکُش)- وجشن دشمن کشی یهود یعنی پوریم (به معنی لفظی بخت و قرعه) متجّلی شده است: هرودوت نیز ازقرعه کشی داریوش وشش تن همدستان وی سرپادشاهی ایران سخن می راند که بعد ازقتل گئوماتای مغ و مغ کشان صورت گرفته است.قابل توجه است عنوان خانوادگی هامان یعنی همداتای(مجری قانون) مترادف با از آن گئوتمهً وداها میبا شد. مطالب اساطیر اسلامی نیز در رابطه با هود و قومش عاد بسیار قابل توّجه می باشند چه ضمن آنهایی که در قصص الانبیاء گردآوری شده اند، درباب هود و قومش عاد از اسامی زئورا (زرین، به عنوان نیای قوم بلند قامت عاد) و زینا (ذانا، دانا، به عنوان مادر هود و دخترنوح) یاد گردیده که به وضوح یادآور نامهای زرتشت (دارندهً پیکرزرین) رهبربلندقامت مغان و آمیتی دا (ماندانا) به معنی لفظی دانای خانه است که مادرسپیتمان زرتشت و دخترآستیاگ (لمک) بوده یعنی همان کسی که در تورات پدرنوح به شمار رفته است. از سوی دیگر از بررسی عمیق تر اسطورهً قرآنی هودمعلوم میگردد که آن هودی که عامل مغضوب شدن وکشتارگردیدن قوم عاد میشود نه خود گئوماته زرتشت "سپیتاک" بلکه خود همان داریوش قاتل گئوماته زرتشت بوده که مگافونی یعنی مغ کشی (عادکشی) به راه انداخت؛ طبق منابع یونانی و ایرانی این قاتل ومقتول در لقب ونام سپندات (مخلوق مقدّس) مشترک بوده اند وسپندات  پسر ویشتاسپ (حامی زرتشت)، نام داریوش را- که به معنی نگهدارندهً خوبی است- بعدازقتل گئوماته زرتشت سپیتاک برای جلب رضایت و اعتماد همدستان پارسی خویش برای خود انتخاب نمود. طبق مندرجات قرآن خدای بزرگ (اهورامزدا،انلیل بابلیان) به حمایت از هود (در این جا منظور داریوش، سپندات پسرویشتاسپ) قوم عاد، ملّت هود(منظورمغان تحت فرمان گئوماتهً مغ| زرتشت سپیتاک پسرسپیتمه|) را منقرض نمود. طبق مندرجات قرآن خداوند بزرگ به حمایت از هود (منظور هوم عابد ) قوم عاد، ملّت هود را منقرض نمود. متقابلاٌ طبق اوستا  ایرانیان عقیده داشتند که که در توفان و کولاک بزرگ نچات هوم (جمشید، سپیتمه، گودرز دستگیرکنندهً افراسیاب) و یاران وی به یاریاهورا مزدا (سرور بزرگ و دانا) صورت گرفته است. از آن جاییکه گفته شده قوم عاد به وسیلهً طوفان شدید نابودشد(یعنی همان اسطورهً پناه گرفتن آریاییان در ور جمکرد جمشید در توفان و کولاک بزرگ)، پس در اینجا اهورامزدا درمقام قرینه های بابلی و ودایی خویش یعنی انلیل و وارونا ظاهرگشته است که ایزد آسمان معرفی شده اند و آمده است که دم آنها باد و طوفان است. به نظر می رسد که نام خدای کاسی رعد وبرق و باران یعنی هودها نیز دراینجا درپدید آمدن وشکل گرفتن نام هود نقشی ایفاء کرده است. به هر حال قرآن حقّ مطلب را درمورد زرتشت بلندقامت و پدروی هوم (هود) ادا کرده وتنها تحت همین اسامی صالح دارندهً شتر زرین (که نامش در قرآن همواره با نام هود همراه می باشد) و  هود از او و پدر وی بیش از بسیاری از انبیای دیگراسم برده است.

 

ایّوب وزکریای تورات و لقمان وصالح قرآن(دارندهً شترزرین) نیز همان زرتشت سپیتمان می باشند

 

نام لقمان حکیم قرآن به معنی فرزانهً درشت اندام به وضوح حاکی ازیکی بودن وی با گئوماته زرتشت( بودای بامیان) می باشد. ضمن این مقاله سند این موضوع ارائه گردیده و اثبات یکسانی زرتشت با زکریا وصالح به مقالهً دیگری موکول میشود. ابتدا این سؤال پیش می آید که آیا در تورات نیز نام   و نشانی از زرتشت به میان آمده است یا نه. به نظر من جواب آری است چه ایّوب (به معنی لفظی مورد خصومت قرار گرفته)   به وضوح،  همان زرتشت سپیتمان است   که این با  داستانهایی که مربوط به دوران کودکی و خصوصاٌّ نو جوانی وی می باشد کاملاٌ جور در می آید چه داستانهای زندگیش سرشار ازخصومتهایی است که بر وی  روا شده است. این نام توراتی و قرآنی  د ر خود تورات به معنی  " فرد مورد خصومت و امتحان خدا قرار گرفته" مفهوم شده است. بسیار جالب است که  در کتاب تاریخی کهن  فضایل بلخ نام زرتشت با همین صورت عبری آن یعنی ایّوب بیان شده است. سامی نبودن و بیگانه بودن این نبی توراتی و قرآنی از آن جا مشّخص می گردد که برای وی شجره نامه ای ذکر نمی گردد.  چنان که اشاره شد قرآن  این نام توراتی زرتشت را نیز می شناسد،   ولی در آن وی بیشتر تحت همان عنوان صالح (نیکوکار)  و پدرش هود(دانای نیک) معرفی گشته و سورهً یازدهم آن به نام آنها هود خوانده شده است. در تورات نیز- که در آن نام هود ذکر نمی شود- نامی ازعاد به میان آمده که در رابطه با لمک (آستیاگ، آخرین پادشاه ماد) است؛   امّا در این جا آن نام زن اسطوره ای  لمک   به شمار رفته است  که در واقع اشاره به نام قبیلهً مادی مغان ( قوم عاد) می باشد.  قابل تّوجه است که ازاین طوفان خانمان بر انداز و قتل عام  در اسطورهً توراتی ایّوب نیز یاد می شود که در این وقایع   اسفناک  وی خانواده و کسان و ثروت خویش را از دست می دهد.  تورات مطابق اوستا تعداد دختران ایّوب -  زرتشت را سه تن آورده است،  ولی تعداد پسران ایّوب هفت تن و تعداد پسران زرتشت سه تن ذکر شده اند. اساطیر اسلامی مذکور در قصص الانبیاء- که ایّوب را مانند گئوماته/ زرتشت حامی فقرا معرفی می نمایند- تعداد دختران ایّوب را همان سه تن  و تعداد پسران وی را چهارتن ذکر می کنند    که  به رقم اوستایی و پهلوی فرزندان زرتشت سپیتمان یعنی   سه پسر و سه دختر بسیار نزدیک است. درتکمیل اثبات یکی بودن ایّوب وزرتشت گفتنی است که طبق روایات اسلامی وکلیمی وزرتشتی دایهً دوران مباحث موفقیّت آمیزو مصائبشان زنی است که تصّورمیکند زرتشت- ایّوب توّسط گرگ دریده شده است. باید خبر یکی بودن ایّوب و زرتشت توّسط یهودیان بومی سمت بلخ به نویسندهً کتاب فضایل بلخ رسیده باشد چه دردورهً مسلمین یهودیان درنواحی بلخ وشهرمیمند(یهودیهً افغانستان) بومی بوده و از عهدباستان در این نواحی به امر تجارت اشتغال داشته اند چون منابع کهن آشوری و  یونانی ازاعرابی شرقی صحبت می دارند که بین بلخ و گرگان می زیسته اند. پیداست که منظور از اعراب شرقی در اینجا خویشاوندان کلیمی ایشان بوده اند: گفتنی است که نام تاتها و تاجیکان (دادیکان خبر هرودوت)- که آنها را نام اولاد یهود و اعرابی به شمار آورده اند که در میان ایرانیان بزرگ شده اند- باید متعّلق به همین یهودیان شرقی باشند. براین اساس نامهای دادیک (عادل)، تات(به عبری یعنی بخشندهً متمّول)،تاجیک، تازی،ذت و سرت را می توان صاحبان عادل کالا و تاجرامین گرفت چه یونانیان باستان این مردم را خیّرنامیده اند. زبان ایرانی اینان بی تردید از دربیکها(پارسیان دروسی،سکاییان برگ هئومه،دروپیکیان، دریها) گرفته شده است. خود دربیکها و دادیکان در هم آمیخته و ملّت تاجیک را تشکیل داده اند و اکنون دری تنها به زبان ایشان اطلاق میشود. جالب است که تاتهای آذربایجان به دین کلیمی خویش باقی مانده اند، گرچه از لحاظ زبان ایرانی شده اند. نام هندواروپایی کهن چین و آسیای میانی یعنی سریکا باید در اصل متعّلق بدینها بوده باشد چه همانطوریکه اشاره شد تاجیکان ماوراءالنهر را سارت (سرها، صاحبان کالاها) نیزخوانده اند. براین اساس گئوماته زرتشت به هنگام فرمانروایی باختر (بلخ) با این مردم تجارت پیشهً یهودی- ایرانی تماس نزدیک داشته است. دلایل قاطعی که جای هیچگونه شّک وشبهه ای در یکی بودن زرتشت و ایّوب باقی نمی گذارند یکی همانا مشترک بودن نام دختران ایشان است چه نام ایشان که به ترتیب فرنی(فزونی)، ثریتی (نهایی) وپوروچیستا(جوان پردانش) بوده در تورات به جمیمه (فزونی)، قصیه(آخری) وقرن هپوک(جوان زیبا) ترجمه شده است. و دیگری مشترک بودن نام زادگاه ایشان است:ایّوب تورات اهل ناحیهً غریبه ای به نام عوص به شمار رفته است. این کلمه در زبان اوستایی به معنی شهر واقع دربلندی است. بنابراین معلوم میشود که مراد از آن همان شهررغهً آذربایجان بوده که بیشترتحت نامهای قسمت میانی آن به برزه و هروم بوده که این هردوبه معنی شهر واقع دربلندی می باشند. چنان که گفتیم این شهر، خاستگاه و محّل فرمانروایی اوّلیّهً زرتشت بوده است. چنانکه گفته شد ایّوب تورات اهل ناحیه ای به نام عوص به شمار رفته است. این کلمه در زبانهای ایرانی  از ریشهً همان کلمهً اوس اوستایی بوده و به معنی مرتفع می باشد. این معنی وقتی بسیار قابل توّجه میگردد که در می یابیم خود نام شهر زرتشت یعنی برزه (رغه) نیز به همین است.هود قرآن را در زبانهای  عربی و عبری همچنین می توان مترادف باالقاب زرتشت یعنی گئوماته و گئوتمه وپاتی زیت به معنی دانای سرود دینی گرفت.   بنابراین به طور قطع و یقین می توان گفت که نام هود قرآن از ترجمهً همین القاب سپیتاک زرتشت (درخشان و دانای سرود دینی) و نام پدر وی هوم (دانای نیک) حادث شده است. به طوری که گفته شد خود نام زرتشت در مجموع  به معنی دارندهً تن زرین و نورانی  می باشد و  جزء اول نام زرتشت نیز به شکل ایرانی آن درنام زئورای اساطیر اسلامی، به معنی زرین باقی مانده است. به طوریکه بیان کردیم این، نام نیای ا سطوره ای قوم عاد (مغان) به شمارآمده است. چنانکه اشاره شد تورات واقعهً کشته شدن گئوماته زرتشت را در داستان استر و مُردخای بیان می کند: در اصل این اسطوره هدسا(استر)  همان آتوسا دختر معروف کورش می باشد که به عقد کمبوجیه نیز در آمده بود و مُردخای (در اصل مردیو کای، "حاکم روستاهای بسیار") از سویی همان مردیس (دارای روستاهای فراوان، برادر گئومات)،از سوی دیگر بردیه پسر کورش است و شخص وزیر شاه یعنی هامان(حافظ سرودهای دینی، به عبری یعنی فراوان زمزمه کننده) خود گئوماته زرتشت است که به قول داریوش معابدی را که وجودشان با آیین مغان سازگاری نداشت ویران میکرد و پادشاه عامل قتل  هامان   (گئوماته زرتشت) نه خشایارشا بلکه پدر وی داریوش میباشد. دشمنان ادّعایی مورد کشتار یهود هم در اصل  همان مغان بوده اند که در آغاز حکومت داریوش، روز قتل گئومات، به تعدادی (شاید نه چندان زیاد) کشتار شدند. به هر حال شایع بوده که پارسیان روز قتل گئومات مغ کشی (به قول یونانیها ماگوفونی) وسیعی راه انداختند و این روز را بعدها به طور مفّصل  جشن می گرفته اند. در تورات این مغ کشی را یهود با جشن پوریم خویش مطابقت داده اند. کتسیاس مورّخ   یونانی نیز نظیرتورات از شکایت گئومات (سپندات، سپیتاک وپاتی زیت خبر هرودوت ، هامان تورات)  از بردیه در حضور شاه  (در این جا منظور کمبوجیه) و به قتل رسیدن  بردیه سخن گفته است. در اساطیر دورهً  اسلامی زرتشت تحت عناوین عُلوان (بلند قامت) و شّداد (قّوی) نیز آورده شده است که در این اسامی مفهوم لقب زرتشت یعنی تنائوکسار (بزرگ تن) بهتر بر جای مانده است. گفتنی است شّداد فرزند عاد (مغ)  به شمار رفته و عُلوان نام سردار وی تصّورگردیده است. نام سرزمین شّداد یعنی ارم که در تورات با نام اسطوره ای ظّله( یعنی دلخوشی) مشخّص گردیده است باید همان سرزمین لران بختیاری باشد چه نام اوستایی فرذاخشتی (=بختیار )  نیز نیای  اسطوره ای مردم همین سرزمین را نشان می دهد. می دانیم که گئوماته- زرتشت در جوار سرزمین لُران و کُردان به قتل رسیده است و نامهای اساطیری ارماییل و کُرماییل در شاهنامه نشانگر لُرها و کُردها می باشند. گفتنی است مفهومی مشابه با ارم (سرزمین آرامش و آسایش) در کنار رود کورای قفقاز نیزوجود داشته است چه منابع کهن ارمنی و یونانی نامهای آنجا را گاردمان (بهشت) و کامبیسن (سرزمین کامروایی) آورده اند.

 

خب اينم از مطلب امروز ، اميدوارم از اون استفاده كرده باشين ، و اميدوارم كه حتما در مورد مطلب امروز نظر بدين ، اقاي كهلان ، در بخش نظرات پاسخگوي سوالات شما خواهند بود ، پيشاپيش ، از شما سپاسگذار و قدردان هستم ، قربان شما ، ناصر حاجلو . . . جاويد ايران زمين .

نویسنده : احسان پادیاو : ٩:۱۸ ‎ب.ظ ; 1391/10/30

درود بر شما ، امروز ادامه مطالب مربوط به جناب آقاي كهلان رو بررسي مي كنيم ، باز هم تكرار مي كنم كه نوشتن اين مطالب توسط اين تارنما  دليل درستي مطالب نوشته شده نيست بلكه ، جهت معرفي تفكراتيست كه در حال رشد است و محققان و متفكران كشور با آنها آشنا شوند تا بتوانند سريعا از رشد اين تفكرات جلوگيري نمايند . ( شايسته آن است كه علاج واقعه قبل از وقوع كرد ) .

ايشون ( جناب اقاي كهلان ) سرگذشت خود را براي بنده ارسال كرده اند و بنده بنا به وظيفه خود ، اين سرگذشت را براي شما در ابتداي مطلب ايشان مي نويسم ، تا با شخصيت ايشان بيشتر اشنا شويد . پس از آن به سراغ نوشتار امروز ايشان مي رويم .

پيش از آنكه بحث امروز را آغاز كنم شايسته مي دانم ، به اطلاع ساير دوستان برسانم كه جناب آقاي كهلان ، با استفاده از قسمت نظرات بحث مربوط به جشن پوريم ، يك نظر بسيار جالب به اين نوشتار داده اند و جالب تر آنكه نظر ناصر پوربيزار را در اين مورد تائيد مي كنند . ايشان با ترجمه اسامي كه بيان كرده اند ،نظرات پوربيزار را تائيد مي كنند . اميدوارم ايشان با ديد بازتري به مسئله پوريم بنگرند و حقيقت را دريابند ، بنده نظر خود را در مورد اين جشن ، در همان مطلب داده ام . و ديگر نيازي به نوشتار بيشتر نمي بينم . همچنين ايشان يك ترجمه از نام خشايارشا داشته اند كه بنده در مطلبي كه در مورد زبان فارسي باستان خواهم نوشت ، پاسخ ايشان را خواهم داد .

ديگر آن كه بنده سوالات خود را از آقاي كهلان در پايان آخرين قسمت از مطالب مربوط به زرتشت خواهم نوشت و اميدوارم ايشان پاسخ گوي سوالات بنده باشند ، همچنين ايدوارم هرچه زودتر ايشان نتيجه ملاقاتشان را با موبدان زرتشتي ، براي بنده ارسال كنند تا بنده نتيجه آن را با شما قسمت كنم .

به علت طويل بودن متن امروز ، بحث را كم كرده و به سراغ جستار جناب آقاي كهلان مي روم . در  صورتي كه در مورد اين مطلب سوالي داريد ، مي توانيد با استفاده از قسمت نظرات ، آن را بپرسيد تا آقاي كهلان پاسخگوي پرسش هاي شما باشند .

 

شرح مختصری از زندگی این جانب جواد مفرد کهلان محقق تاریخ اساطيری ایران

 

پدر تحصیل نکرده ام عزیز، خدمتکار پیر ارباب بزرگ روستاهای اطراف مراغه اسدالله آصف  بود و مادر بیسواد و مسلولم دورنا مسئولیت خانه مان در روستای چیکان را داشت. بیشتر بچه های خانه از مرض سل مادر تلف می شدند. تنها بچه مسلول که به واسطه فیزیک نیرومند زنده ماند من بودم. سه تن هم که بدین مرض مبتلا نشده بودند زنده ماندند. خواهر بزرگ دختر و برادرم هاشم و خواهر کوچکتر از خودم مهین. از این میان برادرم که 5 سالی از من بزرگتر بود درس می خواند و راهگشای آیندهً من بود چه او با کتابهای تاریخ و جغرافی و کتابهای اساطیری از جمله شاهنامه به نثر آذری و فارسی که در خانه گرد می آورد من را عاشق و شیفتهً تاریخ و اساطیر ایران کرده بود. استعداد درسی من هم علاوه بر اینها  در ریاضیات خوب بود و شاگرد اول کلاس مشرک 10 نفری روستای چیکان و روستاهای اطراف آن بودم و در سال ششم ابتدائی معدلم بالای 19 بود . بهار سال 1348 هجری از بنای قسمت جدید  مسجد روستای چیکان که در کنار خانهً مان بود 2 مُهر اوستایی/ پهلوی بیرون آمد که من کلاس ششمی و روحانی روستا  نور الله آن را به اشتباه کوفی پنداشتیم. در این ایام من در اراضی روستای مجاورمان  علمدار بقایای یک آتشکده  به نام قاین دگبه (دخمهً استوار) را که مسجد روستا به آجرهای سبز ویرانهً آن آراسته شده بود تشخیص داده بودم. مردم این روستا به حق اراضی روستای خود را بقایای شهری می پنداشتند چه آجرهای پختهً  شکسته و حتی سالم در اغلب  اراضی این روستا قابل رؤیت بودند و یکی از خویشاوندان ما، پسر خالهً پدرم، عبدالرحمان که در روستای قره بلاغ زندگی می کرد به هنگام عبور از رودک این روستا کوزه ای با محتوای مقدارقابل توجهی طلا پیدا کرده و در شهر مراغه به نان و نوایی رسیده بود. خود اراضی روستای چیکان پر از دخمه غارها و بقایای تنورها و قناتهای متروکه بود. اینها معلوماتی بود که من دانشجوی سال اول آبیاری دانشگاه تبریز و تازه خلاص شده از مرض ارثی مادری در دست داشتم. درهمان سال با مطالعهً آثار اوستایی استاد  پور داود خصوصاٌ یشتها و یسنا ها و گزارش زاد و بوم زرتشت دکتر جمشید جی مدی  در یافتم که روستای زادگاهی من چیکان همان شی چیکان (یعنی محل قضاوت) پعنی محل نگهداری اوستا در دورهً ساسانیان بوده و آن آتشکده ویرانه که بعدها تبدیل به دخمه شده بوده ،  آتشکدهً معروف  آذرگشنسب بوده که استاد پور داود با پیروی از مارکوارت  با حسرت به درستی مکان ویرانه آن را در اراضی شهرستان مراغه حدس زده بود. از همان سال شروع به گزارش زادگاه زرتشت و تاریخ اساطیری ایران نمودم و دراواخر بهار سال  1357آنها را در 15 صفحه به وزارت فرهنگ وهنر گزارش کردم و تنها جواب  تشکرآمیز و نا کافی آن را در اردوی عمران ملی بندر عباس دریافت کردم.  در پاییزاستاد ادبیاتمان دکتر بهروز ثروتیان خواست که آنرا از فصلنامه دانشکدهً ادبیات  منتشر سازد که با طوفان انقلاب اسلامی مصادف گردید. در ادامه گزارش نتوانستم استادان سرکاراتی و ایرج افشار در تبریز و تهران به کشف این اماکن آستانه در خود متقاعد سازم و پیشنهاد حقیرانهً انجمن زرتشتیان تهران را هم که می خواست آن را در 150 صفحه به صورت کپی منتشر سازد مقبول طبع نیافتم.دو سال بعد به سبب عضویت در دانشجویان پیشگام دانشگاه تبریز از دانشگاه اخراج شده و سه سال بعد به طور قاچاقی سر از ترکیه در آوردم. در اینجا در جواب دوست پیشگام نزدیکم در جواب این سؤال که چگونه این گونه قاطعانه ادعا می کنی که زادگاه زرتشت را در یافته ای در صورتیکه این همه ایرانشناش خارجی و داخلی نتوانسته اند آن را کشف کنند، گفتم من زادگاه زرتشت را پیدا کرده و روی آن نشسته ام و به ریش بلند پروفسوری هم می خندم که این گونه حریصانه در دور و نزدیک به دنبال زادگاه زرتشت می گردد . دوستم اعتراف کرد که این پاسخ تو مرا ضربه فنی کرد. سال بعد من و دوستم در سوئد بودیم و اکنون بیست سال از آن می گذرد و ادامه گزارشات تبدیل به 8 کتاب ریز و درشت شده که 6 تای آنها در سوئد و ایران منتشر شده است.

با عرص احترام  جواد مفرد کهلان

 

اصل و نسب اشو زرتشث سپیتمان – بخش دو ديگر

 

گئوتمه بودا همان گئوماته زرتشت بوده است

 

چنان که دیدیم بنا به خبر یونانیان باستان از جمله هرودوت و پورفیریوس، گئوماته زرتشت در قرن ششم پیش از میلاد -  که به قرن تشکیل ادیان باستانی معروف است - شهرهً آفاق بوده است. به ویژه مردم آسیا وی را بسیار دوست داشته و او را می پرستیده اند. بنابراین، در اینجا این سؤال منطقی پیش می آید که بپرسیم که مردمان سمت آسیای میانه و هندوستان و چین وی را تحت چه نام و نشانی می شناخته اند؛ خصوصاٌ با علم بر این که وی مّدتی در آن سمت و سوی ، در باختر (بلخ) سکونت داشته و در آنجا هم رهبر سیاسی و هم رهبر دینی بوده است. همانجا که بعداٌ مرکز اصلی بودائیگری شده بود و معبد معروف نوبهار بلخ در آن قرار گرفته بوده است ؛ همان معبد بودایی- زرتشتی که نظامی در اسکندر نامهً خود در مورد آن چنین سروده است:   

                                                                                     

به بلخ آمد وآذر زردهشت           به طوفان شمشیر چون آب کشت

بهاردل افروز در بلخ بود               کز   و تازه گل را دهن تلخ بود

پری پیکرانی در او چون بهار           صمنخانه ها یی چو خّرم بهار

 

شواهد و دلایل لغوی و تاریخی روشنی معلوم می دارند که خود گئوتمه بودای تاریخی کسی جز گئوماته زرتشت نبوده است که بعداٌ آیینهایشان در شرق و غرب فلات ایران به صورت دو مکتب جداگانه ای درآمده و درهر دو حالت آن از فلات ایران به تبعید رفته و در شکل بودایی آن در شرق آسیا شکوفا شده است. در ای جا دلایل خود را در باب یکی بودن بودا و زرتشت به اختصار ارائه میدهیم:

1- بودا به معنی منّور و روشن است و اسم اصلی زرتشت یعنی سپیتاک نیز به معنی سفید و روشن می باشد. افزون بر این لقب مهّم ایشان یعنی گئوتمه (دانای"گاتها"، یعنی دانای سرودهای دینی) و گئوماته (دانای سرودهای دینی) یا همان پاتی زیت (نگهبان سرودهای دینی) هم یکسان است. می دانیم که گاتها (گاثاها) از سوی دیگر سرودهای دینی خود زرتشت به شمار می آیند.

2- نام والدین بودا یعنی سود دهودانا (مخلوق دانا و پاک تن) و مهامایا (دانای بزرگ) به وضوح با اسامی والدین زرتشت یعنی سپیتمه ( دانای سفید رخسار) و آمیتی دا (ماندانا، دانای خانه) مطابقت دارد

3- هر دو در قرن ششم پیش از میلاد در سمت شمال هندوستان و شرق فلات ایران فعالیّت روحانی- سیاسی داشته ومعبودشان یعنی برهما (خالق دانا) و اهورمزدا (سرور دانا) اسامی یکسانی داشته اند.

 4-  مطابق اخبار منابع بودایی و ایرانی شهر زادگاهی این هردو رهبردینی در محل تجمع جنگجویان قرار داشته که در نزدیکی آن کوه مرتفع و پربرفی(= هیمالیا، سهند) واقع شده بود. منظور از هیمالیا یعنی کوه پر برف در اینجا همان کوه سهند آذربایجان است.

 5- محّل فعالیّت سیاسی و فرهنگی گئوتمه بودا با قبیلهً سکیا و شهر کاپیلاویستو (خاک سرخ) پیوسته است؛ متقابلاٌ مطابق منابع کهن یونانی و ایرانی ناحیه ساتراپی گئوماته زرتشت ، سرزمین سکاییان دربیکی (سکاییان برگ هئومه، دریها) و شهر سوروگانه (شبورگان، یعنی جایگاه سرخ رنگ) در نزدیکی بلخ(سمت غرب آن)  و خود بلخ (= محل تقسیم آبها) بود ه است.  افزون بر این می دانیم رودی به نام سرخاب در سمت شرق شهر بلخ جاری است.

 6- محّل مدفن بودا یعنی کوسینا گارا (کوهستان مردم نیک بخت) به وضوح یادآور محّل دخمهً گئوماته زرتشت یعنی سیکایا اواوتی( یعنی آبادی خوشبختی، روستای سکاوند شهرستان نهاوند باختران) در ناحیهً کاسیان باستانی و مادهای سگارتی(سنگ کن) می باشد. قابل تذکر است که نام کاسیان (اسلاف لران) به صورت کوسیان نیز ذکر گردیده است: ترجمهً نام کاسیان در نام لران بختیاری و نام شاهنامه ای ارمائیل (یعنی مردم آسوده) برجای مانده است.

7- فرقهً بودایی ماهایانای ژاپنی ها گئوتمه بودا را نظیر گئوماته زرتشت دارای افکار و آمال سوسیالیستی معرفی می نماید. افزون بر این که این هردو تعلیمات اخلاقی اساسی خود را بر روی سه اصل پندارنیک ، گفتارنیک و کردارنیک بنیاد نهاده اند. علاوه براین که هردو مخالف ایجاد معابدخرافه پرستی و مردم فریبی بوده اند. گفتنی است که بودا برای طبقهً برهمنان یک بیگانه محسوب می شد. معهذا گئوماته زرتشت تحت نام گئوتمهً دیگری نزد برهمنان بومی شده است. چون گئوتمه نامی که به عنوان سرایندهً قسمتی از وداها معرفی شده باید همان گئوماته زرتشت باشد چه عنوان مناسب فرمانروایی خانوادگی وی یعنی راهوگنه (کشندهً راهزن) و همچنین لقبش یعنی انگیراس(فرد باشکوه و تنومند) به وضوح یادآور لقب گئوماته زرتشت بلند قامت یعنی تنائوکسار (یعنی دارای تن بزرگ) است. سرودهای ودایی وی از جمله درباب آگنی (آذر، ایزد آتش) و برهما ( اهورامزدا، در مقام ایزد دانایی و آتش) می باشد. تحت این نام و القاب وی در رزمنامهً بزرگ هندوان یعنی مهابهاراته نیز یاد شده است ناگفته نماند گئوتمه بودا در اساطیر به هیئت برهمنی جوان به نام َمگه (مغ) پدیدار میشود  که این به وضوح تعلق وی را به طبقهً روحانیان ماد یعنی مغان آشکار میگرداند.

8- سرانجام گفتنی است دوست وخویشاوند و نخستین حّواری بودا یعنی آناندا (ناندا, دانا به طرق مختلف) و زنش یشودهارا (دارندهً پاکی) به ترتیب مطابق با همان مدیوماه (دانای شایسته) پسر عم و نخستین مرید زرتشت و هووی (نیک نژاد) زن زرتشت می باشند. در خبرمولوی که زادهً بلخ بود زرتشت - بودا تحت عنوان صوفی فرزانه ای به نام ابراهیم ادهم (یعنی ابراهیم بور) ظاهر گردیده است. ابراهیم خلیل(کاووس) درواقع نام جدّ جدّ مادرزرتشت بوده است.

8- نام پسربودا یعنی راهوله (= روی هوره) با نام خورشیدچهر پسر زرتشت مترادف است. 

 

هود قرآن وهامان تورات در اصل همان سپیتمه و زرتشت سپیتمان می باشند

 

در زمانی که ادیان باستانی مهّم جهان شکل می گرفت یعنی تقریباٌحدود بین سالهای 330-600  پیش از میلاد ایران ابرقدرت شناخته شدهً جهان بود و بدین سبب تورات و قرآن نیزنظیر تاریخ هرودوت حاوی اخبار زیادی در باب ایرانیان می باشند:میدانیم در قرآن از قومی بائده یعنی معدوم شده ای به نام عاد سخن رفته که رهبر دینی- سیاسی اصلی ایشان هود نام داشته است. نگارنده را قبلاٌ عقیده براین بود که هود در اصل همان هوتها یعنی ایزد باران و رعد کاسیان (اسلاف لُران)  بوده است؛ ولی اخیراٌ دلیل منطقی تری یافته ام که نظر قبلی را منتفی مینماید چه کاسیان حکمرانان بین النهرین در اواسط هزارهً دوم پیش از میلاد بوده اند و این نسبت به زمان محمّد و قرآن بسیار دوراست. ثانیاٌ خود نام عاد ارتباط و ترادفی با نامهای کاسی (آرمانی و خوشبخت) و لُر(نوازنده) نداشته است. ثالثاٌ از هود به عنوان رهبر دینی مردم عاد یاد شده، نه خدای قبیله ای ایشان؛ بنابراین بنابه دلایل آشکاری که ذیلاٌ شرح داده خواهد شد قوم عاد باید همان قوم فراموش شدهً مغان باشد که از مادها (نجبا) بوده اند. زیرا هم نام قوم و هم نام رهبر نامی ایشان مناسبتی تامّ با قوم عاد و رهبرشان هود(=هوم اوستا، دانای نیک) دارد: چه نام قوم مغان یعنی واژهً مغ دقیقاٌ به لغت اوستایی به معنی انجمنی است که این از سوی دیگر معنی لفظی نام عبری عاد نیز می باشد. درکنار آن کلمات سامی حوت درزبان کُردی (به معنی مرد بلندقامت، لندهور) و هود زبان عبری را داریم که به معنی باشکوه و درخشان است. بنابراین به سمت گئوماته زرتشت بلندقامت کشیده می شویم که هم منابع یونانی و هم اساطیر زرتشتی صریحاٌ به قامت بلند وی اشاره کرده اند. اصلاٌ مسلم به نظر می رسد دو نام اساطیری لندهور (پسر خورشید) و عوج ابن عُنق(اوج ابن خنوک)، به معنی لفظی مرد بلندقامت فرزند مرد درخشان متعلق به گئوماته زرتشت (سپیتاک، بودای بامیان) باشند؛ چه همانطوری که ذکرشد نام پدرزرتشت (سپیتاک) یعنی سپیتمه را می توان سفید رخسار و نورانی معنی نمود. درباب مورد غضب ایزدی قرارگرفتن قبیلهً مغان (عاد) باید بگوییم، چنان که هرودوت خاطرنشان میکند در روز قتل گئومات (پاتی زیت) قتل عام بزرگی از مغان به راه افتاد. این واقعه در تورات به صورت اسطورهً قتل هامان (نیک اندیش،یا پسرهوم، گئوماته زرتشت)- به دسیسهً استر(ستاره) و مردخای (شاهکُش)- وجشن دشمن کشی یهود یعنی پوریم (به معنی لفظی بخت و قرعه) متجّلی شده است: هرودوت نیز ازقرعه کشی داریوش وشش تن همدستان وی سرپادشاهی ایران سخن می راند که بعد ازقتل گئوماتای مغ و مغ کشان صورت گرفته است.قابل توجه است عنوان خانوادگی هامان یعنی همداتای(مجری قانون) مترادف با از آن گئوتمهً وداها میبا شد. مطالب اساطیر اسلامی نیز در رابطه با هود و قومش عاد بسیار قابل توّجه می باشند چه ضمن آنهایی که در قصص الانبیاء گردآوری شده اند، درباب هود و قومش عاد از اسامی زئورا (زرین، به عنوان نیای قوم بلند قامت عاد) و زینا (ذانا، دانا، به عنوان مادر هود و دخترنوح) یاد گردیده که به وضوح یادآور نامهای زرتشت (دارندهً پیکرزرین) رهبربلندقامت مغان و آمیتی دا (ماندانا) به معنی لفظی دانای خانه است که مادرسپیتمان زرتشت و دخترآستیاگ (لمک) بوده یعنی همان کسی که در تورات پدرنوح به شمار رفته است. از سوی دیگر از بررسی عمیق تر اسطورهً قرآنی هودمعلوم میگردد که آن هودی که عامل مغضوب شدن وکشتارگردیدن قوم عاد میشود نه خود گئوماته زرتشت "سپیتاک" بلکه خود همان داریوش قاتل گئوماته زرتشت بوده که مگافونی یعنی مغ کشی (عادکشی) به راه انداخت؛ طبق منابع یونانی و ایرانی این قاتل ومقتول در لقب ونام سپندات (مخلوق مقدّس) مشترک بوده اند وسپندات  پسر ویشتاسپ (حامی زرتشت)، نام داریوش را- که به معنی نگهدارندهً خوبی است- بعدازقتل گئوماته زرتشت سپیتاک برای جلب رضایت و اعتماد همدستان پارسی خویش برای خود انتخاب نمود. طبق مندرجات قرآن خدای بزرگ (اهورامزدا،انلیل بابلیان) به حمایت از هود (در این جا منظور داریوش، سپندات پسرویشتاسپ) قوم عاد، ملّت هود(منظورمغان تحت فرمان گئوماتهً مغ| زرتشت سپیتاک پسرسپیتمه|) را منقرض نمود. طبق مندرجات قرآن خداوند بزرگ به حمایت از هود (منظور هوم عابد ) قوم عاد، ملّت هود را منقرض نمود. متقابلاٌ طبق اوستا  ایرانیان عقیده داشتند که که در توفان و کولاک بزرگ نچات هوم (جمشید، سپیتمه، گودرز دستگیرکنندهً افراسیاب) و یاران وی به یاریاهورا مزدا (سرور بزرگ و دانا) صورت گرفته است. از آن جاییکه گفته شده قوم عاد به وسیلهً طوفان شدید نابودشد(یعنی همان اسطورهً پناه گرفتن آریاییان در ور جمکرد جمشید در توفان و کولاک بزرگ)، پس در اینجا اهورامزدا درمقام قرینه های بابلی و ودایی خویش یعنی انلیل و وارونا ظاهرگشته است که ایزد آسمان معرفی شده اند و آمده است که دم آنها باد و طوفان است. به نظر می رسد که نام خدای کاسی رعد وبرق و باران یعنی هودها نیز دراینجا درپدید آمدن وشکل گرفتن نام هود نقشی ایفاء کرده است. به هر حال قرآن حقّ مطلب را درمورد زرتشت بلندقامت و پدروی هوم (هود) ادا کرده وتنها تحت همین اسامی صالح دارندهً شتر زرین (که نامش در قرآن همواره با نام هود همراه می باشد) و  هود از او و پدر وی بیش از بسیاری از انبیای دیگراسم برده است.

 

ایّوب وزکریای تورات و لقمان وصالح قرآن(دارندهً شترزرین) نیز همان زرتشت سپیتمان می باشند

 

نام لقمان حکیم قرآن به معنی فرزانهً درشت اندام به وضوح حاکی ازیکی بودن وی با گئوماته زرتشت( بودای بامیان) می باشد. ضمن این مقاله سند این موضوع ارائه گردیده و اثبات یکسانی زرتشت با زکریا وصالح به مقالهً دیگری موکول میشود. ابتدا این سؤال پیش می آید که آیا در تورات نیز نام   و نشانی از زرتشت به میان آمده است یا نه. به نظر من جواب آری است چه ایّوب (به معنی لفظی مورد خصومت قرار گرفته)   به وضوح،  همان زرتشت سپیتمان است   که این با  داستانهایی که مربوط به دوران کودکی و خصوصاٌّ نو جوانی وی می باشد کاملاٌ جور در می آید چه داستانهای زندگیش سرشار ازخصومتهایی است که بر وی  روا شده است. این نام توراتی و قرآنی  د ر خود تورات به معنی  " فرد مورد خصومت و امتحان خدا قرار گرفته" مفهوم شده است. بسیار جالب است که  در کتاب تاریخی کهن  فضایل بلخ نام زرتشت با همین صورت عبری آن یعنی ایّوب بیان شده است. سامی نبودن و بیگانه بودن این نبی توراتی و قرآنی از آن جا مشّخص می گردد که برای وی شجره نامه ای ذکر نمی گردد.  چنان که اشاره شد قرآن  این نام توراتی زرتشت را نیز می شناسد،   ولی در آن وی بیشتر تحت همان عنوان صالح (نیکوکار)  و پدرش هود(دانای نیک) معرفی گشته و سورهً یازدهم آن به نام آنها هود خوانده شده است. در تورات نیز- که در آن نام هود ذکر نمی شود- نامی ازعاد به میان آمده که در رابطه با لمک (آستیاگ، آخرین پادشاه ماد) است؛   امّا در این جا آن نام زن اسطوره ای  لمک   به شمار رفته است  که در واقع اشاره به نام قبیلهً مادی مغان ( قوم عاد) می باشد.  قابل تّوجه است که ازاین طوفان خانمان بر انداز و قتل عام  در اسطورهً توراتی ایّوب نیز یاد می شود که در این وقایع   اسفناک  وی خانواده و کسان و ثروت خویش را از دست می دهد.  تورات مطابق اوستا تعداد دختران ایّوب -  زرتشت را سه تن آورده است،  ولی تعداد پسران ایّوب هفت تن و تعداد پسران زرتشت سه تن ذکر شده اند. اساطیر اسلامی مذکور در قصص الانبیاء- که ایّوب را مانند گئوماته/ زرتشت حامی فقرا معرفی می نمایند- تعداد دختران ایّوب را همان سه تن  و تعداد پسران وی را چهارتن ذکر می کنند    که  به رقم اوستایی و پهلوی فرزندان زرتشت سپیتمان یعنی   سه پسر و سه دختر بسیار نزدیک است. درتکمیل اثبات یکی بودن ایّوب وزرتشت گفتنی است که طبق روایات اسلامی وکلیمی وزرتشتی دایهً دوران مباحث موفقیّت آمیزو مصائبشان زنی است که تصّورمیکند زرتشت- ایّوب توّسط گرگ دریده شده است. باید خبر یکی بودن ایّوب و زرتشت توّسط یهودیان بومی سمت بلخ به نویسندهً کتاب فضایل بلخ رسیده باشد چه دردورهً مسلمین یهودیان درنواحی بلخ وشهرمیمند(یهودیهً افغانستان) بومی بوده و از عهدباستان در این نواحی به امر تجارت اشتغال داشته اند چون منابع کهن آشوری و  یونانی ازاعرابی شرقی صحبت می دارند که بین بلخ و گرگان می زیسته اند. پیداست که منظور از اعراب شرقی در اینجا خویشاوندان کلیمی ایشان بوده اند: گفتنی است که نام تاتها و تاجیکان (دادیکان خبر هرودوت)- که آنها را نام اولاد یهود و اعرابی به شمار آورده اند که در میان ایرانیان بزرگ شده اند- باید متعّلق به همین یهودیان شرقی باشند. براین اساس نامهای دادیک (عادل)، تات(به عبری یعنی بخشندهً متمّول)،تاجیک، تازی،ذت و سرت را می توان صاحبان عادل کالا و تاجرامین گرفت چه یونانیان باستان این مردم را خیّرنامیده اند. زبان ایرانی اینان بی تردید از دربیکها(پارسیان دروسی،سکاییان برگ هئومه،دروپیکیان، دریها) گرفته شده است. خود دربیکها و دادیکان در هم آمیخته و ملّت تاجیک را تشکیل داده اند و اکنون دری تنها به زبان ایشان اطلاق میشود. جالب است که تاتهای آذربایجان به دین کلیمی خویش باقی مانده اند، گرچه از لحاظ زبان ایرانی شده اند. نام هندواروپایی کهن چین و آسیای میانی یعنی سریکا باید در اصل متعّلق بدینها بوده باشد چه همانطوریکه اشاره شد تاجیکان ماوراءالنهر را سارت (سرها، صاحبان کالاها) نیزخوانده اند. براین اساس گئوماته زرتشت به هنگام فرمانروایی باختر (بلخ) با این مردم تجارت پیشهً یهودی- ایرانی تماس نزدیک داشته است. دلایل قاطعی که جای هیچگونه شّک وشبهه ای در یکی بودن زرتشت و ایّوب باقی نمی گذارند یکی همانا مشترک بودن نام دختران ایشان است چه نام ایشان که به ترتیب فرنی(فزونی)، ثریتی (نهایی) وپوروچیستا(جوان پردانش) بوده در تورات به جمیمه (فزونی)، قصیه(آخری) وقرن هپوک(جوان زیبا) ترجمه شده است. و دیگری مشترک بودن نام زادگاه ایشان است:ایّوب تورات اهل ناحیهً غریبه ای به نام عوص به شمار رفته است. این کلمه در زبان اوستایی به معنی شهر واقع دربلندی است. بنابراین معلوم میشود که مراد از آن همان شهررغهً آذربایجان بوده که بیشترتحت نامهای قسمت میانی آن به برزه و هروم بوده که این هردوبه معنی شهر واقع دربلندی می باشند. چنان که گفتیم این شهر، خاستگاه و محّل فرمانروایی اوّلیّهً زرتشت بوده است. چنانکه گفته شد ایّوب تورات اهل ناحیه ای به نام عوص به شمار رفته است. این کلمه در زبانهای ایرانی  از ریشهً همان کلمهً اوس اوستایی بوده و به معنی مرتفع می باشد. این معنی وقتی بسیار قابل توّجه میگردد که در می یابیم خود نام شهر زرتشت یعنی برزه (رغه) نیز به همین است.هود قرآن را در زبانهای  عربی و عبری همچنین می توان مترادف باالقاب زرتشت یعنی گئوماته و گئوتمه وپاتی زیت به معنی دانای سرود دینی گرفت.   بنابراین به طور قطع و یقین می توان گفت که نام هود قرآن از ترجمهً همین القاب سپیتاک زرتشت (درخشان و دانای سرود دینی) و نام پدر وی هوم (دانای نیک) حادث شده است. به طوری که گفته شد خود نام زرتشت در مجموع  به معنی دارندهً تن زرین و نورانی  می باشد و  جزء اول نام زرتشت نیز به شکل ایرانی آن درنام زئورای اساطیر اسلامی، به معنی زرین باقی مانده است. به طوریکه بیان کردیم این، نام نیای ا سطوره ای قوم عاد (مغان) به شمارآمده است. چنانکه اشاره شد تورات واقعهً کشته شدن گئوماته زرتشت را در داستان استر و مُردخای بیان می کند: در اصل این اسطوره هدسا(استر)  همان آتوسا دختر معروف کورش می باشد که به عقد کمبوجیه نیز در آمده بود و مُردخای (در اصل مردیو کای، "حاکم روستاهای بسیار") از سویی همان مردیس (دارای روستاهای فراوان، برادر گئومات)،از سوی دیگر بردیه پسر کورش است و شخص وزیر شاه یعنی هامان(حافظ سرودهای دینی، به عبری یعنی فراوان زمزمه کننده) خود گئوماته زرتشت است که به قول داریوش معابدی را که وجودشان با آیین مغان سازگاری نداشت ویران میکرد و پادشاه عامل قتل  هامان   (گئوماته زرتشت) نه خشایارشا بلکه پدر وی داریوش میباشد. دشمنان ادّعایی مورد کشتار یهود هم در اصل  همان مغان بوده اند که در آغاز حکومت داریوش، روز قتل گئومات، به تعدادی (شاید نه چندان زیاد) کشتار شدند. به هر حال شایع بوده که پارسیان روز قتل گئومات مغ کشی (به قول یونانیها ماگوفونی) وسیعی راه انداختند و این روز را بعدها به طور مفّصل  جشن می گرفته اند. در تورات این مغ کشی را یهود با جشن پوریم خویش مطابقت داده اند. کتسیاس مورّخ   یونانی نیز نظیرتورات از شکایت گئومات (سپندات، سپیتاک وپاتی زیت خبر هرودوت ، هامان تورات)  از بردیه در حضور شاه  (در این جا منظور کمبوجیه) و به قتل رسیدن  بردیه سخن گفته است. در اساطیر دورهً  اسلامی زرتشت تحت عناوین عُلوان (بلند قامت) و شّداد (قّوی) نیز آورده شده است که در این اسامی مفهوم لقب زرتشت یعنی تنائوکسار (بزرگ تن) بهتر بر جای مانده است. گفتنی است شّداد فرزند عاد (مغ)  به شمار رفته و عُلوان نام سردار وی تصّورگردیده است. نام سرزمین شّداد یعنی ارم که در تورات با نام اسطوره ای ظّله( یعنی دلخوشی) مشخّص گردیده است باید همان سرزمین لران بختیاری باشد چه نام اوستایی فرذاخشتی (=بختیار )  نیز نیای  اسطوره ای مردم همین سرزمین را نشان می دهد. می دانیم که گئوماته- زرتشت در جوار سرزمین لُران و کُردان به قتل رسیده است و نامهای اساطیری ارماییل و کُرماییل در شاهنامه نشانگر لُرها و کُردها می باشند. گفتنی است مفهومی مشابه با ارم (سرزمین آرامش و آسایش) در کنار رود کورای قفقاز نیزوجود داشته است چه منابع کهن ارمنی و یونانی نامهای آنجا را گاردمان (بهشت) و کامبیسن (سرزمین کامروایی) آورده اند.

 

خب اينم از مطلب امروز ، اميدوارم از اون استفاده كرده باشين ، و اميدوارم كه حتما در مورد مطلب امروز نظر بدين ، اقاي كهلان ، در بخش نظرات پاسخگوي سوالات شما خواهند بود ، پيشاپيش ، از شما سپاسگذار و قدردان هستم ، قربان شما ، ناصر حاجلو . . . جاويد ايران زمين .

نویسنده : احسان پاریاو : ٩:۱۸ ‎ب.ظ ; 1391/10/30

9تمرین از بهترین تمرینات عضله ساز

+ نوشته شده در جمعه بیست و نهم دی 1391 ساعت 15:14 شماره پست: 1

امریكایی ها عادت كرده اند تا ذهن خود را مشغول نسخه ها و فهرست های بلند بالا نمایند، ما خوشحالیم كه ادعا نماییم از این مسایل عوام پسندانه به دور هستیم. از این رو به دنبال برگزیده ترین تمرینات دائمی برای هر یك از قسمت های بزرگ بدن وارد عمل شدیم و نتیجه آن فهرستی از تمرینات اصلی قابل اتكا و دلیل این انتخاب بود.

برای گردآوری این گلچین به سراغ" مایك بارنز" یكی از متخصصان قابل احترام در زمینه تمرینات قدرتی( فوق تخصص علوم قدرتی-C.S.C.S)، مدیرآموزش در انجمن ملی قدرت و بدنسازی در كلرادو اسپینگز كلمبیا، و مربی سابق بدنسازی در باشگاه " سانفرانسسیكو فورتی ناینرز" رفته ایم.

این نسخه از تمرینات نه تنها می تواند مورد مخالفت شما قرار گیرد، بلكه ارزش امتحان كردن را هم دارد. بار بعد كه خود را در باشگاه دیدی آنهم در حالیكه تنها پنج دقیقه به بسته شدن آن باقی مانده، دیگر لحظات ارزشمند سبك سنگین كردن نوع حركت انتخابی در دورهای پایانی را از دست نخواهید داد. در اینجا برای تحت تأثیر قراردادن سریع عضله، گلچینی را بدور از هر گونه سخنرانی های موردپسند جار و جنجالی و زار و نزار رایج گرد آورده ایم كه یكی از دیگری بهتر است. و از همه مهمتر آنكه، این حركات بدن شما را به سمت پیشرفتی همه جانبه سوق خواهند داد.

1. ساق ها، حركت ساق در حالت ایستاده!

در پشت ساق دو عضله اصلی وجود دارد: عضله نعلی( سولئوس) و عضله خیلی بزرگتر بنام دوقلو( گاستروك). برای هدف قراردادن عضله دوقلو، حركت ساق در حالت ایستاده را انجام دهید. به گفته بارنز، " وقتی حركت ساق در حالت ایستاده را با كمك گرفتن از عضله نعلی اجرا كنید، عضله دوقلو به بیشترین میزان ممكن فعال می شود. اما در حالت نشسته، این عضله نعلی است كه بیشتر درگیر می شود. تفكیك عضله دوقلو در این حالت كامل نبوده و خیلی كم اثر است."

نكات مفید در اجرا: برای رسیدن، به درگیری كامل عضله دوقلو در طول حركت، لازم است زانوان قفل شوند( تصویرa1). اما باید بسیار مراقب بود و پاها را محكم نگه داشت( تصویرb1) و مفصل زانو را از نیروهای متمایل كننده به عقب حفظ كرد كه در صورت وارد آوردن فشار زیاد به زانو امكان پدید آمدن این نیروها هست.

2. عضلات همسترینگ( پشت ران):

لیفت مرده رومانی! به تصدیق بارنز اگر چه حركت پشت ران به حالت خوابیده به دلیل منفعتی كه برای این عضلات دارد انتخاب الزاماً نامناسبی نیست، اما لیفت مرده رومانی كارایی بهتر و بیشترین امتیاز را متوجه این عضلات خواهد ساخت، علت این امر قرارداشتن پاها بر روی زمین و كسب مزیت قدرت بیشتر مكانیكی در مقایسه با آزاد گذاشتن پاها در حركت خوابیده پشت ران است. البته گاهی اوقات به حركت اسكوات( نشست برخاست با وزنه) به عنوان حركتی مناسب در پیشرفت عضله دو سر ران توجه می شود، اما بر اساس توضیحات بارنز عضله دوسر ران در این حركت بیشتر از عامل حركت دهنده اصلی، به عنوان وسیله تعادل عمل كرده و در قیاس با كاركرد قدرتمندتر عضله چهار سر جلوی ران و عضلات كفل نقش دوم را ایفا می كند.

نكات مفید در اجرا: لیفت مرده رومانی به نوعی همان لیفت مرده سنتی با پاهایی خشك كرده می باشد. با این تفاوت كه به جای قفل كردن زانوان، از حركت كفل برای جابجایی وزنه استفاده می شود. هالتر را تا حد تماس نزدیك بدن نگهداشته و حالت عمودی ساق ها را نسبت به سطح زمین همیشه حفظ نمایید. كفل را در حالت خم شدن رو به جلو( تصویرa2) به سمت عقب داده و آن را هنگام عمل لیفت و آوردن وزن روی پاشنه ها( تصویرb2) به طرف جلو حركت دهید.

3. برای عضله چهار سر ران: حركت اسكوات!

حركت پا با دستگاه مستقیماً بر عضله چهار سر ران تأثیر می گذارد در حالیكه آن تحریك تحمل وزنی را ندارد كه اسكوات بر عضله بزرگ جلوی ران وارد می آورد. بارنز می گوید:" شما با حركت چند مفصله ای مثل حركت اسكوات می توانید وزنه خیلی بزرگتری را به نسبت یك حركت جلوی ران با دستگاه جابجا كنید. و تماس مستقیم پاها با كف زمین باعث انقباض توأم عضلات نزدیك به هم می شود كه نتیجه آن قدرت بیشتر است.

نكات مفید در اجرا: خیلی از افراد به قدری بر روی هالتر وزنه بار می زنند كه در حین اجرای حركت به شكل و حالت تكنیك بدن آنها لطمه وارد می شود. كلید دربسته این تمرین حالت بدن است. به این صورت كه به ستون فقرات قوس طبیعی آن را داده و سر را بالا نگه دارید( تصویرa3)، و بگذارید كه كفل با خم كردن زانوان و پایین رفتن بدن به سمت عقب حركت كند. حركت را با موازی شدن خط ران با سطح زمین متوقف كنید( تصویرb3).

شاید در اجرای این حركت عضلات دو سر ران و ساق به اندازه كافی انعطاف پذیری نداشته باشند؛ در این صورت می توانید چند حركت و تمرین كششی را در برنامه خود لحاظ كنید.

4. برای عضلات شكم:

حركت كرانچ! انتخاب حركت تقریباً ساده شكم به عنوان بهترین تمرین برای شكم مثل چشم بسته غیبت گفتن است. این حركت به طور مستقیم در فعال ساختن كامل عضله بزرگ شكمی نقش دارد. بارنز درباره این تمرین می گوید:" این تمرین عبارت است از انقباض عضلات خطی شكم( ركتوس آبدامینیس) در جهت خط مستقیم كشش، با خم كردن بدن از ناحیه سینه و آوردن آن به سمت ران ها".

نكات مفید در اجرا: تصور كنید كه نخی از لگن به جناغ سینه كشیده شده باشد. وقتی به پشت دراز می كشید، و زانوان زاویه 90 درجه به خود گرفته و كف پاها به روی زمین قرار می گیرد( تصویرa4) این رشته نخ فرضی سفت و محكم می گردد. حال برای درگیر ساختن عضلات شكم، می خواهید با چرخش دادن كتف و شانه ها از روی زمین و به سمت بالا طول این نخ را كوتاه نمایید.( تصویرb4). دقت شود كه در تكرارها، دامنه حركت كوچك باشد( چیزی بین 5/2 تا 5 سانتی متر) و تیغه پشت شانه ها با زمین تماس پیدا ننماید.

5. برای سینه: پرس سینه" وارو" در سطح شیبدار!

به گفته بارنز،" پرس سینه در حالت معمولی حركت مناسبی است، منتها اجرای معكوس یا واروی آن در سطح شیبدار( به صورت وزنه آزاد یا با دستگاه) به دلیل فعال كردن بیشتر تارهای عضلانی سینه قدری بهتر است. مطالعات اخیر توسط دستگاه الكتریكی میوگراف( عضله سنج) كه مشخص كننده نوع و میزان درجه فعالیت تارهای عضلانی در طول یك تمرین است، نشان می دهد كه در حركت پرس سینه وارو در سطح شیبدار، عضلات بزرگ سینه رویهمرفته بیشتر از حركت پرس سینه معمولی و سنتی فعال می شوند. به علاوه، استفاده از سطح شیبدار آنهم به حالت وارو به نظریه ساده بارنز برمی گردد كه می گوید: هر چه وزنه بزرگتری را بتوانید بلند كنید، یعنی تارهای عضلانی بیشتری را درگیر كرده اید.

ضمناً به گفته او، " در حركت واروی سطح شبیدار می توانید قدری پایین بیاورید كه با ناحیه سینه درست در قسمت زیرین نوك سینه تماس پیدا نماید( تصویرa5)، و سپس با انقباض قدرتمند عضلات سینه خود آن را به طرف بالا هدایت كنید(تصویرb5).

6. برای پشت: بارفیكس!

شاید برخی افراد سختگیر در آوردگاه آهن و پولاد شدیداً مخالف حركاتی نظیر حركت پشت در حالت نشسته یا در حالت خم شده باشند، ولی برای نتیجه گیری درست از حركت و تأثیرگذاری مستقیم بر عضلات پشت، حركت اصلی بارفیكس مورد تأیید همگان است. بارنز می گوید،" حركات بارفیكس در عین دشواری، به علت آنكه به وسایل و تجهیزات زیادی نیاز ندارند و عضلات زیادی را درگیر حركت می كنند، تمرینات خیلی مفیدی هستند. به علاوه در این حركات، دیگر از نیروهای متمایل كنده به عقب به اندازه ای كه در تمرین حركت پشت با هالتر در حالت خمیده وجود دارند، خبری نیست".

نكات مفید در اجرا:اجرای حركت با بكارگیری حالت ساده دست ها( كف آنها به سمت یكدیگر باشد) یا با گرفتن میله از زیر( كف دست ها به سمت شما باشد) به دلیل آنكه عضلات جلو بازو بیشتر وزن را تحمل می كنند وضعیت تمرین را ساده تر می نماید. برای بدست آوردن حداكثر پیشرفت در عضلات پشت خود، دست ها را به اندازه عرض شانه یا بیشتر از آن، و به صورت قدیمی( كف دست ها به سمت جلو باشد) بر روی میله نهاده( تصویرa6) و خود را در هر بار تكرار حركت تا حد بالا آمدن چانه بر روی میله بالا بكشید( تصویرb6).

7. برای شانه ها: پرس شانه از جلو در حالت ایستاده!

نوع ایستاده این حركت به دلیل استقرار محكم پاها بر روی زمین یعنی همان چیزی كه بارنز از آن به عنوان" نیروی واكنش زمین" یاد می كند، امكان استفاده از وزنه بیشتر را برایتان به وجود می آورد. او می گوید:" كارآیی پرس سرشانه با وزنه آزاد خیلی بیشتر از اجرای پرس با دستگاه است. شاید كار با دستگاه، عضلات شانه را بهتر تفكیك كند، اما سریع ترین راه برای رسیدن به موفقیت های ورزشی و اهداف روزانه، اجرای وزنه آزاد حركت است".

نكات مفید در اجرا: با وجود آنكه بارنز حركت را در حالت ایستاده تأیید می نماید، اما منفعت پرس در حالت نشسته چیزی نیست كه بتوان آن را انكار كرد. وقتی مشغول اجرای حركت پرس به حالت ایستاده می شوید به خاطر داشته باشید كه باید به حالت منظم و آماده ای بایستید؛ از تسلیم شدن در برابر فشار جابجایی وزنه بیشتر با خم و راست كردن بیش از اندازه زانوان خودداری كنید( تصویرa7). ضمناً از اجرای حركات پرس پشت گردن در حالت های ایستاده یا نشسته( تصویرb7) خودداری شود، چرا كه به طور بیمورد و غیرضروری مفصل شانه را تحت تأثیر قرار می دهد.

8. برای پشت بازو: حركت پشت بازو با طناب- قرقره!

بارنز برای داشتن پشت بازویی خط دار، دست روی این حركت می گذارد. تا این اواخر، بسیاری از فیزیولوژیست ها متخصص در تمرینات، مزایای فراوان حركت طناب- قرقره را نسبت به حركت پشت بازو با هالتر تشخیص نداده بودند. اما با فن آوری الكترومیوگراف آشكار شد كه استفاده از طناب- قرقره تقریباً تمامی قسمت های پشت بازو را بهره مند می سازد، و عضله را در هنگام عمل پرس، به شكل كامل" نعل اسبی" درخواهد آورد.

نكات مفید در اجرا: هرگونه اشتباه در طول مرحله پرس رو به پایین باعث از در رفتن آرنج و تأثیر حركت بر روی عضله دالی( دلتوئید) شانه خواهد شد. برای جلوگیری از وقوع چنین حالتی تجسم كنید كه گویی منحنی از آرنج ها بدرون بدن فرو رفته است( تصویرa8)، و با نگه داشتن آنها در طرفین و حركت در طول محور، طناب را پایین بكشید. به یاد داشته باشید كه دو سر طناب را در پایین ترین نقطه همواره به طور جدا از یكدیگر بكشید تا فشردگی شدیدی در پشت بازو ایجاد نماید( تصویرb8).

9. برای جلوبازو: حركت جلو بازو با هالتر در حالت ایستاده!

این حركت به دلیل فعال نمودن شماری از تارهای عضلانی در زمره بهترین حركات برای جلوبازو به حساب می آید. بارنز در این باره می گوید،" وقتی نوبت تمرینات جلوبازو می رسد، با اجرای حركت جلوبازو با هالتر در حالت ایستاده می توانید حداكثر وزنه ممكن را تحمل كنید. و اگر حركت بدون هیچگونه تقلبی و به درستی اجرا شود، حركت دست خودبخود از خط مستقیم كشش عضله جلوبازو پیروی می كند."

نكات مفید در اجرا:عضله جلوبازو را به حركت وادار كنید، و نتیجه خارق العاده آن را با چشمان خود ببینید. برای رسیدن سر دراز عضله جلوبازو به حداكثر انقباض، حركت را با نگهداشتن آرنج ها در پایین و در امتداد خط شانه ها( تصویرa9) شروع نمایید، و هنگامی كه دست ها خم شد و برای پایان حركت میله را به بالا هدایت كردید، اجازه دهید تا آرنج ها چند سانتی به سمت جلو حركت نمایند( تصویرb9). برای كمك به بالا كشیدن وزنه، بدن را به عقب یا جلو متمایل نكنید.